لوریج یا اهرم معاملاتی

اهرم یا به انگلیسی لوریج (Leverage) یعنی وسیله ای که نیروی اندک را به چند برابر تبدیل تا به این شیوه وسایل سنگین و بارها قابل جابه جایی شود. در بازار های مالی نیز اهرم، اعتبار یا تسهیلاتی که یک کارگزار (Broker) در اختیار معامله گر قرار تا قادر به معامله با چندین برابر سرمایه خود باشد (ودیعه ای که مشتری نزد کارگزار سپرده است) و معاملات بیشتر با حجم های بزرگتر شکل دهـد.
به طور مثال سرمایه اولیه که نزد کارگزار قرار داده اید، هزار دلار هست. اغلب کارگزاران ضرایب مختلفی از اعتبارات (لوریج یا اهرم) را برای مشتریان فراهم می آورند. این ضرایب اهرمی اغلب در بازارهای جهانی ۱ : ۱۰۰ ( ۱ به ۱۰۰ ) ، ۱ : ۲۰۰ ( ۱ به ۲۰۰ ) و یا حتی تا هزار برابر نیز به مشتریان پیشنهاد می گردد. به فرض اینکه کارگزار به سرمایه شما ضریب اهرمی ۱ : ۱۰۰ دهد، بنابراین شما نیز قادر به معاملات با کانترکت سایز(قراردادها) های صد هزار دلاری خواهید بود. به عبارت ساده سرمایه اولیه شما ضرب در ضـريب اهرمی یا لوریج میزان قدرت خرید و فروش شما را افزایش می دهد. پس اگر کمپانی به شما افزایش اعتبار 100 ارایه کند، به معنای اینکه به معامله گر اجازه می دهد تا 100 برابر پولی که ودیعه نزد کارگزار گذاشته را برای معامله استفاده کند.
بنابراین اگر ارزش یک قرارداد (معامله) برابر با ده هزار دلار باشد و کارگزار افزایش اعتبار 100 به ۱ ارایه دهد، معامله گر قادر است که تنها با 100 دلار به حساب خود نزد کارگزار ودیعه گذاشته و آن قرارداد را معامله کند. اگر ارزش معامله به ده هزار و صد دلار افزایش یابد، معامله گر 100 دلار سود کسب می کند. ایـن میزان سود برابر با 100 درصد ودیعه اولیه معامله گر نزد کارگزار می باشد، اما به نسبت میزان سپرده اهرمی معاملـه گـر، ایـن معامله صرفاً یک درصد است.
معاملات اهرمی یا مارجین، مکانیسمی که از طریق آن معامله گر با پرداخت تنها قسمتی از ارزش کل قرارداد (معامله)، قادر به ورود بازار می باشد. این در واقع نوعی از وام در زندگی روزمره که همه می شناسیم، پس کارگزاران برای اینکه قادر به انجام معاملات و تسهیل در خرید فروش قراردادها به صورت استاندارد و بعضاً بیشتر از سرمایه اولیه خود باشیم (اغلب افراد خرده پا محسوب می شوند) به ما سرمایه قرض یا وام می دهد تا از این طریق میزان حجم معاملات خود را افزایش مدیریت کنیم.
لوریج یا اهرم همانند یک شمشیر دو لبه عمل می کند. چرا که به افراد امکان معاملات با حجم و میزان بیشتری نسبت به سرمایه اولیه خود می دهد که در صورت سوددهی آن موقعیت معاملاتی باعث سود های بالقوه بالای نسبت به سرمایه اولیه ما می دهد. همینطور موقع ضرر نیز به ما ضرری به نسبت بالای از سرمایه اولیه تحمیل می کند. در صورتی که در یک معامله بدون اهرم یا نقدی چنین نخواهد بود.
اغلب کارگزاران (بروکرها) به معامله گر اجازه تعیین میزان اهرم مورد نظر خود را می دهند. صرفاً در برخی کشورها مثل آمریکا یا کشورهای اروپایی ممنوعیت های نسبت به ضرایب اهرمی قرار داده اند. به طور مثال در آمریکا شما برای معامله بر روی اونس طلای جهانی قادر به دریافت اهرم نیستید. یا در برخی کشورهای اروپایی میزان ضریب اهرمی را نهایت تا 30 برابر مجاز قرار داده اند.
نسبت های اهرمی از حدود ۲۰ یا ۳۰ به ۱ تا ۳۰۰ یا بیشتر (در برخی کشورهای خارومیانه تا هزار برابر) باشد. پس در کشورهای اروپایی که نسبت ۳۰:۱ اجازه افزایش اهرم می دهند به این معنی که کارگزار به ما اجازه معاملات تا ۳۰ برابر سرمایه ای اولیه را می دهد.