بازارسازها چه تاثیری بر پویایی بازارهای مالی دارند؟
فروردین 23, 1403
بازارهای مالی به واسطه ی امکانی که برای تخصیص سرمایه و مدیریت ریسک به وجود آورده اند، نقشی اساسی در رشد اقتصادی جوامع امروز ایفا می کنند. سرمایه گذاران و معامله گران پول های خود را به بازارهای مالی می آورند و در این بازارها، اقدام به خرید و فروش سهام، ارزهای فارکس، کامودیتی ها و … می کنند. با اینحال بازارهای مالی در معرض نوسانات و ناکارآمدی های زیادی قرار دارند که هر کدام می تواند به نوبه خود پویایی بازار و در نتیجه، رشد اقتصادی را به مخاطره بیندازد. اما پویایی بازار چیست؟ بازارهای پویا چه ویژگی هایی دارند؟ و چه عواملی بر پویایی بازار تاثیرگذارند؟
در این مقاله به بازارسازها به عنوان یکی از مهمترین عوامل موثر بر پویایی بازار می پردازیم و خواهیم دید که بازارسازها و پویایی بازار به چه شکل و تا چه اندازه به یکدیگر مرتبط هستند.
اگر به این موضوع علاقمندید، تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.
بازار چیست؟
برای اینکه بخواهیم وارد بحث اصلی مقاله یعنی بررسی ارتباط بین بازارسازها و پویایی بازار شویم، بهتر است که ابتدا با تعریف بازار یا همان market بیشتر آشنا شویم.
بنا به تعریف، بازار عبارت است از جایی (فیزیکی یا مجازی) که در آن تعدادی شخص (حقیقی یا حقوقی) به عنوان خریدار و فروشنده وجود دارند. بازارها ممکن است در سطح محله، منطقه، شهرها و ایالات، کشورها و یا حتی جهانی وجود داشته باشند و کالاها و خدمات متنوعی در آنها به خرید و فروش برسد. آنچه ارزش، بهای تمام شده و قیمت اقلام و خدمات مورد معامله را تعیین می کند، نیروهای عرضه و تقاضا در بازار هستند.
ویژگی های هر بازار که بر سازمان ها و افرادی که در آن بازار فعال هستند تاثیر مستقیم دارد، به عنوان “ساختار بازار” در نظر گرفته می شود و خود انواع مختلفی دارد. ساختار هر بازار بر نحوه عرضه ی کالاها و خدمات در آن بازار، قیمت گذاری ها، موانع ورود و خروج کالا و میزان کارآمدی فروشندگان کالاها یا خدمات تاثیرگذار است. از جمله این ساختارها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- کاملا رقابتی (perfect Competition): بازاری کاملا کارآمد که در آن کالاها با کارآمدترین روش ها و کمترین عوامل تولید می شوند.
- انحصاری (Monopoly): نقطه مقابل بازار کاملا رقابتی، بازار انحصاری است. در این بازار تولید در انحصار یک فروشنده است و در نتیجه، این فروشنده کنترل کامل قیمت ها را در دست دارد.
- انحصار چندجانبه (Oligopoly): در بازار با انحصار چند جانبه، فروش محصول در انحصار چند شرکت خاص است و این در حالیست که اقدامات یکی از این شرکت ها، تاثیر قابل توجهی بر سایر تولیدکننده ها و کل بازار دارد.
- رقابت انحصاری (Monopolistic Competition): در بازار با رقابت انحصاری، تعداد بسیار زیادی شرکت محصول مشابهی را می فروشند. این محصولات اگرچه مشابه هستند اما یکی نیستند و تفاوت هایی با هم دارند که امکان تفاوت قیمت را در آنها ایجاد می کند. رقابت انحصاری در واقع همان دنیای برندهاست. در این بازار هر برند می کوشد که ویژگی های خاصی به محصول بیفزاید که بتواند سهم بزرگتری از بازار را در اختیار بگیرد. بر خلاف بازار انحصاری، در بازار رقابت انحصاری فروشندگان کنترل قیمت ها را در دست ندارند و نمی توانند صرفا برای افزایش سود خود قیمت ها را افزایش دهند.
- انحصار خرید (Monopsony): شبیه به مونوپولی است ولی در اینجا، فروشندگان زیادی هستند که تنها یک خریدار دارند. در اینجا خریدار است که قدرت چانه زنی دارد و می تواند قیمت ها را کنترل کند.
- انحصار خرید چند جانبه (Oligopsony): در این ساختار از بازار، به جای یک خریدار چند خریدار محدود وجود دارند که کنترل قیمت ها را به دست دارند.
پویایی بازار به چه معناست؟
آدام اسمیت اقتصاددان شهیر در سال 1776 میلادی کتابی به نام ثروت ملل منتشر کرد و در آن پویایی بازار را با نام “دست نامرئی ” خطاب کرد. این در حالیست که بسیاری معتقدند پویایی بازار و تاثیراتی که بر اقتصاد خرد و کلان دارد، آنقدرها هم که اسمیت فکر می کرد نامرئی نیست! این دسته از اقتصاددانان معتقدند که پویایی بازار نه یک دست نامرئی، که یک سیستم پیچیده است که به صورت مداوم در حال تغییر است و از قضا، به صورت مستقیم بر رشد اقتصادی تاثیر می گذارد. اما پویایی بازار که این همه درباره آن بحث وجود دارد چیست؟
پاسخ به این سوال به ویژه از آن جهت مهم است که اقتصاد در دنیای امروزبه شدت پویاست بنابراین، درک مفهوم پویایی بازار و عوامل تاثیرگذار بر این پویایی برای فعالین بازار و از جمله کمپانی های تولید کننده و ارائه دهنده خدمات بسیار مهم و حیاتی است تا بتوانند بقای خود را بازار حفظ کنند.
پویایی بازار اصولا به عوامل و نیروهای درون بازار اشاره دارد که بر عملکرد و رفتار آن تاثیر می گذارند. از جمله ی این عوامل و پویایی ها می توان به نوسانات عرضه و تقاضا، نیروهای رقابتی، تغییرات نظارتی، پیشرفت های ناشی از فناوری، تمایلات مصرف کننده و روندهای اقتصادی اشاره کرد. پویایی بازار همان چیزی است که بر رفتار خریداران و فروشندگان موثر است و تعاملات بین آنها را شکل می دهد، بر استراتژی های قیمت گذاری تاثیر می گذارد و سهم هر فروشنده از بازار و میزان سودی که دریافت خواهد کرد را مشخص می کند. پویایی بازار علاوه بر اینکه سیگنال های قیمت گذاری را که ناشی از نوسانات عرضه و تقاضا برای یک محصول یا خدمات معین است ارسال می کند، می تواند تاثیرات چشمگیری بر هر صنعت خاص و یا حتی سیاست های کلان دولتی بگذارد.
اجزای کلیدی در پویایی بازار
پویایی بازارها به واسطه ی عوامل زیادی هدایت می شود که در ادامه با برخی از آنها به تفصیل آشنا می شویم:
- عرضه و تقاضا: اصل اساسی عرضه و تقاضا نقشی کلیدی در شکل دادن به پویایی بازار ایفا می کند. وقتی تقاضا برای یک دارایی افزایش می یابد، قیمت آن نیز افزایش خواهد یافت و اگر عرضه و تقاضا نامتناسب باشند، شاهد نوسانات قیمتی و در نتیجه نوسان در بازار خواهیم بود.
- سنتیمنت سرمایه گذاران: پویایی بازار به شکلی گسترده و اساسی به سنتیمنت فعالین و روانشناسی بازار مرتبط است. سنتیمنت مثبت منجر به افزایش احساسات خرید و در نتیجه، افزایش قیمت ها خواهد شد. در حالیکه احساسات منفی فشار فروش را افزایش داده و در نتیجه قیمت ها را کاهش خواهد داد. اندیکاتورهای احساسات مثل پرسشنامه ها، شاخص های احساسات و اخبار بازار نیز می توانند دید خوبی از پویایی بازار به دست بدهند.
- تحرکات قیمت: حرکات قیمت یکی از مهمترین مظاهر پویایی بازار است و منعکس کننده مجموعه فعالیت هایی است که فروشندگان و خریداران در پاسخ به عوامل مختلف انجام می دهند. قیمت ها در پاسخ به اخبار، انتشار داده های اقتصادی، گزارشات درآمدی شرکت ها و دیگر اطلاعاتی که بر تصمیم گیری های سرمایه گذاران تاثیر می گذارد نوسان می کنند.
- حجم معاملات: حجم معاملات سطح فعالیت در بازار را نشان می دهد و میزان مشارکت همه فعالین بازار -از خریداران تا فروشندگان- را به نمایش می گذارد. حجم معاملات بالا نشانه ای است بر افزایش علاقه مشارکت و بنابراین، افزایش نقدینگی در بازار. در حالیکه حجم پایین معاملات می تواند هشداری باشد بر فعالیت کم در بازار و نوسانات بالقوه قیمت در آینده نزدیک.
- ساختار بازار: ساختار بازار که قبلتر با آن آشنا شدیم و انواع آن را نام بردیم، شامل حضور بازارسازها، ساختار رگولاتوری و مکانیسم معاملات و از عوامل موثر بر پویایی بازار است.
پویایی بازار در مدل های اقتصادی
از آنجا که پویایی بازار بر منحنی های عرضه و تقاضا تاثیر مستقیم می گذارد، سیاستگذاران همواره به دنبال آن هستند که با استفاده از ابزارهای اقتصادی – مثل افزایش یا کاهش مالیات و یا تغییر دادن سرعت رشد دستمزدها- اقتصاد را بنا به نیاز سرد یا تحریک کنند و تعاملات بین عرضه و تقاضا را تغییر دهند. به طور کلی دو مدل اقتصادی پویایی بازار وجود دارد که هر کدام با رویکرد مختص به خود، تغییراتی را در نمودارهای عرضه و تقاضا و در نتیجه پویایی بازار ایجاد می کنند. در مدل های اقتصادی، منظور از پویایی بازار تعاملات و تعدیل هایی است که در پاسخ به عوامل مختلف بین عرضه و تقاضا رخ می دهد. مدل هایی که در ادامه ذکر می کنیم هر کدام تلاش می کنند که نحوه عملکرد بازار را به عنوان یک سیستم پیچیده شرح دهند و مشخص کنند که چگونه تغییر در شرایط بازار بر خروجی های اقتصادی تاثیرگذار است. به طور کلی، اقتصاد از منظر پویایی بازار به دو دسته “اقتصاد سمت تقاضا” و “اقتصاد سمت عرضه” دسته بندی می شود.
پویایی بازار در اقتصاد سمت عرضه
اقتصاد سمت عرضه که با نام “ریگانومیکس” معروف است یک مدل اقتصادی است که توسط رونالد ریگان چهلمین رییس جمهور ایلات متحده مشهور شد. به طور کلی اقتصاد سمت عرضه بر سه ستون استوار است: سیاست های مالیاتی، سیاست های نظارتی و سیاست های پولی. اگرچه در این رویکرد، مفهوم کلی تولید یا عرضه ی کالاها و خدمات است. تولید به عنوان مهمترین عامل رشد اقتصادی در نظر گرفته می شود و همه ی سیاست ها، در جهت رونق تولید طرح می شوند. به عنوان مثال مالیات ها برای سرمایه گذاران، شرکت ها و کارآفرینان کمتر می شود تا انگیزه کافی برای عرضه کالاها و خدمات بیشتر به اقتصاد را داشته باشند. انتظار می رود به این ترتیب مزایایی ایجاد شود که به سرتاسر اقتصاد سراریز می شود. در اقتصادهای سمت عرضه، سیاست گذاری ها به نحوی انجام می شود که با رسیدن به اهداف زیر در نهایت به پویایی بازار برسیم:
- افزایش سرمایه گذاری و نوآوری: در اقتصاد سمت عرضه، سیاست هایی که منجر به افزایش سرمایه گذاری و نوآوری می شوند می توانند به پویایی بازار منجر شوند. به عنوان مثال می توان به سیاست های کاهش مالیات اشاره کرد. این دسته از سیاست ها به شرکت های تولید کننده امکان می دهد که سرمایه بیشتری را برای سرمایه گذاری بر روی بخش تحقیق و توسعه و تکنولوژی های جدید داشته باشند. در نتیجه این سرمایه گذاری ها، محصولاتی با فناوری بالاتر تولید خواهد شد که احتمالا فرآیند تولید بهتر و در نتیجه بازدهی بالاتری نیز دارند. همین امر سبب می شود که رونق بازار بیشتر شده، فرصت های شغلی افزایش یافته و در نتیجه، رشد اقتصادی بهبود یابد.
- افزایش تولید و بازدهی: در اقتصاد سمت عرضه، تمرکز بر افزایش تولید و بالا بردن بازدهی است تا حدی که تقاضا کاملا تامین شود. باور بر این است که این موضوع می تواند به پویایی بازار منجر شود: آنجا که هر کسب و کاری در تلاش برای گسترش ظرفیت های تولید خود است. از جمله سیاست هایی که می تواند منجر به گسترش تولید شود می توان به کاهش مقررات و موانع بوروکراتیک اشاره کرد. در نتیجه محصولات و خدمات بیشتری امکان وجود پیدا می کنند که به طور بالقوه، منجر به افزایش قدرت انتخاب مصرف کنندگان و در نتیجه کاهش قیمت ها خواهند شد. از سوی دیگر، رقابت هایی که بین تولیدکنندگان ایجاد می شود تا بتوانند تقاضای رو به رشد مصرف کننده را پوشش دهند، می تواند به بهبود کارایی محصولات و خدمات منجر شود و در نهایت، بر پویایی بازار تاثیر بگذارد.
پویایی بازار در اقتصاد سمت تقاضا
در مقابل، پویایی بازار در اقتصاد سمت تقاضا مبتنی بر تحلیل رفتار مصرف کننده، تمایلات و قدرت خرید مشتری و بازارهای رقابتی که در دسترس آنها قرار دارد است. به بیانی، پویایی بازار در اقتصاد سمت تقاضا، به بررسی عواملی که بر میزان تقاضای مصرف کننده تاثیرگذارند و نیز تاثیرات متقابلی که این عوامل بر یکدیگر دارند می پردازد. در اقتصادی که بر مبنای تقاضا شکل می گیرد، آنچه روندهای اقتصادی را در بازار تعیین می کند نه میزان و نحوه تولید، که تمایلات و ترجیحات مصرف کننده است. به عنوان مثال از سیاست هایی که منجر به پویایی بازار در اقتصادهای سمت تقاضا می شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تغییر در رفتار مصرف کننده: در صورتیکه آموزش ها به سمتی برود که بر اخلاق و منش مصرف کننده تاثیر بگذارد، تقاضای وی نیز تغییر خواهد کرد. به عنوان مثال، در صورتی که آگاهی عمومی در رابطه با محصولات سازگار با محیط زیست افزایش یابد، تقاضا برای جایگزین های طبیعت دوست افزایش و برای محصولات سنتی در این حوزه کاهش خواهد یافت. یا با توسعه ی علم تغذیه و افزایش آگاهی مصرف کنندگان نسبت به مضرات شکر، تقاضا برای محصولات مبتنی بر قانون سلامتی افزایش یافته و در مقابل، تقاضا برای محصولات پر کربوهیدرات مانند آبمیوه های مصنوعی کاهش خواهد داشت.
- سطح درآمد مصرف کننده: در اقتصاد سمت تقاضا، سیاست ها به نحوی چیده می شوند که بر میزان درآمد افراد تاثیر بگذارند. مادامی که مصرف کننده سطح درآمد بالا داشته باشد، قدرت خریدش افزایش یافته و تقاضا برای کالاها و خدمات لوکس نیز افزایش می یابد. در حالیکه، کم بودن سطح درآمد مصرف کننده منجر به این موضوع خواهد شد که کالاهای غیر ضروری از سبد خرید وی حذف شوند و در نتیجه، بر پویایی بازار تاثیر منفی بگذارند.
بازارهای پویا کدامند و مشخصات آنها چیست؟
همانطور که گفته شد پویایی بازار عملکرد درونی بازارها و تعاملات بین بازیگران و عوامل تاثیرگذار بر بازار را شکل می دهد و هدایت می کند. بازارهای پویا از عوامل قدرتمند و مهم تغییرات اقتصادی و اجتماعی هستند و بر رشد اقتصادی تاثیر مستقیم می گذارند. اگرچه کشورهای زیاد و گاها از نظر ساختاری متفاوتی وجود دارند که بازارهای پویا دارند اما، یکسری از ویژگی های مشترک بین این دسته از کشورها هست که منجر به ایجاد بازارهای پویا در آنها شده است.
از جمله اینکه، این کشورها دارای قدرت و نفوذ در منطقه جغرافیایی خود هستند، دارای نهادهای قوی هستند و چهارچوب های سیاستی خاصی را اجرا می کنند که در قالب این سیاست ها تجارت ساده تر، جذب سرمایه گذاران خارجی راحت تر و چشم انداز رشد اقتصادی قویتراست. شاخص هایی وجود دارد که به کمک آنها می توان بازارهای پویا را مشخص کرد. از جمله این شاخص ها می توان به تغییرات مهم سیاسی، اجتماعی و فرهنگی اخیر و نیز نشانه هایی از نوآوری و ثبات اشاره کرد. با توجه به این مشخصات می توان به چین، سنگاپور، برزیل، ترکیه، هند، آفریقای جنوبی و ویتنام به عنوان نمونه هایی از بازارهای پویا اشاره کرد. لازم به ذکر است که تفاوت بازارهای پویا با بازارهای نوظهور در این است که بازارهای نوظهور صرفا بر مبنای شاخص های اقتصاد کلان و مبانی جغرافیایی تعریف می شوند. علاوه بر ویژگی های ذکر شده و قدرت سیاسی اقتصادی، بازارهای پویا با کیفیت بالای شرکت های محلی خود نیز تعریف و شناخته می شوند.
بازارسازها و نقش آنها در بازارهای مالی
اکنون که تا حدودی با مفاهیم بازار و پویایی بازار آشنا شدیم، بهتر است کم کم به سراغ موضوع اصلی مقاله یعنی ارتباط بازارسازها و پویایی بازار برویم. نقش بازارسازها در پویایی بازارها نقشی اساسی و محوری است. بازارسازها نهادهایی هستند که نقدینگی را تضمین می کنند و باعث کارآمدی و ثبات بازارها می شوند. اهمیت آنها – که می توانند بانک های بزرگ خصوصی و دولتی، شرکت های سرمایه گذاری و یا بروکرها باشند- از آن نظر بیشتر می شود که بر قیمت گذاری اوراق بهادار تاثیرگذارند، نحوه معاملات را تعیین می کنند و در نهایت، با حضور خود به سلامت بازارها کمک می کنند. در واقع بازارساز با تضمین نقدینگی، اعتمادی در بازار ایجاد می کند که در دسترس بودن دارایی ها و خرید و فروش یکپارچه ی آنها را تضمین می کند. تاثیرات مثبت بازارساز بر پویایی بازارها -چه بازارهای سنتی و چه بازارهای غیرمتمرکز دیفای– غیر قابل انکار است. به ویژه در حوزه های مالی غیر متمرکز DeFi، همین بازارسازها و استخرهای نقدینگی هستند که تجارت یکپارچه ی توکن های غیر متمرکز را تضمین و رشد و گسترش دسترسی به دیفای را ممکن کرده اند.
اهداف بازارسازها و پویایی بازار
اگرچه مزایایی که در اثر حضور بازارسازها در بازارهای مالی به وجود آمده است بسیارند اما، از مهمترین این تاثیرات -که در نهایت پویایی بازار را شکل می دهد- می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تضمین ارائه نقدینگی: در بازارهای مالی، بازارساز یک نهاد عموما جهانی است که وجود نقدینگی در بازارها را تضمین می کند و به عنوان ارائه دهنده نقدینگی شناخته می شود.
- کاهش اسپرد bid-ask: بازارسازها با ارائه منابعی ثابت، به خرید و فروش دارایی های مختلف می پردازند و ضمن اینکه از اسپرد خرید و فروش سود می کنند، باعث می شوند که این اسپرد کاهش یابد.
- تسهیل انجام معاملات: در نتیجه ی کاهش اسپرد خرید و فروش، ضمن مقرون به صرفه تر شدن معاملات، انجام آنها نیز تسهیل و تسریع می شود.
- کاهش هزینه های معاملات: بازارسازها با مقرون به صرفه تر کردن معاملات و پر کردن شکاف بین خریداران و فروشندگان، منجر به جذب سرمایه گذاران و معامله گران بیشتری به بازارها می شوند.
- حفظ تعادل بازار: حضور و عملکرد بازارسازها باعث شده که تاثیر سفارشات خرید و فروش بزرگ بر قیمت ها در بازار به حداقل برسد و در نتیجه، تعادل بازار حفظ شود.
- کشف قیمت کارآمد: از آنجا که بازارسازها به طور پیوسته به انجام معامله می پردازند، به کشف قیمت کارآمد دارایی ها کمک می کنند.
- تثبیت نوسانات: ورود بازارسازها به ثبات قیمت ها می انجامد. شرایطی را فرض کنید که تقاضا برای یک سهم خاص به ناگهان افزایش یابد. در این شرایط، بازارساز می تواند با ورود به موقع و خرید حجم زیادی از سهم مورد نظر، از افت ناگهانی و شدید قیمت سهم جلوگیری کند. در نتیجه این کار، ثبات بازارها حفظ خواهد شد.
- اثر اقتصادی: اثر بازارساز فراتر از تسهیل تجارت و کاهش اسپرد قیمت هاست. یک بازار قوی با بازارسازهای فعال می تواند حس امنیت را در سرمایه گذاران ایجاد و آنها را به سمت بازارها جذب کند. نتیجه ی اینکار تسریع در رشد اقتصادی است.
- تاثیر رگولاتوری: بازارسازها در چارچوب مقرراتی فعالیت می کند که برای شفافیت، جلوگیری از دستکاری و به منظور منصفانه بودن بازارها طراحی شده اند. تابعیت از این قوانین منجر به حفظ یکپارچگی بازارها خواهد شد و یک لایه اضافه از امنیت و یکپارچگی را به بازارها می افزاید.
- تنوع بازار: در بازاری که به خوبی کار می کند، بازارسازان مختلفی فعالیت می کنند و یک اکوسیستم متنوع را ایجاد می کنند. این تنوع منجر به رقابت بیشتر و در نهایت گسترش و بهتر شدن خدمات و نوآوری ها می شود.
استراتژی های مورد استفاده ی بازارسازها
بازارسازها با پیروی از استراتژی های متنوعی به اهداف خود در بازارهای مالی می رسند و نقش موثر خود را ایفا می کنند. از جمله این استراتژی ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- آربیتراژ: آربیتراژ نوعی ناکارآمدی در بازارهاست و به معنای تفاوت قیمت یک دارایی یکسان در یک زمان در دو بازار مختلف است. بازارسازها ضمن کشف این ناکارآمدی ها و استفاده از آن به منظور کسب سود، در نهایت به کم شدن اختلاف قیمت ها و کارآمدتر شدن بازار کمک می کنند.
- هج کردن: بازارسازها با ایجاد و حفظ پوزیشن های جبرانی، ریسک خود را مدیریت کرده و برای مقابله با زیان های احتمالی آماده می شوند.
- مدیریت اسپرد: بازارسازها در حفظ اسپرد خرید-فروش در سطوح معقول می کوشند و بدین ترتیب، کارایی معاملات را تضمین می کنند.
- تجزیه و تحلیل جریان سفارشات: بازارسازها به منظور متعادل کردن عرضه و تقاضا، سفارشات معامله ورودی را پاسخ می دهند.
البته نقش بازارسازها در پویایی بازارهای مالی بسیار فراتر از معاملات روزانه در بازار است. از جمله مهمترین زمینه هایی که بازارسازها در آن فعال هستند، حوزه عرضه اولیه های عمومی یا IPOs است. از آنجا که عرضه اولیه عمومی نقشی بسیار مهم درادامه حیات یک شرکت دارد وامکان جذب سرمایه های بسیاری را فراهم می کند، دخالت بازارسازها در این عرضه های اولیه می تواند تاثیر چشمگیری بر موفقیت این فرایند بگذارد. از جمله پویایی هایی که بازارساز ایجاد می کند و می تواند عرضه اولیه ی سهام یک شرکت را موفق کند می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تضمین نقدینگی: وقتی یک عرضه اولیه رخ می دهد، افراد بسیاری برای خرید آن هجوم می آورند. بازارساز ضمن ارائه مظنه قیمت شکاف قیمتی را پر می کند، از نوسانات شدید قیمت جلوگیری می کند و یک محیط با ثبات برای تجارت سهم ایجاد می کند. این محیط با ثبات همان چیزی است که برای جذب سرمایه گذاران بلند مدت و موفقیت عرضه اولیه ضروری است.
- تعهدات پذیره نویسی: بازارسازها گاهی در کنار بانک ها به عنوان پذیره نویس برای سهام تازه منتشر شده عمل می کنند. آنها نسبت به خرید تعداد معینی از سهام متعهد می شوند به نحویکه، حتی اگر مشارکت برای خرید سهام عرضه شده کم باشد نیز، سطح تضمین شده ای از وجوه به دست شرکت برسد. این تعهد و اطمینان خاطری که در پی آن می آید، ریسک IPO را کاهش داده و شرکت ها را برای حضور در عرضه های اولیه دلگرم می کند.
- درک بازار: اگر یک بازارساز معتبر در یک عرضه اولیه شرکت کند، می تواند منجر به افزایش اعتبار شرکت مورد نظر شود. در این صورت سرمایه گذاران نسبت به آینده شرکت امیدوارتر شده و مشارکت خود را در IPO افزایش خواهند داد. برعکس این موضوع نیز صادق است و حضور یک بازارساز بدنام در یک عرضه اولیه، مشارکت سرمایه گذاران را کاهش خواهد داد.
نتیجه گیری
پویایی بازار به ترکیبی پیچیده از عوامل و نیروهایی اشاره دارد که رفتار بازارهای مالی را شکل می دهند. بازارسازها که تامین کنندگان نقدینگی و از مهمترین عوامل کنترل قیمت ها و ثبات بازار هستند، نقشی اساسی در پویایی بازارها ایفا می کنند. بازارسازها با استراتژی های معاملاتی خود و با توجه به منابع سرمایه ای پایداری که دارند، هم خود کسب سود می کنند و هم پویایی بازار را تضمین می کنند. می توان گفت که بازارسازها قهرمانان گمنام بازارهای مالی هستند. آنها ضمن تضمین نقدینگی و تسهیل تجارت، بازار متنوع و با ثباتی ایجاد می کنند که در آن، همه امکان معامله و سرمایه گذاری و کسب سود را دارند.
Copy link
Copied!
