برای اینکه نسبت CAPE را بشناسیم، ابتدا بایستی با نسبت P/E آشنا شویم. اگر در بازار سهام فعالیت می کنید به احتمال زیاد با نسبت P/E برخورد داشته اید. نسبت P/E همان نسبت قیمت به درآمد است که از تقسیم قیمت هر سهم بر درآمد سالانه شرکت به ازای هر سهم به دست می آید. به عنوان مثال اگر قیمت یک سهم در حال حاضر 10 دلار و درآمد سالیانه به ازای هر سهم یک دلار باشد، نسبت P/E برای سهم مورد نظر برابر با 10 خواهد بود. نسبت P/E یکی از پرکاربردترین نسبت ها برای تعیین ارزشمندی سهام است؛ به این معنی که نشان می دهد آیا سهام بیشتر یا کمتر از حد و یا به قیمت ارزش گذاری شده اند یا خیر. عموما نسبت P/E برای سهام برابر با 15x است یعنی، قیمت غالبا 15 برابر بیشتر از درآمد به ازای سهم سالانه است. به طور کلی، هر چه نسبتP/E  کمتر باشد به این معناست که سهام کمتر از حد واقعی ارزش گذاری شده و زمان مناسبی برای خرید آن سهم است. از سوی دیگر، هر چه P/E بیشتر باشد به معنای رشد مطلوب آن سهم و تمایل زیاد خریداران به سرمایه گذاری در آن سهم است. در نتیجه به احتمال زیاد در آینده شاهد کاهش قیمت در سهم مربوطه خواهیم بود. یعنی همزمان با افزایش تمایل سرمایه گذاران، ریسک سرمایه گذاری نیز در حال افزایش است.
اگرچه این نسبت برای ارزیابی وضعیت آینده بازار بسیار مورد توجه قرار می گیرد اما، انتقاداتی نیز به آن وارد است. از جمله اینکه راه های مختلفی برای تعیین درآمد سالانه سهم (EPS) وجود دارد که می تواند منجر به گمراهی سرمایه گذاران شود و یا، بررسی نسبت قیمت به درآمدهای یکساله (12 ماهه) شرکت بیش از آن پر نوسان است که بتواند دید خوبی از وضعیت آینده ی قیمت سهام شرکت به دست بدهد.
 بر اساس نقد اخیری که بر P/E وارد بود، شیلر اقتصاددان دانشگاه ییل در سال 1988 مقاله ای منتشر کرد و در آن پیشنهاد داد که به جای نسبت P/E ساده، از میانگین متحرک نسبت P/E در طول یک دوره 10 ساله که با تورم تنظیم شده است استفاده شود. ایده این بود که میانگین بلند مدت، نوسانات سود کوتاه مدت و نیز چرخه های تجاری میان مدت اقتصاد را تعدیل کرده و در نتیجه، می تواند پیش بینی بهتری از قدرت سود بلند مدت شرکت را ارائه دهد. نسبت P/E ده ساله ی شیلر به نام نسبت CAPE معروف شد.