کسب در آمد از طریق آربیتراژ ( در فارکس و ارزهای دیجیتال)
اردیبهشت 1, 1402
چگونگی کسب درآمد از طریق آربیتراژ ( در فارکس و ارزهای دیجیتال)
آربیتراژ یک لغت فرانسوی است و استراتژی آربیتراژ که یک استراتژی سرمایه گذاری است، به معنای کمک گرفتن از تفاوت قیمت یک کالای یکسان بین دو یا چند بازار مختلف به منظور کسب سود است. بر خلاف اینکه آربیتراژ در نگاه اول ممکن است پیچیده به نظر برسد اما، استراتژی آربیتراژ راهی آسان و کم ریسک برای کسب درآمد در بازارهای مالی است.
با ما باشید تا از آربیتراژ و نحوه کسب سود از آن بیشتر بدانیم.
آنچه در این مقاله می خوانید...
آربیتراژ چیست؟
آربیتراژ یک روش برای کسب سود در بازارهای مالی است و زمانی اتفاق می افتد که معامله گر، یک دارایی را در یک بازار خریده و همزمان در یک بازار دیگر با قیمت بالاتر به فروش می رساند و از تفاوت قیمت اندک و موقتی که بین دو بازار وجود دارد سود می برد.
فرصت آربیتراژ در واقع از ناکارآمدی اجتناب ناپذیر بازارها حاصل می شود؛ مثلا آنجا که معامله گر سهامی را در یک بورس خارجی می خرد و همزمان آن را در داخل بفروشد و از اختلاف قیمت اندک و موقتی که بین دو بازار وجود دارد و ناشی از عدم تنظیم نرخ تبادل ارز است بهره مند شود.
از آنجا که بازارها عملا ناکارآمدی های قیمت گذاری دارند و همیشه نرخ تبادل بین ارزها در حال تغییر است، امکان یافتن فرصت های معامله آربیتراژ در بازارها فراوان است.
آربیتراژرها معمولا برای موسسات بزرگ مالی مانند بانک های بین المللی -که حجم سرمایه کلان دارند- و با استفاده از کامپیوترهای پیشرفته که برای پیدا کردن آربیتراژ ها برنامه ریزی شده اند، کار می کنند. از آنجا که معامله آربیتراژ به کشف و اصلاح ناکارآمدی های قیمتی کمک می کند، این نوع معامله نه تنها قانونیست بلکه انجام آن از طرف بازارساز نیز تشویق می شود.
مثالی برای درک بهتر آربیتراژ:
فرض کنید که معامله گری همزمان در بازارهای بورس نیویورک و بورس لندن معامله می کند و سهمی را در لندن به قیمت 50 پوند می خرد که در نیویورک به قیمت 62 دلار آمریکا عرضه شده است.
حال فرض کنید نرخ تبادل پوند به دلار در این لحظه 1.245 است یعنی: 50£=62.25$.
در این لحظه اگر معامله گر سریع اقدام کرده و سهمی را که در لندن خریده بلافاصله -و قبل از اینکه بازارساز نرخ تبادل ارز را اصلاح کند- در نیویورک بفروشد، به ازای هر سهم 0.25 دلار سود خواهد کرد.
همانطور که گفتیم ممکن است ظاهر قضیه پیچیده باشد اما، معاملات آربیتراژی اغلب بسیار ساده هستند و جزو معاملات کم ریسک به حساب می آیند.
انواع استراتژی آربیتراژ
استراتژی های مختلفی در معاملات آربیتراژ وجود دارد که در ادامه با معروفترین انواع آن آشنا می شویم.
آربیتراژ خرده فروشی یا Retail Arbitrage
این یک نوع کلاسیک کسب سود از آربیتراژ است. وقتی سرمایه گذار اقدام به خرید یک کالا در جایی (مثلا یک مغازه )کرده و سپس اقدام به فروش آن با قیمت بالاتر در جای دیگر می کند و احتمالا از این جابه جایی کالا سود خوبی خواهد گرفت!
گاهی نیز دو کالای مشابه در دو بازار متفاوت قیمت مختلف دارند نه صرفا به دلیل ناکارامدی بازار؛ بلکه چون در دو بازار ارزش متفاوت برای آن دو وجود دارد. مثلا یک کوزه قدیمی در بازار موبایل جایی ندارد اما، در یک مغازه آنتیک فروشی می تواند بسیار ارزشمند باشد.
در این نوع از سرمایه گذاری آربیتراژی، سرمایه گذار ریسک انبار کردن کالا و اینکه نتواند آن دارایی را بفروشد نیز به جان می خرد.
آربیتراژ خالص یا pure Arbitrage
آربیتراژ خالص عبارت است از خرید یک دارایی در یک بازار بورس اوراق بهادار و بلافاصله فروش آن در یک بازار دیگر با قیمت بالاتر. معمولا عبارت های “آربیتراژ خالص” و آربیتراژ به جای هم استفاده می شوند. این استراتژی را می توان در بازارهای مختلف اجرا کرد مثلا وقتی یک کمپانی سهام خود را در بورس های مختلف دنیا لیست می کند وگاهی قیمت ها از هماهنگی خارج می شود یا وقتی که نرخ تبادل ارزها برای لحظاتی نوسان می کند، اینجاست که با اجرای استراتژی آربیتراژ خالص می توان کسب سود کرد.
در این نوع آربیتراژ با ریسک کمی روبرو هستیم چرا که خطر انبارداری و نگه داشتن کالا و احتمال فروش نرفتن آن را نداریم.
آربیتراژ ادغام یا Merger Arbitrage
آربیتراژ ادغام یا آربیتراژ ریسک، نوعی استراتژی مربوط به واحدهای ادغام شده –مثل دو شرکت سهامی عام- است. به طور کلی هر معامله ادغام شامل یک شرکت خریدار و یک شرکت هدف است و خریدار، بایستی سهام شرکت هدف را خریداری کند. مبلغ پرداختی خریدار برای هر سهم، اغلب نسبت به آنچه در زمان معامله اعلام می شود بیشتر است که منجر به سود سهامداران خواهد شد. با اعلام عمومی، سرمایه گذارانی که به دنبال کسب سود هستند شروع به خرید سهام شرکت هدف می کنند. قیمت سهام شرکت هدف به ندرت با قیمت معامله یکسان است و اغلب با مقداری تخفیف معامله می شود و این، به دلیل لحاظ کردن ریسک شکست معامله است. (شکست معامله می تواند به دلایل مختلفی از جمله تغییر شرایط بازار و یا رد معامله توسط رگولاتورها صورت بگیرد.) در صورت جاری شدن معامله، خریداری که سهام را در تخفیف خریده می تواند از قیمت های واقعی سهام کسب سود کند.
نوع دیگری از کسب سود آربیتراژ ادغام، وقتی است که معامله گر یقین دارد که معامله ادغام با شکست روبرو خواهد شد و روی سهام شرکت هدف، معامله فروش (short) باز می کند.
آربیتراژ ادغام بر خلاف آربیتراژ های دیگر، بسیار پر ریسک و زمان بر است. سرمایه گذار سهام یک شرکت سهامی عام را با هدف فروش سهام پس از تکمیل معامله می خرد؛ در حالیکه مشخص نیست که ادغام حتما محقق شود و یا بتوان سهام را در قیمت مطلوب فروخت. آربیتراژ ادغام در واقع یک نوع سفته بازی است.
آربیتراژ قابل تبدیل یا Convertible Arbitrage
نوعی از آربیتراژ مربوط به اوراق قرضه قابل تبدیل است. اوراق قابل تبدیل در اصل خود با اوراق قرضه دیگر تفاوتی ندارند: یک نوع از اوراق مشارکت که صادرکننده اوراق به ازای آنها به دارندگان سود می پردازد. فرق در اینجاست که دارندگان اوراق قابل تبدیل، می توانند اوراق خود را در آینده به سهام شرکت ناشر تبدیل کنند. این سهام اغلب با تخفیف به دارندگان اوراق فروخته می شود چرا که ناشر نیز برای این نوع از اوراق بهره کمتری خواهد پرداخت.
آربیتراژرها در این زمان به دنبال یافتن تفاوت بین قیمت تبدیل اوراق قرضه و قیمت فعلی سهام ناشر هستند. استراتژی بدین نحو اجرا می شود که آربیتراژر پوزیشن های خرید و فروش همزمان بر روی اوراق قرضه قابل تبدیل و سهام ناشر باز می کند.
اینکه معامله گر چه پوزیشنی با چه نرخی باز می کند کاملا بستگی به باور او در مورد ارزنده بودن سهام و اوراق دارد. اگر فکر کند که اوراق ارزان هستند معمولا یک پوزیشن فروش روی سهام ناشر و یک پوزیشن خرید روی اوراق باز می کند و بر عکس، اگر معتقد باشد که اوراق قابل تبدیل گران هستند یا به نهایت ارزش خود رسیده اند اقدام به فروش اوراق و خرید سهام می کند.
آربیتراژ در بازارهای مختلف
همانطور که گفته شد آربیتراژ عبارت است از کسب سود از خرید و فروش دارایی در دو بازار مختلف به منظور سود بردن از اختلاف قیمت لحظه ای در دو بازار.
این دارائی می تواند در بازار بورس، فارکس، کامودیتی و ارز دیجیتال باشد.
آربیتراژ در فارکس
بازار فارکس بزرگترین بازار بین المللی است و از آنجا که تمامی معاملات به صورت غیر متمرکز و در سراسر جهان انجام می شود، همیشه احتمال وجود اختلاف قیمت ارزها در جاهای مختلف وجود دارد.
میزان عرضه و تقاضا بر قیمت ارز و بنابراین نرخ مبادله آن تاثیر دارد لذا، امکان ایجاد ناترازی های قیمتی همیشه در این بازار وجود دارد و علاوه بر اینها، میزان نقدینگی در این بازار بسیار زیاد است . ترکیب این عوامل باعث شده که سودهای کلانی در معاملات آربیتراژی بازار فارکس وجود داشته باشد.
با این حال، دارا بودن ابزارهای پیشرفته کشف فرصت های آربیتراژی، دسترسی دقیق و بلادرنگ به قیمت های بازار، بهره بردن از یک حساب سود برای تقویت بازدهی و نیز استفاده از یک ماشین حساب فارکس که میزان سود و ریسک فرصت های مختلف را اندازه گیری کند ضروری به نظر می رسد.
آربیتراژ مثلثی در فارکس
آربیتراژ مثلثی یک آربیتراژ ارزی است و در نتیجه ی اختلاف قیمت بین سه ارز که به دلیل عدم تطابق کامل نرخ مبادله آنها حاصل شده است، رخ می دهد. به بیانی دیگر، آربیتراژ مثلثی زمانی رخ می دهد که نرخ مبادله ارز مظنه با نرخ های مبادله متقاطع بازار هماهنگ نباشد و از این عدم هماهنگی، فرصت آربیتراژ و سود به وجود می آید.
آربیتراژ مثلثی بسیار نادر است و تشخیص آن تنها توسط کامپیوترهای بسیار پیشرفته که برای معامله گری برنامه ریزی شده اند ممکن است.
برای سود بردن از این نوع معاملات بایستی کارمزد مبادله کم و حجم آن زیاد باشد چرا که میزان این عدم هماهنگی بین ارزها تنها کسری از سنت است.
نرخ متقاطع یا cross rate چیست؟
نرخ متقاطع یا cross rate عبارت است از تراکنش بین دو ارز خارجی که هر دو در برابر یک ارز سوم قیمت گذاری شده اند. این ارز سوم در بازارهای معامله ارز فارکس معمولا دلار آمریکاست. در واقع در بازارهای فارکس و برای مبادله جفت های غیر دلار مثل EURGBP، ابتدا ارزش هر کدام از این ارزها نسبت به دلار سنجیده شده و سپس در مقابل هم قیمت گذاری می شوند.
درست است که در تعریف اصلی، اصطلاح نرخ متقاطع برای یک جفت ارز ، مستلزم ارجاع آن در مکانی است که هیچکدام از ارزها ارز رسمی نیستند – مثلا وقتی سخنران یا نویسنده ای به جفت ارزی مثل EURJPY ارجاع دهد درحالیکه خود، در اتحادیه اروپا یا ژاپن نباشد- اما، در بازار فارکس مصطلح است که از اصطلاح نرخ متقاطع برای اشاره به مظنه جفت ارزهای غیر دلاری استفاده شود (یعنی جفت هایی که هیچکدام از ارزها دلار آمریکا نباشد)؛ همچنان که از اصطلاح جفت ارزهای اصلی (Major pairs) برای اشاره به جفت هایی که یک طرف آنها دلار است استفاده می شود.
آربیتراژ ارز دیجیتال
مانند سایر بازارها، در بازار ارزهای دیجیتال نیز فرصت های آربیتراژ همیشه وجود دارند.
آربیتراژ در بازار کریپتو، به معنای یک روش تجارت است که به دنبال کسب سود از اختلاف قیمت ارزهای دیجیتال است. به دلیل تفاوت روش های قیمت گذاری صرافی ها با یکدیگر، همیشه ممکن است که یک اختلاف جزئی در قیمت دارایی های دیجیتال وجود داشته باشد. علاوه بر این، از آنجا که بازار کریپتو یک بازار 24 ساعته است و ارزها تمایل بسیار زیاد به نوسان دارند، احتمال وجود این اختلاف قیمت های لحظه ای بیشتر و بیشتر شده و آربیتراژرها به دنبال سود بردن از آنها هستند. برای فهم بیشتر این مغایرت قیمت ها در بازار کریپتو، بهتر است به نحوه قیمت گذاری صرافی ها که منجر به این مغایرت ها می شود نگاهی بیندازیم.
قیمت گذاری در صرافی های کریپتوی متمرکز (order book)
در صرافی های متمرکز ارز دیجیتال، با استفاده از دفتر سفارش یا همان order book، که یک لیست ساده از تمامی سفارشات خرید و فروش برای یک دارایی خاص است، آن دارایی را قیمت گذاری می کنند.
روش کار ساده است: در دفتر سفارش بالاترین قیمت پیشنهادی (bid) و کمترین قیمت درخواستی (ask) همیشه در بالای لیست قرار می گیرند و بر مبنای این قیمت ها، قیمت لحظه ای دارایی مورد نظر در صرافی تعیین می شود. اینها قیمت هایی هستند که در آنها تراکنش می تواند بلافاصله انجام شود و بنابراین، صرافی های متمرکز قیمت دارایی را کاملا بر مبنای عرضه و تقاضا و با پاسخ به پویایی قیمت در لحظه تعیین می کنند.
قیمت گذاری در صرافی های غیرمتمرکز (AMMs)
روش قیمت گذاری صرافی های غیرمتمرکز استفاده از AMM ها یا همان “بازارسازهای خودکار” است.
بازارسازهای خودکار یا Automated Market Makers به بیان ساده یک استخر نقدینگی است که با کاربران تحت شرایط مشخص معامله می کند. در این روش، تریدرها به جای اینکه با یک تریدر دیگر معامله کنند در واقع با استخر نقدینگی پلتفرم معاملاتی در حال معامله هستند. این استخرهای نقدینگی هیچ مرجع مرکزی ندارند و تحت قراردادهای هوشمند فعالیت می کنند.
نحوه قیمت گذاری AMM در یک استخر نقدینگی –بر خلاف صرافی های متمرکز که قیمت توسط بازار آزاد تعیین می شود– با آنالیز عرضه داخلی استخر و نحوه تعامل دارایی با جفت معاملاتی آن دارایی محاسبه می شود. در واقع تغییر قیمت در یک AMM به صورت اتوماتیک از تغییر تقاضا در یک سیستم کاملا ایزوله ناشی می شود.
مثال:
برای درک بهترAMM، فرض کنید یک استخر نقدینگی 10 میلیون دلار ETH و 10 میلیون دلار USDT دارد. اکنون معامله گری را تصور کنید که تصمیم می گیرد 100 هزار دلار اتریوم خود را با USDT معاوضه کند. با فروش اتریوم و خرید USDT توسط معامله گر، تعداد اتریوم های استخر زیاد شده و تعداد USDT هایش کم می شود لذا، در اثر کمیاب شدن USDT قیمت آن بالا می رود و در اثر افزایش تعداد اتریوم، قیمت آن کاهش خواهد یافت.
زمان ورود آربیتراژر های کریپتوکارنسی
با توجه به توضیحاتی که درباره نحوه قیمت گذاری صرافی ها داده شد، همیشه احتمال وجود اختلاف قیمت بین این دو نوع صرافی وجود دارد و اینجا همان جایی است که معامله گران آربیتراژی وارد می شوند. البته توجه داشته باشید که تفاوت قیمت صرافی های متمرکز و AMM ها تنها راه کسب سود آربیتراژی در بازار کریپتو نیست اما، ازآنجا که این مبحث صرفا مختص کریپتو است از اهمیت فراوانی برخوردار است.
وجود آربیتراژرها به ویژه برای AMM ها بسیار سودمند است. AMM ها از این معامله گران برای شناسایی ناکارآمدی های قیمت گذاری خود استفاده کرده و از طریق معاملات آربیتراژ، نسبت به اصلاح آن اقدام می کنند.
انواع استراتژی آربیتراژ ارز دیجیتال
استراتژی های آربیتراژ مختلفی در بازار کریپتو وجود دارد که هر کدام از ناطرازی قیمت در یک بخش از بازار سود می برند. در ادامه به دو مورد از معروفترین ها اشاره می کنیم.
آربیتراژ مثلثی در ارز دیجیتال
همانند استراتژی آربیتراژ مثلثی در بازار فارکس، استراتژی آربیتراژ مثلثی در بازار ارز دیجیتال نیز از عدم تطابق قیمت مبادله سه ارز دیجیتال در بازار سود می برد.
فرض کنید یک تریدر متوجه می شود که قیمت های مبادله سه ارز اتریوم، بیت کوین و تزوس کاملا مطابقت ندارد.
آربیتراژر در اینمورد ابتدا مقداری بیت کوین را با یک نرخ با اتریوم مبادله خواهد کرد، سپس اتریوم را با نرخ دیگری به تزوس تبدیل می کند و در نهایت تزوس را به بیت کوین تبدیل خواهد کرد. در نتیجه این فرایند، معامله گر از این اختلاف نرخ ها بهره برده و سود اندکی را به جیب خواهد زد.
آربیتراژ غیرمتمرکز
اختلاف قیمت در بازار ارزهای دیجیتال، نه فقط بین صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز، که بین صرافی های غیرمتمرکز مختلف (DEXs) نیز رخ می دهد. آربیتراژرهایی که بر AMM ها تمرکز می کنند به عنوان آربیتراژرهای غیر متمرکز شناخته می شوند.
یافتن اختلاف قیمت بین صرافی های غیرمتمرکز مختلف این امتیاز را دارد که فی معامله کمتری –نسبت به صرافی های متمرکز- پرداخت می شود.
خطرات و ملاحظات آربیتراژ ارز دیجیتال
هر استراتژی خطرات و ملاحظاتی دارد که تریدرها باید به آن ها دقت کنند و آربیتراژ نیز از این قاعده مستثنی نیست.
- تغییرات قیمت و نوسانات ناگهانی بازار
اینکه شما یک تریدر آربیتراژ هستید باعث نمی شود که از خطر سقوط احتمالی بازار در امان باشید. شما می توانید یک ارز را به ارزش 20 دلار بخرید و بخواهید که آن را در یک صرافی دیگر و به قیمت 21 دلار بفروشید. حال اگر بازار سقوط کند و ارزش دارایی ناگهان کاهش یابد و یا صرافی تصمیم بگیرد که قیمت را تغییر دهد، شما نه تنها سود نمی کنید که متضرر خواهید شد.
- ناکارآمدی زمانی بلاک چین
ناکارامدی زمانی بلاکچین نیز یک فاکتور ریسک در معاملات آربیتراژ ارز دیجیتال است. سرعت انجام تراکنش ها در بلاکچین می تواند آنقد کند باشد که وقتی سفارش شما تایید می شود قیمت تغییر کرده باشد.
- موانع قانونی
موانع قانونی مثل بررسی های ضد پولشویی (که صرافی می تواند به خاطر آن ساعت ها معاملات را متوقف کند) یا انسدادهای جغرافیایی (مانند زمانی که صرافی ارائه خدمات به یک جغرافیای خاص را به دلیل تحریم های بین المللی متوقف می کند) بر سر راه معاملات ارز دیجیتال وجود دارد و باید به فاکتورهای ریسک اضافه شود.
- قطعی های شبکه
از آنجا که معاملات ارز دیجیتال با اینترنت و شبکه تعامل دارند، می توانند در معرض قطعی و اختلال در شبکه و اینترنت باشند. وقتی شبکه یک ارز به روز رسانی یا قطع می شود، شما دیگر نمی توانید آن را معامله کنید.
- کارمزد پلتفرم
کارمزد به ویژه در صرافی های متمرکز موضوعیت دارد. وقتی که یک تریدر یک فرصت آربیتراژی را پیدا می کند بایستی به هزینه های واریز، برداشت و ترید به دقت توجه کند. از آنجا که آربیتراژرها معمولا روی اختلافات بسیار جزیی قیمت حساب می کنند و با توجه به اینکه صرافی ها گاهی از 1%-4% برای برداشت وجه کارمزد دریافت می کنند، پر واضح است که دقت نکردن به این کارمزدها می تواند به راحتی منجر به متضرر شدن معامله گر شود.
آربیتراژ طلا
فلز گرانبهای طلا در دسته کامودیتی ها قرار گرفته و یکی از پر معامله ترین و محبوب ترین کالاها برای سرمایه گذاریست که فرصت های تجاری فراوانی را در کنار نقدینگی بالا به سرمایه گذاران ارائه می دهد. مانند هر دارایی قابل معامله دیگر، در بازار طلا نیز فرصت های آربیتراژی فراوان وجود دارد. مهمترین استراتژی آربیتراژ در بازار طلا، آربیتراژ موقعیت بازار است.
آربیتراژ موقعیت بازار
تفاوت عرضه و تقاضا برای یک فلز گرانبها مثل طلا در یک بازار نسبت به بازار دیگر که در دو موقعیت جغرافیایی مختلف قرار دارند، منجر به ایجاد اختلاف قیمت در این دو بازار شده و آربیتراژرهای طلا از این موقعیت برای کسب سود استفاده می کنند.
به عنوان مثال فرض کنید طلا در بازار بورس لندن به قیمت 1612 پوند و در بازار بورس نیویورک به قیمت 2005 دلار معامله می شود. در صورتیکه نرخ تبادل پوند به دلار در این لحظه برابر با 1 GBP= 1.24 USD باشد، قیمت طلا در لندن معادل 1999 دلار در هر اونس خواهد بود. در صورتیکه هزینه حمل و نقل طلا از لندن به نیویورک 2 دلار باشد، سود خالص معامله گر به ازای خرید هر اونس طلا در لندن و فروش آن در نیویورک برابر است با : 2-1999-2005=4 دلار.
ملاحظات آربیتراژ موقعیت مکانی:
در این مورد بسیار مهم است که به زمان تحویل دقت شود. انتقال محموله طلا از جایی به جای دیگر (در اینجا از لندن به نیویورک) ممکن است یک روز یا بیشتر طول بکشد و در این میان اگر قیمت از 2000 دلار کمتر شود، معامله گر وارد ضرر می شود.
آربیتراژ مبتنی بر زمان
این نوع آربیتراژ یک سفته بازی کامل است. در این استراتژی، معامله گر فلز گرانبها را خریده و با امید کسب سود آربیتراژی و با توجه به تحلیل های فنی خود، یک پوزیشن خرید در یک زمان مشخص می گیرد. در این نوع از معامله سفته بازانه، اصل معاملات آربیتراژ که خرید و فروش همزمان یک دارایی است، اجرا نمی شود.
استراتژی آربیتراژ cash & carry
استراتژی آربیتراژ cash & carry عبارت است از باز کردن یک پوزیشن خرید در یک دارایی فیزیکی در حال حاضر و همزمان باز کردن یک موقعیت فروش در یک معامله آتی در یک دوره زمانی مناسب برای همان دارایی.
این معاملات اغلب بدون دخالت دادن سرمایه معامله گر و با کسب وام اعتباری انجام می شود و هزینه نگهداری دارائی فیزیکی در طول دوره آربیتراژ نیز از معامله گر اخذ می شود.
مثال:
فرض کنید معامله گری تصمیم می گیرد که یک اونس طلا را در قیمت 2005 دلار خریده و همزمان یک قرارداد آتی فروش در یکسال بعد به قیمت 2160 دلار باز می کند.
هزینه این معامله آربیتراژ برای معامله گر عبارت است از 30 دلار هزینه نگهداری سالانه به علاوه 5% سود وام سالانه که عبارت است از 2005+100+30=2135 دلار.
بنابراین معامله گر انتظار دارد که در پایان سال به ازی هر اونس طلا 25 دلار سود کند اگرچه، در صورتیکه در سررسید قرارداد فروش، قیمت طلا به مقدار مورد نظر معامله گر نرسد، این سود می تواند محقق نشود و یا حتی به ضرر منجر شود.
آربیتراژ ارز در بازار طلا
از آنجا که قیمت طلا معمولا در بازارهای مالی با ارزهای پایه مختلف ثابت است یا تفاوت بسیار ناچیزی دارد، یکی از روش های مرسوم کسب سود آربیتراژی در بازار فلزات گرانبها و از جمله طلا، کسب سود از آربیتراژ ارزهاییست که طلا با آن مظنه می شود. در این روش معامله گر طلا را با ارزهای مختلف خرید و فروش می کند و در نهایت ارز حاصله را برای کسب سود آربیتراژی می فروشد.
مثلا طلا را به دلار آمریکا می خرد، بلافاصله آن را به پوند می فروشد و سپس، پوند حاصله را در یک صرافی خارجی به دلار تبدیل و از آربیتراژ ارزی سود می کند.
نکات مهم:
- همانطور که در مثال ابتدای مقاله دیدیم فرصت های آربیتراژی سود بسیار کوچک دارند بنابراین، سود حاصل معامله آربیتراژ فقط برای معامله گران با سرمایه زیاد قابل توجه است.
- هنگام استفاده از فرصت آربیتراژ، حتما به فی تراکنش معامله دقت کنید چراکه، اگر هزینه تراکنش از اختلاف قیمت اندک بین دو بازار بیشتر باشد، عملا سود معامله را سوخت خواهد کرد.
- درست است که آربیتراژ از ناکارامدی بازار برای دادن سود استفاده می کند اما، همزمان به اصلاح این ناکارآمدی نیز کمک می کند و باعث می شود که قیمت یک دارایی هیچگاه از ارزش حقیقی و ذاتی اش خیلی دور نشود.
رشد تکنولوژی و آربیتراژ
رشد تکنولوژی باعث شده که سود بردن از آربیتراژ بسیار دشوار شود چرا که قیمت ها در بازارهای مختلف، با سرعت بسیار زیادتری با هم هماهنگ می شوند. تریدرهای آربیتراژ، برای یافتن این فرصت ها –که امروزه اغلب بیشتر از چند ثانیه طول نمی کشند- به سیستم های کامپیوتری معاملاتی مجهز هستند که نوسانات ابزارهای مالی مشابه در بازارهای مختلف را رصد می کنند.
نتیجه گیری
آربیتراژ عبارت است از خرید یک دارایی در یک بازار و بلافاصه فروش آن در یک بازار دیگر به امید کسب سود از تفاوت قیمت های احتمالی که از ناکارآمدی های قیمت گذاری بازار به وجود می آیند. آربیتراژرها در مسیر معاملات خود باعث بهبود ناکارامدی های بازار می شوند. آنها دارایی را در قیمت پایین تر خریده و بلافاصله در قیمت بالاتر پیشنهاد فروش می دهند و هانطور که به معاملات خود ادامه می دهند، اختلاف قیمت بین بازارها کم و کمتر می شود تا به مطابقت برسد.
وقتی ناکارآمدی قیمت گذاری رفع شده و اعتماد در بازار ایجاد شود ، ورود نقدینگی به بازار افزایش خواهد یافت. لذا رگولاتور ها و بازارسازها به شدت از معاملات آربیتراژی حمایت و حتی آنها را توصیه می کنند.
Copy link
Copied!
