هج در فارکس، معامله‌ای است که برای محافظت از یک موقعیت موجود، در برابر تغییرات ناگهانی نرخ تبادل ایجاد می‌شود. هج فارکس توسط بسیاری از فعالان بازار، شامل سرمایه‌گذاران، معامله‌گران و کسب‌وکارها مورد استفاده قرار می‌گیرد. شخصی که به امید افزایش قیمت، جفت‌ارزی را خریداری کرده یا در بازار آتی به معامله پرداخته است، می‌تواند با استفاده صحیح از هج فارکس، خود را در برابر ریسک ریزش محافظت کند. به همین ترتیب معامله‌گر یا سرمایه‌گذاری که در فروش است، می‌تواند با استفاده از هج فارکس، سرمایه خود را در برابر صعود بازار محافظت کند.

درک هج فارکس

باید توجه داشت که هج فارکس، یک استراتژی پول‌ساز نیست، و تنها می‌تواند از ضرر جلوگیری کند. علاوه بر این، هج می‌تواند تا حدی ریسک را کاهش دهد، و نه تمام آن را. هج به تنهایی هزینه‌هایی دارد، که می‌تواند حتی در شرایطی به سود شما نیز لطمه وارد کند.

بنابراین، اگر یک شرکت ژاپنی قصد فروش تجهیزات به دلار آمریکا را داشته باشد، برای محافظت دارایی خود، معامله‌ای اتخاذ می‌کند که در صورت بالا رفتن نرخ تبادل ین ژاپن به دلار آمریکا به آن سود دهد. اگر ارزش دلار آمریکا افزایش پیدا کند و یا در برابر ین ژاپن ثابت باقی بماند، این کمپانی تنها هزینه هج کردن را می‌پردازد. اما اگر دلار آمریکا تضعیف شود، سود به دست آمده از هج، می‌تواند درصدی از ضرر تحمیل شده را جبران کند.

استفاده از هج فارکس

روش‌های اصلی هج در بازار ارز، قراردادهای نقدی (spot contracts)، قراردادهای اختیار (options) و معاملات آتی (futures) هستند. قراردادهای نقدی عادی‌ترین روش انجام این کار هستند که معامله‌گران خرد به آن می‌پردازند. از آنجایی که قراردادهای نقدی در زمان کمی تحویل می‌شوند (حدود دو روز)، نمی‌توان به عنوان کاراترین روش هج از آن‌ها یاد کرد. در واقع، قراردادهای نقدی خود دلیلی بر نیاز به هج کردن هستند.

معاملات اختیار ارزهای خارجی یکی از روش‌های پرطرفدار هج فارکس هستند. این نوع قراردادها این اختیار را به خریدار می‌دهند که در صورت تمایل، در آینده یک جفت‌ارز را بخرد یا بفروشد. باید توجه داشته باشیم که این نوع قراردادها هیچ الزامی برای خریدار ایجاد نمی‌کنند. استراتژی‌های معمول در استفاده از قراردادهای اختیار شامل لانگ استرادلز (long straddles)، لانگ استرانگلز (long strangles) و اسپرد بول (bull) یا بِر (bear) می‌شوند، تا بتوان با استفاده از آن‌ها ضرر احتمالی یک معامله را کاهش داد.

مثال هج

به عنوان مثال، اگر یک بانک سرمایه‌گذاری آمریکایی بخواهد سود به دست آمده در منطقه اروپا را به کشور خود منتقل کند، می‌تواند ریسک آن را با استفاده از اختیار کاهش دهد. از آنجایی که تبادلی که بانک می‌خواهد انجام دهد شامل فروش یورو و خرید دلار آمریکا می‌شود، بانک مورد نظر باید برای کاهش ضرر، طی خرید یک قرارداد put option، به فروش یورو بپردازد. با خرید put option، شرکت بدترین شرایط را برای خود در نظر گرفته و بدترین نرخ را برای معامله خود در نظر می‌گیرد، از این قیمت با نام strike price نیز یاد می‌شود. در مورد مثالی که در رابطه با شرکت ژاپنی زدیم، اگر قیمت ارز در زمان انقضای قرارداد، بالای قیمت تعیین شده strike price باشد، شرکت آن را نادیده گرفته و به سادگی به معامله خود در بازار آزاد می‌پردازد. در این شرایط هزینه‌ای که برای هج باید پرداخت تنها هزینه اتخاذ معامله اختیار خواهد بود.

توجه داشته باشید که همه بروکرهای فارکس امکان انجام معاملات هج را به شما نمی‌دهند. بنابراین قبل از این که به معامله بپردازید حتما در رابطه با بروکر مورد نظر خود تحقیق کنید.

برای مطالعه بیشتر: تفاوت هجینگ و نتینگ چیست؟