Dovish Policy

سیاست داویش  چیست و چگونه بر اقتصاد تاثیر می‌گذارد؟

داویش در لغت به معنای “مثل کبوتر” است و در بازارهای مالی اصطلاحی است که به نوعی موضع گیری بانک مرکزی درباره سیاست های پولی اشاره دارد.

سیاست گذار برای تبیین سیاست های پولی دو هدف اصلی دارد: کاهش تورم و افزایش مشاغل اما، این دو هدف همیشه در یک راستا نیستند و گاهی رسیدن به یکی، به معنای از دست دادن دیگریست. به همین دلیل سیاستگذاران پولی و مالی برای ایجاد تعادل بین اهدافشان مجبور به تغییر متوالی مواضع در اتخاذ سیاست های پولی خود هستند.

به طور کلی سیاست های پولی یا هاوکیش هستند و یا داویش و بسته به وضعیت اقتصادی، سیاست گذاران بین سیاست های هاوکیش و داویش (Dovish) تغییر موضع داده و سیاست متناسب با اوضاع اقتصادی را اتخاذ خواهند کرد.

 در بازارهای مالی هر گاه گفته می شود که سیاستگذار پولی داویش است، به این معناست که رشد اقتصادی و افزایش مشاغل برای وی در اولویت است و نه تورم.

چگونه داوها در بازارهای مالی تاثیر می‌گذارند؟

داوها (یا کبوترها؛ به معنای کسانی که طرفدار سیاست های پولی داویش هستند) به منظور دستیابی به بالاترین سطوح اشتغال از سیاست های انبساطی مانند کاهش نرخ بهره استفاده می کنند تا عرضه پول در جامعه افزایش یافته و در نهایت منجر به رشد اقتصادی شود.

در نتیجه ی اجرای سیاست های داویش و افزایش عرضه پول، هزینه استقراض و وام گرفتن برای خرید کالا یا شروع و توسعه کسب و کار کاهش می یابد و در نتیجه، استخدام شرکت ها و نرخ مشاغل در کل اقتصاد بالا می رود.

از آنجا که داویش ها به رونق اقتصادی و افزایش مشاغل بیشتر از تورم اهمیت می دهند و به سیاست های پولی انبساطی علاقه دارند، اگر سیاستگذاری بگوید که تورم اثرات منفی زیادی ندارد یا اگر خواستار اجرای سیاست تسهیل کمی شود به عنوان کبوتر شناخته می شود.

چرا کبوتر نماد افراد داویش انتخاب شده است؟

در ادبیات و فرهنگ عامه، کبوتر نماد صلح و محافظه کاریست؛ بنابراین به سیاست های پولی ملایم تر در رابطه با بازار، سیاست های داویش یا کبوتری گفته می شود.

سیاست تسهیل کمی (Quantitative Easing) به عنوان یک سیاست داویش

سیاست تسهیل کمی شکل جدیدی از سیاست های انبساطی است که پس از بحران سال 2008 توسط فدرال رزرو اتخاذ شد. برای حل این بحران، فدرال رزرو علاوه بر پایین آوردن نرخ بهره به عنوان مهمترین ابزار سیاست پولی، شروع به خرید گسترده اوراق قرضه دولتی کرد.

این ابزار سیاست پولی که به نام “شرکت در عملیات بازار آزاد” یا OMOs معروف شد، زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که نرخ تورم بسیار پایین یا منفی است و سیاست گذار سعی می کند از طریق خرید اوراق، پول بیشتری به جامعه و بانک ها تزریق کند.

چگونه در بازار داویش سرمایه گذاری کنیم؟

در دوره سیاست پولی داویش، دارایی هایی که در محیط های با نرخ بهره پایین خوب رشد می‌کنند برای سرمایه‌گذاری مطلوب‌ترند. از جمله این دارایی‌ها می‌توان به سهام و سهام بلوچیپ اشاره کرد.
البته لازم به ذکر است که فارغ از اینکه در دوره سیاست های داویش هستیم یا هاوکیش، سرمایه گذار قبل از اقدام به سرمایه گذاری در سهام یک شرکت، بایستی به صورت اصولی  پشتوانه‌ی آن شرکت را بررسی کند.

مثالی از سیاست داویش

پس از بحران مالی سال 2008-2007 که بر بازارهای مالی کل دنیا تاثیر گذاشت، فدرال رزرو ایالات متحده نرخ بهره را از 4.5% در پایان سال 2007، به 0.0% تا 0.25% در پایان سال 2008 کاهش داد.

پس از آن و در طول سالهای 2008 تا 2014 ایالات متحده تریلیون ها دلار در قالب سیاست های تسهیل کمی و به منظور افزایش نقدینگی در جامعه به بانک ها تزریق کرد تا وام دهی را آسان کرده و رونق را به اقتصاد بازگرداند. پس از آن و در نتیجه اجرای سیاست های داویش، ایالات متحده وارد یک دوره رشد اقتصادی شد.