استراتژی‌های معاملاتی برای ارزهای اصلی
مهر 25, 1403
ارزهای اصلی به دلیل جایگاه ویژه خود در بازار فارکس، بیشترین حجم معاملات، نقدینگی بالا و به تبع آن هزینه‌های کمتر را برای معامله‌گران خود ایجاد می‌کنند. لذا، آشنایی و استفاده بهینه از استراتژی‌های معاملاتی برای ارزهای اصلی در بازار فارکس، جهت بهره‌گیری از فرصت‌های موجود و کاهش ریسک، نقش کلیدی برای معامله‌گران دارد. اگر به استراتژی‌های معاملاتی اینگونه ارزه، نحوه بکارگیری آنها، مدیریت ریسک آنها و … علاقه‌مند هستید، در این مقاله با ما همراه باشید.
ارزهای اصلی در بازار فارکس کدام‌اند؟
بازار فارکس بزرگترین و پویاترین بازار مالی جهان است که در آن ارزهای مختلف با یکدیگر مبادله می‌شوند. ارزهای اصلی (Major Currencies) به ارزهایی اطلاق می‌شود که بیشترین حجم معاملات در فارکس را به خود اختصاص می‌دهند. این ارزها شامل:
- دلار آمریکا (USD)؛
- یورو (EUR)؛
- ین ژاپن (JPY)؛
- پوند انگلیس (GBP)؛
- فرانک سوئیس (CHF)؛
- دلار کانادا (CAD)؛
- دلار استرالیا (AUD)؛
- دلار نیوزلند (NZD).
این ارزها متعلق به کشورهای گروه G7، که شامل ایالات متحده، ژاپن، آلمان، بریتانیا، فرانسه، ایتالیا و کانادا هستند، به دلیل اهمیت اقتصادی و سیاسی کشورهای صادرکننده آنها، مورد توجه بسیاری از معامله‌گران قرار دارند.
چرا معامله با ارزهای اصلی در بازار فارکس مهم و پرطرفدار است؟
ارزهای اصلی بیشترین حجم و نقدینگی را در بازار فارکس دارند. ارزهای اصلی مانند دلار آمریکا (USD)، یورو (EUR)، ین ژاپن (JPY) و پوند انگلیس (GBP) بیشترین حجم معاملات را در فارکس دارند. این نقدینگی بالا به معامله‌گران امکان می‌دهد که با سرعت بیشتری معامله کنند و به راحتی وارد معاملات شده و از موقعیت‌های معاملاتی خارج شوند. اسپرد یا تفاوت بین قیمت خرید و فروش، در ارزهای اصلی معمولاً کمتر است. این موضوع به معامله‌گران امکان می‌دهد تا با هزینه‌های کمتری معامله کنند و بهره‌وری خود را افزایش دهند.
ارزهای اصلی معمولاً به دلیل اقتصادهای قوی پشت آنها ثبات بیشتری نسبت به ارزهای دیگر دارند. اگرچه، همه ارزها می‌توانند نوسان داشته باشند، ارزهای اصلی به دلیل عمق بازار و دخالت کمتر از سوی عوامل ناپایدارتر، معمولاً کمتر به رویدادهای غیرقابل پیش‌بینی، واکنش‌های ناگهانی نشان می‌دهند.
به دلیل داده‌های زیاد و دسترسی آسان به اطلاعات اقتصادی و تحلیلی در مورد ارزهای اصلی، تحلیل بازار برای این ارزها ساده‌تر است. تحلیلگران و معامله‌گران می‌توانند با استفاده از اطلاعات اقتصادی و سیاست‌های پولی کشورها، پیش‌بینی بهتری از روند قیمت‌ها داشته باشند.
ارزهای اصلی در تمام جهان به عنوان واحدهای قابل‌اعتماد و استاندارد شناخته می‌شوند و در تجارت بین‌المللی، ذخایر ارزی بانک‌های مرکزی، و معاملات مالی بزرگ استفاده می‌شوند. این پذیرش گسترده، به معامله‌گران امنیت بیشتری می‌دهد.
ارزهای اصلی به دلیل ارتباط مستقیم با اقتصادهای بزرگ، بیشتر تحت تأثیر رویدادهای مهم جهانی هستند. این باعث می‌شود که معامله‌گران بتوانند با دنبال کردن اخبار اقتصادی و تصمیمات کلان مالی مانند تغییرات نرخ بهره یا سیاست‌های پولی، به فرصت‌های معاملاتی بیشتری دسترسی داشته باشند.
تحلیل تکنیکال و فاندامنتال در معاملات ارزهای اصلی چه جایگاهی دارد؟
تحلیل تکنیکال بر مبنای نمودارها و حرکات قیمت‌ها و استفاده از ابزارهایی مانند الگوهای قیمتی، اندیکاتورها (مثل میانگین متحرک، RSI، MACD) و حمایت و مقاومت استوار است. این رویکرد بیشتر برای پیش‌بینی کوتاه‌مدت مفید است. به دلیل تحلیل‌پذیری بیشتر جفت ارزهای اصلی معمولا شاهد این هستیم که استراتژی‌های معاملاتی تکنیکال؛ بیشتر در جفت ارزهای اصلی بازدهی بیشتری دارند.
از سوی دیگر به دلیل جایگاه مهم اقتصادی و اغلب سیاسی کشورهای صاحب ارزهای اصلی، رویدادهای سیاسی و نتایج گزارشات و داده‌های اقتصادی این کشورها همانند نرخ بهره، تورم، تولید ناخالص داخلی (GDP) و آمار بیکاری و… که همگی جزو المان های تحلیل فاندامنتال هستند، در هنگام وقوع و انتشار، اثرات قابل تاملی بر نوسان‌های این ارزها و جفت ارزهای حاوی این ارزها دارند.
ارزهای اصلی به دلیل داشتن عمق بیشتر در اقتصاد خود از داده‌های شفاف پیروی می‌کنند لذا تحلیل پذیری آنها از منظر تحلیل فاندامنتال بالاتر می‌رود و در مقایسه با سایر ارزها می‌توان با کیفیت و نسبت مناسبی دو سبک تکنیکال و فاندامنتال را ترکیب کرد و به نتایج مطلوبی هنگام معاملات دست یافت.
مدیریت ریسک در معاملات ارزهای اصلی چگونه است؟
گرچه حجم بالای معاملات و نقدشوندگی بالا در جفت ارزهای اصلی، به معامله‌گران امکان اجرای سفارشات خود با قیمت بهتر را فراهم می‌کند، اما همین عوامل موجب فعالیت پررنگ‌تر پول هوشمند در این جفت ارزها می‌شود.
پول هوشمند می‌تواند از نقدینگی بالا برای ورود و خروج از بازار استفاده کرده و موقعیت‌های معاملاتی خود را با کمترین اثر بر قیمت تنظیم کند. همچنین پول هوشمند می‌تواند، با استفاده از حجم بالای معاملات، دستورات خرید و فروش را مخفی کند یا با جمع‌آوری نقدینگی در محدوده‌های حمایت و مقاومت -که معمولا در شرایط نقدینگی بالا پایدارتر هستند- این سطوح را بشکند. لذا، گرچه شرایط در معاملات جفت ارزهای اصلی نسبت به سایر جفت ارزها پایدارتر است اما بدون ریسک نیست و معامله‌گران باید به دقت از دستورات حد سود و حد ضرر و سایر اصول مدیریت ریسک استفاده کنند.
تکنیک‌های ورود و خروج در معامله ارزهای اصلی که باید رعایت شوند، کدامند؟
با توجه به آنچه که در قسمت‌های بالا به آن اشاره شد استفاده از استراتژی های معمول معامله‌گری که چند مورد آن در زیر آورده شده است بسیار رایج‌تر می‌باشد. برای مثال با عبور قیمت از یک محدوده حمایتی و مقاومتی مهم در این جفت ارزها غالبا شاهد ریتریس (بازگشت مجدد) به این محدوده‌ها هستیم که می‌توان به عنوان نقطه ورود مجدد از آن استفاده کرد. در زیر چند نمونه از ساده‌ترین استراتژی‌های معاملاتی آورده شده است.
- ورود بر اساس شکست (Breakout): ورود به معامله وقتی که قیمت از یک سطح حمایت یا مقاومت کلیدی عبور می‌کند.
- ورود بر اساس بازگشت (Pullback): انتظار برای اصلاح قیمت و ورود پس از بازگشت آن به یک سطح حمایتی یا مقاومتی.
- خروج بر اساس اهداف قیمتی: تعیین سطوح هدف برای بستن معامله پس از دستیابی به سود مشخص.
- خروج با استاپ لاس شناور (Trailing Stop Loss): تنظیم استاپ لاس بر اساس حرکت قیمت به منظور حفظ سود.
مزایا و معایب معامله با ارزهای اصلی کدام‌اند؟
مزایای معامله ارزهای اصلی عبارتست از:
- نقدینگی بالا: امکان انجام معاملات بزرگ با تاثیر کم بر بازار.
- اسپرد پایین: هزینه معامله کمتر است.
- اطلاعات فراوان: دسترسی به تحلیل‌ها و اطلاعات گسترده اقتصادی.
معایب معامله ارزهای اصلی عبارتست از:
- رقابت بالا: به دلیل نقدینگی بالا، معامله‌گران بسیاری در این بازار فعال هستند و رقابت شدید است.
- نوسانات پایین‌تر: در مقایسه با ارزهای فرعی یا اگزوتیک، نوسانات ارزهای اصلی ممکن است کمتر باشد.
روانشناسی معامله‌گری در معاملات ارزهای اصلی شامل چه مواردی می‌شود؟
حالات روانی معاملهگر نقش مهمی در موفقیت یا شکست در معاملات دارد. مدیریت احساسات مثل ترس و طمع، توانایی پذیرش ضرر و پیروی از استراتژی از نکات کلیدی است، که معاملهگر باید به تعادل آنها را در روند کار خود پیاده کند. معامله‌گران موفق قادرند تحت فشار بازار تصمیمات منطقی بگیرند و از هیجانات دوری کنند.
ضمن اینکه هر کدام از این ارزها با توجه به شرایط اقتصادی کشورها، ماهیت منحصر به فرد خود را دارند. به طور مثال، دلار استرالیا، تحت تاثیر قیمت کالاها، بویژه فلزات و مواد معدنی و تحولات کشور چین قرارداد، یا دلار نیوزیلند، به نوسانات قیمت محصولات کشاورزی، بویژه لبنیات حساس است و یا دلار کانادا به قیمت‌های نفت وابستگی خاصی دارد و …، که تمام این موارد باعث می‌شود هر ارز و جفت ارزی نیز ویژگی‌های روانی خود را داشته باشد. لذا، یک معاملهگر با شناخت و مدیریت ویژگی‌های روانی خود و ترکیب مناسب آن با درک عمیق از شرایط روانی هر کدام از ارزهای اصلی، در کنار شناخت حرفه‌ای از شرایط اقتصادی و سیاسی این کشورها و سیاست های پولی و مالی بانک‌های مرکزی آنها، می‌تواند نتایج مطلوبی از معامله بر روی ارزهای اصلی و جفت‌ارزهای حاوی این ارزها بگیرد.
تأثیر نوسانات اقتصادی بر ارزهای اصلی چگونه است؟
ارزهای اصلی تحت تأثیر رویدادهای اقتصادی جهانی و داده‌های اقتصادی کشورهای صاحب این ارزها هستند. عواملی مانند:
- سیاست‌های پولی و نرخ بهره: بانک‌های مرکزی با تغییر نرخ بهره تأثیر مستقیم بر ارزش ارزهای اصلی دارند. عرضه پول تحت تاثیر سیاست پولی بانک‌های مرکزی است که بر قدرت یک ارز تاثیر می‌گذارد.
- تورم و رشد اقتصادی: نرخ تورم و رشد اقتصادی قوی می‌تواند ارزش ارز را تقویت کند. تورم در محدوه‌ی 2 درصدی به رشد اقتصادی می انجامد. اما تورم بیش از حد به تضعیف ارزش یک دارایی می انجامد.
- رویدادهای سیاسی: تغییرات سیاسی و انتخابات نیز می‌تواند نوساناتی را در ارزهای اصلی به وجود آورد. برای مثال زمانی که تنش ژئوپلتیک رخ می‌دهند مثل مانند جنگ روسیه و اوکراین ارز برخی از کشورها مانند دلار آمریکا در کنار دارایی های امن یعنی طلا ارزشمند می‌شوند. در مقابل ارزهای کالا محور مثل کانادا ، دلار نیوزلند و دلار استرالیا تحت عامل ریسک‌گریزی مارکت ارزش خود را از دست می‌دهند.
ترکیب استراتژی‌های مختلف برای معامله ارزهای اصلی
ترکیب استراتژی‌های مختلف تکنیکال و فاندامنتال می‌تواند به ایجاد یک رویکرد جامع و موثر برای معامله ارزهای اصلی منجر شود. معامله‌گران می‌توانند از تحلیل تکنیکال برای تعیین نقاط ورود و خروج دقیق و از تحلیل فاندامنتال برای تعیین جهت کلی بازار استفاده کنند.
همچنین، ترکیب استراتژی‌های مدیریت ریسک مانند استفاده از حد ضرر شناور با تکنیک‌های نوسان‌گیری و معامله بر اساس روند، می‌تواند به بهبود عملکرد معاملات کمک کند. این رویکرد ترکیبی به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا در شرایط مختلف بازار، انعطاف‌پذیری بیشتری داشته باشند و تصمیمات دقیق‌تری بگیرند.
مقایسه معاملات ارزهای اصلی با ارزهای فرعی و اگزوتیک
مقایسه معاملات ارزهای اصلی با ارزهای فرعی و اگزوتیک، نکات مهمی را در زمینه استراتژی‌های معاملاتی و مدیریت ریسک روشن می‌کند. ارزهای اصلی مانند دلار آمریکا، یورو و پوند و…، به دلیل حجم بالای معاملات و نقدشوندگی بیشتر، معمولاً نوسانات کمتری دارند و برای معامله‌گران مبتدی و حرفه‌ای جذاب‌ترند. در مقابل، ارزهای فرعی و اگزوتیک، که حجم معاملاتی کمتری دارند و یا ارزهای متعلق به کشورهای در حال توسعه هستند، می‌توانند نوسانات بیشتری را تجربه کنند و فرصت‌های سودآوری بیشتری را فراهم آورند، اما همزمان ریسک بیشتر و اسپرد بالاتری دارند.
این ارزها به دلیل نقدشوندگی پایین‌تر و تأثیرپذیری از عوامل اقتصادی و سیاسی خاص، ممکن است باعث حرکات قیمتی غیرقابل‌پیش‌بینی شوند. بنابراین، معامله‌گران باید با دقت بیشتری به تحلیل بازار، مدیریت ریسک و انتخاب استراتژی مناسب بپردازند تا از فرصت‌ها و چالش‌های هر نوع ارز به بهترین نحو بهره‌برداری کنند.
یک نکته مهم در معامله ارزهایی غیر از ارزهای اصلی این است که در تایم کلوز مارکت و اصطلاحا Roll over (رول اور) اسپرد این جفت ارزها به شدت زیاد می‌شود که برای معامله‌گران میان مدت که معاملات خود را تا یک هفته و حتی بیشتر باز نگه می‌دارند می‌توان خطرساز باشد.
منبع: Inestopedia1, Investopedia2
کپی لینک
کپی شد!
