وقتی می‌دانید بازار در آستانه یک حرکت بزرگ است، اما از جهت حرکت آن مطمئن نیستید، استراتژی استرانگل می‌تواند گزینه‌ای هوشمندانه باشد. در این روش به جای پیش‌بینی جهت، از نوسان قیمت سود می‌گیرید. معامله‌گران معمولاً پیش از رویدادهای مهم مانند گزارش مالی یا تصمیمات بانک مرکزی از این استراتژی استفاده می‌کنند.
موفقیت در استرانگل به مدیریت ریسک، انتخاب زمان مناسب و برنامه خروج دقیق وابسته است. در غیر این صورت، به جای سود از نوسان، زیان از انتظار نصیب شما می‌شود.
- استراتژی استرانگل برای بازارهای پرهیجان طراحی شده و در بازارهای آرام معمولا بازدهی ندارد.
- بهترین زمان اجرای استرانگل، درست قبل از انتشار یک خبر یا داده اقتصادی مهم است.
- معامله‌گران حرفه‌ای معمولا بخشی از سود را زودتر نقد می‌کنند تا ریسک باقی‌مانده کاهش یابد.
- ترکیب استرانگل با تحلیل تکنیکال (مثل شناسایی محدوده‌های حمایت و مقاومت) دقت تصمیم‌گیری را بالا می‌برد.
استراتژی استرانگل چیست و چه کاربردی دارد؟
به گفته Investopedia، استراتژی استرانگل (Strangle) یکی از روش‌های معروف در اختیار معامله (معامله آپشن) است که برای سود گرفتن از نوسانات شدید بازار بدون نیاز به پیش‌بینی جهت حرکت قیمت استفاده می‌شود.
در این استراتژی، معامله‌گر همزمان دو قرارداد روی یک دارایی با تاریخ انقضای یکسان باز می‌کند:
- یک اختیار خرید (Call Option) با قیمت اعمال بالاتر از قیمت فعلی بازار؛
- یک اختیار فروش (Put Option) با قیمت اعمال پایین‌تر از قیمت فعلی بازار.
اگر معامله‌گر هر دو قرارداد را بخرد، به آن لانگ استرانگل (Long Strangle) گفته می‌شود. اگر هر دو را بفروشد، نام آن شورت استرانگل (Short Strangle) است.
کاربردهای استراتژی استرانگل
کاربردهای استراتژی استرانگل در عمل عبارتند از:
- Long Strangle: زمانی استفاده می‌شود که معامله‌گر انتظار دارد قیمت به زودی نوسان شدیدی داشته باشد (مثلا هنگام انتشار گزارش سود شرکت یا تصمیمات فدرال رزرو)، اما مطمئن نیست حرکت صعودی است یا نزولی. در این حالت، اگر بازار در هر جهت حرکت زیادی کند، سود به دست می‌آید.
- Short Strangle: برای زمانی مناسب است که پیش‌بینی می‌شود قیمت در یک محدوده بماند یا نوسانات ضمنی کاهش یابد. در این روش معامله‌گر از کاهش ارزش زمانی، البته با ریسک زیاد سود می‌گیرد، چون اگر قیمت از محدوده خارج شود، زیان قابل توجهی رخ می‌دهد.
به طور خلاصه، استراتژی استرانگل ابزاری برای معامله‌گرانی است که می‌خواهند از نوسان بازار سود بگیرند چه بازار بالا برود و چه پایین بیاید، اما در عین حال باید مدیریت ریسک دقیقی داشته باشند.
تفاوت استراتژی استرانگل با استرادل
هر دو استراتژی استرانگل و استرادل از روش‌های محبوب در اختیار معامله هستند و هدف آنها یک چیز است: کسب سود از نوسانات قیمتی بازار، بدون نیاز به پیش‌بینی جهت حرکت، اما تفاوت در نحوه اجرا، ریسک و هزینه اولیه باعث می‌شود که هرکدام برای شرایط خاصی مناسب‌تر باشند.
در استرادل، معامله‌گر همزمان یک اختیار خرید و یک اختیار فروش را با قیمت یکسان عمدتا نزدیک به قیمت فعلی بازار خریداری می‌کند. در مقابل، در استرانگل هر دو اختیار با قیمت‌های متفاوت و “خارج از پول” انتخاب می‌شوند؛ یعنی قیمت اختیار خرید بالاتر و قیمت اختیار فروش پایین‌تر از قیمت فعلی است.
همین تفاوت باعث می‌شود که استرانگل ارزان‌تر، اما پرنوسان‌تر باشد. در واقع، معامله‌گر برای ورود به استرانگل هزینه کمتری پرداخت می‌کند، اما برای رسیدن به سود باید قیمت دارایی حرکت بزرگ‌تری انجام دهد.
معامله‌گران حرفه‌ای وقتی از استرانگل استفاده می‌کنند که بازار آرام است، اما احتمال جهش شدید قیمت وجود دارد. در مقابل، وقتی نوسان بازار از قبل زیاد است، استراتژی استرادل گزینه مناسب‌تری به حساب می‌آید.
اجزای کلیدی و ساختار استراتژی استرانگل
برای اجرای درست استراتژی استرانگل، باید سه بخش اصلی را در نظر گرفت:
۱. انتخاب قراردادهای اختیار خرید (Call) و اختیار فروش (Put) با تاریخ انقضای یکسان؛
۲. تعیین قیمت‌های اعمال مناسب برای هر کدام؛
۳. بررسی وضعیت نوسانات بازار و شاخص‌های مرتبط با آن.
این سه بخش مانند پایه‌های یک میز هستند؛ اگر یکی از آنها اشتباه انتخاب شود، کل استراتژی تعادل خود را از دست می‌دهد.
انتخاب قراردادهای کال و پوت با تاریخ انقضا مشابه
در استراتژی استرانگل، هر دو قرارداد باید مربوط به یک دارایی پایه و تاریخ انقضای یکسان باشند. یعنی معامله‌گر همزمان روی یک سهم یا دارایی، یک اختیار خرید و یک اختیار فروش با تاریخ پایان مشابه می‌گیرد.
این کار باعث می‌شود استراتژی شما به صورت دقیق در یک بازه زمانی مشخص از حرکت قیمت سود یا زیان ببیند. اگر تاریخ انقضا متفاوت باشد، یکی از قراردادها زودتر منقضی می‌شود و تعادل استراتژی از بین می‌رود.
مثال:
فرض کنید قیمت سهم شرکت “ABC” الان ۱۰۰ دلار است. شما فکر می‌کنید گزارش مالی آینده باعث نوسان زیادی می‌شود، ولی نمی‌دانید جهت آن چیست.
در نتیجه:
یک اختیار خرید با قیمت اعمال ۱۰۵ دلار و یک اختیار فروش با قیمت اعمال ۹۵ دلار می‌خرید که هر دو در تاریخ ۳۰ روز آینده منقضی می‌شوند. اگر یکی از این دو تاریخ متفاوت باشد، دیگر یک استرانگل واقعی نخواهد بود.
نحوه تعیین قیمت اعمال مناسب (Strike Price)
انتخاب قیمت اعمال مهم‌ترین تصمیم در ساخت استرانگل است. در این استراتژی، هر دو اختیار معمولا خارج از پول (Out of the Money) انتخاب می‌شوند، یعنی Call بالاتر از قیمت فعلی بازار و Put پایین‌تر از آن است.
هرچه فاصله این قیمت‌ها از قیمت فعلی بیشتر باشد، هزینه ورود (پریمیوم) کمتر می‌شود، اما برای رسیدن به سود باید حرکت قیمتی بزرگ‌تری رخ دهد.
مثال:
اگر سهم شرکت XYZ در قیمت ۵۰۰ دلار باشد، خرید Call با قیمت اعمال ۵۲۰ دلار (پریمیوم ۵ دلار) و خرید Put با قیمت اعمال ۴۸۰ دلار (پریمیوم ۴ دلار) در مجموع ۹ دلار هزینه دارد.
برای سودآوری، قیمت باید بالاتر از ۵۲۹ دلار یا پایین‌تر از ۴۷۱ دلار برود. اگر این اتفاق نیفتد، معامله‌گر حداکثر ۹ دلار پریمیوم پرداختی را از دست می‌دهد.
نقش نوسانات و شاخص‌های بازار در موفقیت استراتژی استرانگل
موفقیت استرانگل ارتباط مستقیم با نوسانات ضمنی دارد. نوسانات ضمنی نشان می‌دهند بازار انتظار چه میزان نوسان در آینده دارد. وقتی نوسانات پایین است و انتظار می‌رود به زودی افزایش یابد، استرانگل خرید می‌تواند سودآور باشد، چون با بالا رفتن نوسان، ارزش هر دو اختیار حتی قبل از حرکت واقعی قیمت افزایش پیدا می‌کند. اما اگر نوسانات بالا باشند و بعد از خرید کاهش پیدا کنند، قیمت اختیارها افت می‌کنند و ممکن است حتی در صورت نوسان قیمت، معامله زیان‌ده شود.
مثال:
فرض کنید سهم “DEF” در قیمت ۲۰۰ دلار معامله می‌شود و نوسانات فعلا پایین است. شما انتظار دارید تصمیم مهم بانک مرکزی باعث نوسان شدید شود. در این شرایط، می‌توانید Call با قیمت اعمال ۲۱۰ دلار و Put با قیمت اعمال ۱۹۰ دلار را بخرید.
اگر پس از خبر، نوسانات بازار افزایش پیدا کنند یا قیمت در هر جهت زیاد حرکت کند، موقعیت شما سودده خواهد بود.
اگر نوسان قیمت خیلی بالا باشد (یعنی بازار از قبل منتظر نوسان است)، خرید استرانگل ممکن است گران تمام شود. در چنین شرایطی، معامله‌گران باتجربه به جای خرید، سراغ فروش استرانگل می‌روند تا از کاهش نوسان سود ببرند.
انواع استراتژی استرانگل و کاربرد آنها
استراتژی استرانگل دو نوع اصلی دارد:
- استرانگل خرید (Long Strangle)؛
- استرانگل فروش (Short Strangle).
هر دو از ترکیب اختیار خرید و اختیار فروش ساخته می‌شوند، اما هدف و ریسک آنها کاملا متفاوت است.
استرانگل خرید (Long Strangle) و شرایط و نحوه استفاده از آن
در استرانگل خرید یا لانگ، معامله‌گر هر دو اختیار (کال و پوت) را می‌خرد. یعنی روی یک دارایی که احتمال دارد به زودی جهش بزرگی داشته باشد، دو قرارداد می‌گیرد:
- کال (Call Option) بالاتر از قیمت فعلی بازار؛
- پوت (Put Option) پایین‌تر از قیمت فعلی.
این کار هزینه اولیه دارد (پریمیوم)، اما در عوض، اگر قیمت در هر جهت به شدت حرکت کند، سود معامله‌گر می‌تواند بسیار زیاد یا حتی نامحدود باشد.
چه زمانی از استرانگل خرید (Long Strangle) استفاده می‌شود؟
وقتی انتظار دارید یک رویداد مهم باعث نوسان بزرگ شود، اما نمی‌دانید قیمت بالا می‌رود یا پایین می‌آید. مانند اعلام گزارش مالی یک شرکت بزرگ، تصمیمات بانک مرکزی، یا انتشار آمار تورم از استرانگل خرید (Long Strangle) استفاده کنید.
- مزیت: ریسک محدود به هزینه اولیه است.
- عیب: اگر قیمت زیاد حرکت نکند، هر دو اختیار بی‌ارزش می‌شوند و هزینه اولیه از بین می‌رود.
مثال: فرض کنید سهم شرکت “TECH” الان ۱۰۰ دلار است. یک معامله‌گر انتظار دارد در هفته آینده، بعد از اعلام گزارش مالی، نوسان بزرگی رخ دهد. او تصمیم می‌گیرد یک استرانگل خرید بسازد:
خرید Call با قیمت اعمال ۱۰۵ دلار (پریمیوم ۳ دلار) و خرید Put با قیمت اعمال ۹۵ دلار (پریمیوم ۲ دلار) و مجموع هزینه: ۵ دلار است.
اگر قیمت تا زمان انقضا به بالای ۱۱۰ دلار یا زیر ۹۰ دلار برود، معامله‌گر وارد سود می‌شود. اگر قیمت در همان محدوده ۹۵ تا ۱۰۵ بماند، هر دو قرارداد بی‌ارزش شده و او همان ۵ دلار را از دست می‌دهد.
استرانگل فروش (Short Strangle) و ریسک‌های مرتبط با آن
در استرانگل شورت، معامله‌گر برعکس عمل می‌کند یعنی هر دو اختیار را می‌فروشد. هدف این است که از ثبات قیمت و کاهش نوسان سود بگیرد.
در این روش، معامله‌گر از فروش هر دو قرارداد پریمیوم دریافت می‌کند. اگر قیمت دارایی در محدوده بین دو قیمت اعمال باقی بماند، هر دو اختیار بی‌ارزش منقضی می‌شوند و معامله‌گر سود کامل پریمیوم را نگه می‌دارد.
اما اگر قیمت به شدت بالا یا پایین برود، زیان می‌تواند بسیار زیاد و حتی نامحدود شود، به ویژه اگر قیمت بیش از حد بالا برود (زیان در Call فروخته شده نامحدود است).
شرایط استفاده از استرانگل فروش (Short Strangle)
استراتژی فروش استرانگل زمانی استفاده می‌شود که معامله‌گر پیش‌بینی می‌کند بازار در کوتاه مدت آرام می‌ماند یا نوسانات کاهش می‌یابد.
- مزیت: دریافت سود ثابت از پریمیوم دریافتی؛
- ریسک: زیان نامحدود در صورت نوسان شدید قیمت.
مثال: فرض کنید سهم شرکت “STABLE” در ۱۰۰ دلار است و پیش‌بینی می‌شود در ماه آینده نوسان خاصی نداشته باشد. معامله‌گر تصمیم می‌گیرد یک استرانگل فروش بسازد:
- فروش Call با ۱۰۵ دلار (پریمیوم دریافتی ۲ دلار)؛
- فروش Put با ۹۵ دلار (پریمیوم دریافتی ۲ دلار).
او در ابتدا ۴ دلار دریافت می‌کند. اگر تا زمان انقضا قیمت بین ۹۵ تا ۱۰۵ دلار باقی بماند، هر دو اختیار منقضی شده و معامله‌گر این ۴ دلار را به عنوان سود نگه می‌دارد.
اما اگر قیمت به ۱۱۰ دلار برسد، زیان از حد سود بیشتر می‌شود (۵ دلار زیان در مقابل ۴ دلار سود). اگر قیمت به ۸۵ دلار سقوط کند، زیان همچنان بالا می‌رود.
نحوه انتخاب نوع استراتژی استرانگل بر اساس هدف معاملاتی
انتخاب بین استرانگل خرید و فروش بستگی به دیدگاه شما نسبت به بازار دارد:
- اگر انتظار حرکت بزرگ قیمت را دارید، از استرانگل خرید (Long Strangle) استفاده کنید؛
- اگر انتظار دارید قیمت در محدوده‌ای ثابت بماند، از استرانگل فروش (Short Strangle) استفاده کنید.
همچنین باید به سطح نوسانات ضمنی (IV) دقت کنید:
- اگر سطح نوسانات ضمنی (IV) پایین باشد، مناسب برای استرانگل خرید است و اگر سطح نوسانات ضمنی (IV) بالا باشد، مناسب برای استرانگل فروش است.
مثال: فرض کنید قیمت سهم شرکت “EVENT” ۵۰ دلار است.
- اگر فکر می‌کنید خبر مهمی در راه است که باعث جهش شدید می‌شود، اما نمی‌دانید به کدام سمت، لانگ استرانگل گزینه مناسب شما است.
- اگر فکر می‌کنید بازار قبلا خبر را در قیمت لحاظ کرده و دیگر تغییر زیادی نخواهد کرد، شورت استرانگل منطقی‌تر است.
فرآیند اجرای استراتژی استرانگل در معاملات واقعی
اجرای استراتژی استرانگل فقط به خرید یا فروش دو اختیار خلاصه نمی‌شود. برای اینکه این روش به درستی کار کند، باید چند مرحله ساده، اما مهم را رعایت کنید. این مراحل به معامله‌گر کمک می‌کنند تا ریسک را کنترل کند و از نوسانات بازار به درستی سود بگیرد.
۱. تحلیل بازار و شناسایی موقعیت مناسب
قبل از هر چیز باید بدانید بازار در چه وضعیتی است:
- اگر انتظار حرکت شدید قیمت را دارید، استراتژی خرید استرانگل مناسب است؛
- اگر فکر می‌کنید بازار آرام می‌ماند، می‌توانید از فروش استرانگل استفاده کنید.
برای اطمینان، شاخص نوسانات ضمنی را نیز بررسی کنید:
- IV پایین یعنی بازار آرام است و احتمال افزایش نوسان وجود دارد (استراتژی خرید).
- IV بالا یعنی بازار پرنوسان است و ممکن است آرام شود (استراتژی فروش).
۲. انتخاب دارایی پایه و تاریخ انقضا
دارایی پایه (مانند سهام یا شاخص) باید نقدشوندگی خوبی داشته باشد تا بتوانید راحت وارد یا خارج شوید.
تاریخ انقضا را طوری انتخاب کنید که رویداد مورد انتظار (مثلا گزارش مالی یا تصمیم اقتصادی) قبل از آن اتفاق بیفتد. اگر زمان زیادی تا انقضا مانده باشد، هزینه پریمیوم بالاتر می‌رود. اگر زمان خیلی کوتاه باشد، ممکن است حرکت قیمتی به موقع رخ ندهد.
۳. تعیین قیمت‌های اعمال (Strike Prices)
برای ساخت استرانگل، دو قرارداد اختیار با قیمت‌های اعمال متفاوت انتخاب کنید:
- کال (Call): بالاتر از قیمت فعلی بازار؛
- پوت (Put): پایین‌تر از قیمت فعلی بازار.
هرچه فاصله این قیمت‌ها از قیمت فعلی بیشتر باشند، هزینه ورود کمتر می‌شود، اما برای سودآوری به حرکت قیمتی بزرگ‌تری نیاز دارید.
۴. اجرای معامله
پس از انتخاب نوع استراتژی، تاریخ انقضا و قیمت‌های اعمال، معامله را باز کنید:
- در استرانگل خرید (Long Strangle) هر دو اختیار را بخرید (هزینه‌پرداز هستید)؛
- در استرانگل خرید (Short Strangle) هر دو اختیار را بفروشید (پریمیوم دریافت می‌کنید).
۵. نظارت و مدیریت ریسک
پس از ورود، بازار را به طور مرتب بررسی کنید:
- تغییرات قیمت دارایی را نسبت به نقاط سر به سر بسنجید. یعنی باید بررسی کنید قیمت فعلی دارایی در مقایسه با نقاطی که از آن به بعد وارد سود می‌شوید در چه وضعی است.
- سطح نوسانات را زیر نظر بگیرید. افزایش یا کاهش آن روی سود یا زیان شما تاثیر مستقیم دارد.
- در صورت حرکت بازار بر خلاف پیش‌بینی، بهتر است زودتر از معامله خارج شوید یا از حد ضرر استفاده کنید.
برای کاهش ریسک، حجم معامله را کوچک بگیرید و بیش از حد توان مالی خود وارد موقعیت نشوید.
۶. زمان خروج از معامله
زمان بستن معامله به سه عامل بستگی دارد:
- رسیدن به سود هدف: اگر به حد سود دلخواه رسیدید، موقعیت را ببندید.
- تغییر شرایط بازار: اگر تحلیل شما دیگر معتبر نیست، معامله را پایان دهید.
- نزدیک شدن به تاریخ انقضا: هرچه به انقضا نزدیک‌تر شوید، ارزش زمانی سریع‌تر از بین می‌رود.
اشتباهات رایج معامله‌گران در استراتژی استرانگل
بنا بر CFI، استراتژی استرانگل در ظاهر ساده است، اما اشتباهات کوچک در انتخاب زمان، قیمت یا نوع قرارداد می‌تواند باعث ضررهای بزرگ شود. در ادامه مهم‌ترین خطاهایی را که معامله‌گران، مخصوصا افراد تازه‌کار، مرتکب می‌شوند به زبان ساده مرور می‌کنیم:
۱. انتخاب استراتژی اشتباه برای شرایط بازار
بزرگ‌ترین اشتباه این است که بدون توجه به وضعیت بازار، فقط چون «استرانگل جذاب به نظر می‌رسد» وارد معامله شوید. اگر تناسب صحیح را رعایت نکنید، حتی با تحلیل درست قیمت هم ممکن است ضرر کنید.
۲. نادیده گرفتن نوسانات ضمنی
بسیاری از معامله‌گران فقط به قیمت نگاه می‌کنند و به نوسانات ضمنی (IV) توجهی ندارند. در حالی که نوسان تعیین می‌کند قیمت اختیار چقدر گران یا ارزان است.
۳. انتخاب قیمت‌های اعمال اشتباه
برخی معامله‌گران برای صرفه‌جویی در هزینه، قیمت‌های اعمال را خیلی دور از قیمت فعلی انتخاب می‌کنند. در این حالت هزینه اولیه کمتر می‌شود، اما احتمال اینکه قیمت دارایی به یکی از آن نقاط برسد بسیار پایین است.
در نتیجه، قراردادها بدون هیچ ارزشی منقضی می‌شوند و کل هزینه از بین می‌رود. بهتر است فاصله قیمت‌ها نه خیلی زیاد و نه خیلی کم باشد، بلکه بر اساس شدت نوسانی که انتظار دارید تنظیم شود.
۴. بی‌برنامگی در خروج از معامله
یکی از اشتباهات رایج در اجرای استراتژی استرانگل، نداشتن برنامه مشخص برای خروج از معامله است. بسیاری از معامله‌گران بدون تعیین حد سود و حد ضرر وارد پوزیشن می‌شوند و صرفاً منتظر «سود بزرگ» می‌مانند یا در مواجهه با ضرر، به امید بازگشت بازار مقاومت می‌کنند. در مقابل، معامله‌گران حرفه‌ای از پیش می‌دانند که:
- اگر سود مثلا به حدود ۵۰٪ از هزینه اولیه برسد، از معامله خارج شوند؛
- اگر زیان به سطح از پیش تعیین‌شده‌ای برسد، پوزیشن را ببندند و ریسک را کنترل کنند.
۵. استفاده از حجم زیاد در یک معامله
گاهی افراد بخش بزرگی از سرمایه خود را فقط روی یک استرانگل می‌گذارند. اگر بازار در جهت پیش‌بینی شده حرکت نکند، کل حساب آسیب می‌بیند. قانون منطقی این است که در هر معامله بیش از ۲ تا ۵ درصد از سرمایه در معرض ریسک نباشد.
۶. معامله در بازارهای کم نقدشونده
اگر قراردادهای اختیار حجم معاملات کمی داشته باشند، فاصله بین قیمت خرید و فروش زیاد می‌شود. در این شرایط حتی قبل از اینکه بازار حرکتی بکند، ممکن است با زیان وارد معامله شوید. بنابراین، همیشه سراغ دارایی‌هایی بروید که حجم معاملات و نقدشوندگی بالایی دارند (مانند شاخص‌ها یا سهام بزرگ).
۷. نادیده گرفتن اثر گذر زمان
در استراتژی خرید استرانگل، گذر زمان همیشه به ضرر شما است، چون هر روز از ارزش اختیارها کم می‌شود. اگر قیمت دارایی حتی بدون تغییر در IV، سریع حرکت نکند، ارزش موقعیت کاهش پیدا می‌کند. بنابراین، باید زمان اجرای معامله را طوری انتخاب کنید که حرکت قیمتی قبل از نزدیک شدن به تاریخ انقضا رخ دهد.
نتیجه‌گیری
استراتژی استرانگل زمانی موثر است که سه چیز را درست مدیریت کنید: زمان ورود، قیمت‌های اعمال و میزان ریسک. اگر انتظار دارید بازار حرکت بزرگی داشته باشد، اجرای استرانگل خرید می‌تواند سودآور باشد، به شرط آنکه هزینه اولیه را کنترل کنید. اگر بازار از قبل نوسان زیادی دارد و احتمال آرام شدن آن بیشتر است، استرانگل فروش منطقی‌تر است؛ البته فقط زمانی که با مدیریت دقیق ریسک و محدود کردن اندازه معامله همراه باشد.
