هزینه‌های پنهان در معاملات فارکس، می‌توانند بیش از آنچه فکر می‌کنید روی سود و زیان شما اثر بگذارند. یکی از مهم‌ترین این هزینه‌ها، اسپرد است، مفهومی کلیدی که هر تریدر حرفه‌ای باید آن را به‌درستی درک کند. اسپرد نه تنها تعیین می‌کند ورود شما به معامله چقدر هزینه دارد، بلکه نوع اسپرد و شرایط بروکر هم می‌تواند استراتژی معاملاتی شما را کاملاً تغییر دهد.
در این مقاله، قصد داریم فراتر از تعریف ساده، نقش اسپرد در معاملات، انواع آن و تاثیر آن بر سبک ترید شما را بررسی کنیم تا بتوانید با دیدی بازتر و تصمیمی دقیق‌تر در بازار فارکس معامله کنید.
- اگر اسپرد از ۱۰٪ میانگین نوسان نماد معاملاتی بیشتر باشد، احتمال ناکارآمد بودن ورود کوتاه مدت وجود دارد.
- در لحظات انتشار داده‌های مهم، حتی بروکرهای معتبر هم اسپرد را به‌طور موقت چند برابر می‌کنند، در این زمان‌ها معامله نکنید.
- اسپرد اسمی همیشه برابر با هزینه واقعی معامله نیست. برای محاسبه اسپرد مؤثر، باید تأخیر اجرا و اسلیپیج را نیز لحاظ کرد.
اسپرد چیست و چگونه محاسبه میشود؟
واژه اسپرد (Spread) به فاصله میان قیمت خرید (Ask) و قیمت فروش (Bid) یک دارایی یا جفت ارز اشاره دارد. اسپرد نشان‌دهنده‌ی هزینه اولیه‌ی ورود به معامله است. برای درک بهتر، کافیست بدانید که اسپرد در حقیقت سودی است که بروکر در لحظه اول معامله دریافت می‌کند. بنابراین کاهش آن یکی از دغدغه‌های اصلی تریدرهای حرفه‌ای است.
در متاتریدر، اسپرد به صورت پوینت یا پیپ نمایش داده میشود و بسته به نوع حساب، ممکن است ثابت یا متغیر باشد. این عدد به‌طور مستقیم از سود یا زیان اولیه‌ی معامله‌گر کاسته میشود. یعنی اگر فردی خریدی انجام دهد، باید ابتدا به اندازه اسپرد در سود برود تا به نقطه سر به سر برسد. همین مسئله، نقش تعیین‌کننده‌ای در انتخاب بروکر، نوع حساب و استراتژی دارد.
فرمول محاسبه اسپرد:
Spread = Ask – Bid
برای مثال اگر قیمت خرید یورو/دلار 1.1050 و قیمت فروش 1.1048 باشد، اسپرد معادل 2 پیپ خواهد بود. در حساب‌های دقیق‌تر مثل حساب ECN، این اختلاف ممکن است تنها 0.1 پیپ باشد.
انواع اسپرد در فارکس
اسپرد در بازار فارکس به دو نوع اصلی تقسیم میشود که هرکدام ویژگی‌های خاص خود را دارند و متناسب با سبک معاملاتی تریدر انتخاب می‌شوند. نوع اول اسپرد ثابت است که معمولا در حساب‌های بازارساز ارائه میشود و دوم، اسپرد شناور که بیشتر در حساب‌های مبتنی بر دسترسی مستقیم به بازار (مانند ECN) مشاهده میشود.
درک تفاوت این دو نوع اسپرد می‌تواند به معامله‌گر کمک کند تا هزینه‌های خود را بهتر مدیریت کرده و در زمان‌های پرنوسان یا پرریسک تصمیمات بهتری بگیرد. بسیاری از بروکرها امکان انتخاب بین این دو نوع حساب را برای کاربران فراهم کرده‌اند. اما انتخاب صحیح، نیازمند شناخت دقیق سبک و رفتار بازار است.
در ادامه با انواع اسپرد در فارکس بیشتر آشنا خواهیم شد:
اسپرد ثابت
اسپرد ثابت عددی مشخص است که در تمام ساعات معاملاتی ثابت باقی می‌ماند. این نوع اسپرد از سوی بروکرها تعریف شده و معمولا در حساب‌هایی ارائه میشود که تحت مدل بازارسازی یا مارکت‌میکر هستند. ویژگی بارز این نوع اسپرد، پایداری آن در زمان نوسانات بازار است. معامله‌گرانی که با استراتژی‌های زمان‌بندی شده یا مبتنی بر اخبار معامله نمی‌کنند، اغلب به اسپرد ثابت علاقه دارند. چرا که در این مدل، احتمال جهش‌های ناگهانی در اسپرد بسیار پایین است. البته نکته منفی آن، بالا بودن نسبی اسپرد در مقایسه با اسپرد شناور در شرایط عادی بازار است.
در مواقعی که بازار آرام است، اسپرد ثابت ممکن است گران‌تر از اسپرد شناور باشد، اما در زمان‌هایی که بازار متلاطم میشود، این ویژگی ثابت بودن، به یک مزیت کلیدی تبدیل میشود. در کل، اسپرد ثابت گزینه‌ای مناسب برای کسانی است که به‌دنبال پایداری و پیش‌بینی پذیری هستند.
در پلتفرم‌هایی که دسترسی به سطح دوم سفارشات دارند، افزایش ناگهانی اسپرد همراه با کاهش عمق در سمت خاصی از بازار (Bid یا Ask)، می‌تواند سیگنال قوی برای حرکت قیمت در جهت مقابل باشد.
اسپرد شناور
اسپرد شناور، که به آن اسپرد متغیر نیز گفته میشود، در پاسخ به تغییرات عرضه و تقاضا در بازار تغییر می‌کند. در حساب‌هایی که به بازار اصلی متصل هستند، این نوع اسپرد غالب است. بروکرهایی که از مدل ECN یا STP استفاده می‌کنند، قیمت‌ها را از تامین‌کنندگان نقدینگی دریافت کرده و اسپرد بر اساس شرایط لحظه‌ای بازار تعیین میشود.
در زمان‌هایی که حجم معاملات بالا و نقدشوندگی زیاد است، اسپرد شناور می‌تواند تا حد بسیار پایین (حتی صفر پیپ) برسد. این شرایط برای معامله‌گران حرفه‌ای و اسکالپرها بسیار مطلوب است. اما در لحظات حساس مانند انتشار اخبار اقتصادی یا تغییرات ناگهانی بازار، اسپرد شناور ممکن است به شدت گسترش یابد و به ضرر معامله‌گر عمل کند. معامله‌گرانی که در بازارهای سریع و پرتلاطم فعال هستند، باید آمادگی مواجهه با واید شدن اسپرد را داشته باشند و از ابزارهایی مانند هشدارهای خودکار و اندیکاتور اسپرد برای مدیریت بهتر معاملات استفاده کنند.
اسپرد صفر چیست؟
اسپرد صفر عبارتی است که برخی بروکرها برای جذب کاربران حرفه‌ای و معاملات پرتعداد به‌کار می‌برند. در ظاهر این نوع حساب، اسپرد میان قیمت خرید و فروش وجود ندارد یا به‌طور میانگین کمتر از ۰.۱ پیپ است. اما در عمل، بروکر برای جبران این صفر بودن اسپرد، از معامله‌گر کمیسیون ثابتی دریافت می‌کند.
حساب‌های با اسپرد صفر معمولا در پلتفرم‌های ECN قابل دسترسی هستند و مختص کسانی است که حجم بالایی معامله می‌کنند. نکته مهم در چنین حساب‌هایی این است که با وجود نبود اسپرد، هزینه کلی معامله باید محاسبه شود، زیرا گاهی مجموع کمیسیون و سایر هزینه‌ها از حساب‌های با اسپرد کم، بیشتر میشود. این نوع حساب برای ربات‌های معاملاتی، اسکالپرها و معامله‌گران الگوریتمی که به اختلافات قیمتی کوچک حساس‌اند، بسیار ایده‌آل است. اما نیاز به بررسی دقیق ساختار هزینه‌ای دارد تا از به‌صرفه بودن آن مطمئن شد.
تفاوت اسپرد با کمیسیون
در ظاهر ممکن است اسپرد و کمیسیون به عنوان یک هزینه مشابه به نظر برسند، اما در حقیقت این دو ساختار مالی جدا از یکدیگر هستند.
همانطور که در بخش قبل گفتیم، اسپرد، اختلاف بین قیمت خرید (Ask) و فروش (Bid) نماد معاملاتی است. به‌عبارت ساده‌تر، وقتی شما وارد یک معامله می‌شوید، بلافاصله به اندازه‌ی اسپرد در ضرر هستید. اسپرد هزینه‌ای پنهان و غیرمستقیم است، اما کمیسیون مبلغ ثابتی است که بروکر بابت اجرای هر معامله (بر اساس حجم معامله) به‌صورت جداگانه از حساب شما کسر می‌کند. این ساختار اغلب در بروکرهای ECN یا STP رایج است که اسپرد بسیار پایین است (حتی نزدیک به صفر) اما در ازای آن کمیسیون ثابت دریافت میشود.
نکته کلیدی این است که اسپرد بیشتر تحت تأثیر نقدینگی و نوسانات بازار قرار دارد، در حالی‌که کمیسیون معمولاً نرخ ثابتی دارد. بنابراین، تریدرها باید بسته به استراتژی معاملاتی خود تصمیم بگیرند که کدام مدل هزینه برای آنها به‌صرفه‌تر است، اسپرد پایین یا کمیسیون کمتر.
اگرچه برخی بروکرها فقط یکی از این دو هزینه را دریافت می‌کنند، اما بسیاری از حساب‌های معاملاتی ترکیبی از اسپرد و کمیسیون هستند. بنابراین برای محاسبه دقیق هزینه معاملاتی باید هر دو را در نظر گرفت.
در انتخاب بروکر یا حساب معاملاتی، تریدرهای با سبک معاملاتی سریع (مثل اسکالپرها) معمولاً به دنبال اسپرد پایین با کمیسیون مشخص هستند، در حالی که تریدرهای پوزیشن محور ممکن است مدل بدون کمیسیون با اسپرد بالاتر را ترجیح دهند.
عوامل موثر بر مقدار اسپرد
مقدار اسپرد در فارکس به عوامل مختلفی بستگی دارد که هر کدام از آنها می‌تواند باعث تغییر ناگهانی یا تدریجی در سطح اسپرد شود. شناخت این عوامل برای مدیریت بهتر هزینه‌های معاملاتی بسیار ضروری است.
اولین عامل، نقدینگی بازار است. جفت‌ارزهایی که حجم بالایی از معاملات را به خود اختصاص می‌دهند، معمولا اسپرد کمتری دارند. برای مثال EUR/USD یا USD/JPY به دلیل حجم بالای تقاضا و عرضه، اسپرد پایینی دارند.
عامل دوم نوسانات لحظه‌ای بازار است. در زمان‌هایی که بازار دچار هیجان ناگهانی میشود، مانند انتشار آمارهای کلان اقتصادی یا اعلام نرخ بهره، اسپرد به سرعت افزایش پیدا می‌کند. این افزایش ناگهانی که گاهی به نام «واید شدن اسپرد» شناخته میشود، می‌تواند موجب فعال شدن حد ضررها یا ورود نامطلوب به معاملات شود.
بعضی بروکرها برای جلوگیری از سوءاستفاده الگوریتم‌ها در زمان کاهش موقت اسپرد (مثلاً در زمان انتشار اخبار) از فیلترهای الگوریتمی استفاده می‌کنند که ورود به معامله را در اسپردهای غیرطبیعی مسدود می‌کند.
عامل دیگر، نوع حساب و مدل بروکر است. در حساب‌های ECN اسپردها شناور و بسیار رقابتی، اما همراه با کمیسیون ثابت هستند. در مقابل، در حساب‌های مارکت‌میکر، اسپرد ثابت وجود دارد ولی غالباً بالاتر از اسپرد واقعی بازار است. همچنین، ساعات معاملاتی نیز تاثیر قابل توجهی دارند. در ساعات هم‌پوشانی بازار لندن و نیویورک، اسپرد معمولاً به کمترین میزان خود می‌رسد، در حالی که در زمان افت نقدینگی مثل شب‌ها، اسپرد بیشتر میشود.
در نهایت، تکنولوژی و سرعت اجرای سفارش نیز بی‌تأثیر نیستند. بروکرهایی که زیرساخت ضعیفی دارند یا از مدل‌های غیرواقعی استفاده می‌کنند، معمولاً اسپردهای غیرواقعی یا ناپایدار ارائه می‌دهند. بنابراین توجه به اعتبار بروکر نیز یک فاکتور کلیدی در پیش‌بینی و کنترل اسپرد است.
اسپرد مناسب برای سبک‌های مختلف معاملاتی
هر سبک معاملاتی نیازمند نوع خاصی از اسپرد است. به بیان ساده، نمی‌توان یک نسخه کلی برای همه معامله‌گران پیچید. در ادامه، ویژگی‌های مناسب هر گروه از معامله‌گران را بررسی می‌کنیم:
کسانی که با سبک اسکالپینگ یا معاملات کوتاه‌مدت کار می‌کنند، نیاز به اسپردی بسیار پایین و حساب‌هایی با اجرای سریع دارند. در این شرایط، حتی ۱ پیپ اختلاف می‌تواند تفاوت میان سود و زیان باشد. برای این گروه، حساب‌های ECN با اسپرد نزدیک به صفر گزینه مناسبی هستند، البته به شرطی که میزان کمیسیون هم منطقی باشد.
در مقابل، معامله‌گران سوئینگ یا بلندمدت، نسبت به اسپرد حساسیت کمتری دارند. زیرا هدف آنها کسب سودهای بزرگ‌تر در طول چند روز یا چند هفته است. این افراد می‌توانند از حساب‌هایی با اسپرد کمی بالاتر استفاده کنند، بدون آن‌که در استراتژی آنها خللی ایجاد شود. برای آنها، پایداری قیمت و قابل پیش‌بینی بودن رفتار بروکر اهمیت بیشتری دارد.
برای تریدرهای مبتنی بر اخبار، اسپرد باید تا حد ممکن در زمان اعلام داده‌ها ثابت بماند. به همین دلیل، برخی به‌دنبال حساب‌هایی با اسپرد ثابت هستند تا در زمان هیجان بازار از افزایش اسپرد در امان بمانند. هرچند این ویژگی هزینه‌ای پنهان دارد و در حالت عادی، اسپرد بیشتری نسبت به حساب‌های شناور پرداخت میشود.
کدام جفت ارز اسپرد کمتری دارد؟
جفت‌ارزهای اصلی که به اصطلاح به آنها “Majors” گفته میشود، معمولا کمترین اسپرد را دارند. دلیل این موضوع، حجم بسیار زیاد معاملاتی است که روی این جفت‌ها انجام میشود.
محبوب‌ترین و نقدشونده‌ترین جفت ارز بازار، EUR/USD است. این جفت در شرایط عادی بازار، اسپردی در حدود ۰.۱ تا ۱ پیپ دارد و گاهی در حساب‌های ECN، اسپرد آن تقریبا به صفر می‌رسد.
USD/JPY نیز از جمله جفت‌ارزهایی است که اسپرد بسیار پایین و نوسانات منطقی دارد. برای معامله‌گرانی که به دنبال تعادل میان اسپرد کم و رفتار تکنیکال دقیق هستند، این جفت ارز گزینه‌ای ایده‌آل محسوب میشود.
GBP/USD با وجود نوسانات بیشتر، در ساعات هم‌پوشانی لندن و نیویورک، اسپرد کمی دارد و می‌تواند برای اسکالپرها جذاب باشد.
در مقابل، جفت‌ارزهای فرعی یا اگزوتیک (مانند USD/TRY یا USD/ZAR) اسپرد بالاتری دارند. به دلیل نقدشوندگی پایین، ریسک بالا و عدم ثبات اقتصادی کشورهای مربوطه، این اسپردها معمولاً در بازه ۵ تا ۲۰ پیپ یا حتی بیشتر متغیرند.
در مجموع، معامله‌گرانی که هزینه‌ی اسپرد برای آنها اهمیت دارد، باید روی جفت‌ارزهای اصلی تمرکز کنند و در ساعات فعال بازار به معامله بپردازند تا از کمترین اسپرد ممکن بهره‌مند شوند.
چطور بروکرها از اسپرد سود می‌برند؟
بروکرهای فارکس منابع درآمدی متعددی دارند که اسپرد یکی از اصلی‌ترین منابع درآمدی آنها است. بروکرها با افزودن چند دهم پیپ به قیمت خرید و فروش اصلی، از هر معامله سود کسب می‌کنند. حتی اگر شما در معامله‌ای سودی نکنید یا حتی ضرر کنید، بروکر سهم خود را از اسپرد دریافت کرده است.
- حساب‌های مارکت‌میکر (Market Maker): در حساب‌های مارکت‌میکر، این سود به صورت مستقیم و بدون واسطه انجام میشود. بروکر طرف مقابل معامله شماست و اسپرد تعیین‌شده توسط خودش را اجرا می‌کند. در نتیجه سود بروکر از هر معامله تضمین‌شده است.
- حساب‌های ECN: در مقابل، در حساب‌های ECN، بروکر نقش واسطه دارد. قیمت‌ها را از تأمین‌کنندگان نقدینگی می‌گیرد و بدون افزودن اسپرد، به معامله‌گر ارائه می‌دهد. درآمد اصلی در این نوع حساب، از طریق دریافت کمیسیون به‌ازای هر لات معامله است.
نکته مهم این است که بروکرها برای داشتن اسپرد رقابتی‌تر باید با تامین‌کنندگان نقدینگی بیشتری در ارتباط باشند. هرچه تعداد این منابع بیشتر باشد، قیمت‌ها به نرخ واقعی بازار نزدیک‌تر و اسپردها فشرده‌تر خواهند بود. در نتیجه رقابت میان بروکرها برای جذب مشتری، اغلب باعث ارائه اسپردهای بسیار پایین یا حتی صفر میشود. با این حال، معامله‌گر باید دقت کند که کیفیت اجرای سفارش و عدم وجود لغزش قیمتی نیز در کنار اسپرد پایین حفظ شده باشد.
در برخی شرایط نقدینگی بالا، اسپرد بین Bid و Ask می‌تواند برای میلی‌ثانیه‌هایی منفی شود که این فرصت آربیتراژ بسیار نادر است و فقط در حساب‌های پرایم و با سرعت اجرای بالا قابل استفاده است.
کدام بروکر اسپرد کمتری دارد؟
انتخاب بروکری با اسپرد کم یکی از حساس‌ترین مراحل ورود به دنیای فارکس است. بسیاری از بروکرها ادعای ارائه اسپرد پایین یا حتی اسپرد صفر دارند، اما در عمل تفاوت‌هایی وجود دارد که تنها با بررسی دقیق قابل تشخیص است. اولین معیار در این انتخاب، مدل ارائه قیمت است.
بروکرهایی که از مدل ECN استفاده می‌کنند، معمولا به‌دلیل اتصال مستقیم به تامین‌کنندگان نقدینگی، کمترین اسپردهای ممکن را ارائه می‌دهند. با این حال، در این نوع حساب‌ها، معمولا کمیسیون ثابتی برای هر لات معامله دریافت میشود.
برخی بروکرهای شناخته‌شده در سطح بین‌المللی مانند آرون گروپس برای رقابت در جذب مشتری، حساب‌هایی با اسپرد بسیار پایین و حتی نزدیک به صفر در دسترس قرار داده‌اند. این حساب‌ها به‌ویژه برای اسکالپرها، تریدرهای الگوریتمی و معامله‌گران پر حجم ایده‌آل هستند. با این حال، کیفیت اجرای سفارش، سرعت پلتفرم، پشتیبانی فنی و شفافیت مالی باید در کنار اسپرد مورد بررسی قرار گیرد.
نکته‌ای که بسیاری از معامله‌گران نادیده می‌گیرند این است که بعضی بروکرها در شرایط خاص بازار، به‌ویژه هنگام انتشار اخبار اقتصادی یا در زمان باز و بسته شدن سشن‌ها، اسپردهای خود را به‌طور ناگهانی گسترش می‌دهند.
کمترین اسپرد طلا در بروکرها
طلا یکی از محبوب‌ترین دارایی‌ها در بازار فارکس است، اما اسپرد آن در مقایسه با جفت‌ارزها معمولا بیشتر است. دلیل این امر، نوسانات بالا و ساختار متفاوت نقدینگی آن است. در حساب‌های استاندارد، اسپرد طلا ممکن است بین ۲۰ تا ۵۰ پیپ باشد که در معاملات کوتاه‌مدت می‌تواند بخش زیادی از سود احتمالی را از بین ببرد.
با این حال، برخی بروکرها مخصوصا برای معامله‌گران حرفه‌ای، حساب‌هایی با اسپرد فشرده برای XAU/USD (نماد طلا در برابر دلار آمریکا) ارائه می‌دهند. در این حساب‌ها، اسپرد طلا ممکن است به کمتر از ۱۰ سنت برسد. البته این شرایط معمولا در حساب‌های ECN با کمیسیون مجزا در دسترس است. بروکرهایی که ارتباط مستقیم با تامین‌کنندگان نقدینگی بزرگ دارند، می‌توانند قیمت‌های بهینه‌تر و در نتیجه اسپرد پایین‌تری ارائه دهند.
در کنار اسپرد، فاکتورهایی مانند سرعت اجرای سفارش، لغزش قیمت و ثبات سرورها نیز باید بررسی شوند؛ چرا که معاملات طلا اغلب در شرایط پرریسک و نوسانی انجام می‌شوند. معامله‌گرانی که به‌دنبال معامله در بازار طلا هستند، بهتر است بروکری انتخاب کنند که علاوه‌بر اسپرد پایین، عمق بازار بالا، داده‌های شفاف و تحلیل‌های لحظه‌ای ارائه دهد. چرا که در غیر این صورت، اسپرد پایین می‌تواند با کیفیت پایین اجرای سفارش، بی‌اثر شود.
اندیکاتور اسپرد برای متاتریدر
پلتفرم متاتریدر به‌صورت پیش‌فرض امکان نمایش اسپرد را ندارد، اما این کمبود با افزودن اندیکاتورهایی مخصوص قابل رفع است. اندیکاتور اسپرد یکی از ابزارهای مهم برای تریدرهایی است که قصد دارند تصمیمات دقیق‌تری در زمینه ورود و خروج به بازار اتخاذ کنند. این اندیکاتورها اسپرد فعلی هر نماد را به‌صورت لحظه‌ای روی نمودار نمایش می‌دهند و در بسیاری از آنها، امکان مشاهده‌ی بالاترین و پایین‌ترین اسپرد نیز وجود دارد.
در متا تریدر ۴ و متاتریدر ۵، انواع مختلفی از اندیکاتورهای نمایش اسپرد وجود دارد که می‌توان آنها را به سادگی از منابع معتبر دانلود و نصب کرد. برخی نسخه‌ها قابلیت هشدار صوتی یا متنی در زمان افزایش ناگهانی اسپرد را دارند. برای اسکالپرها و معامله‌گران زمان‌محور، این قابلیت بسیار حیاتی است، زیرا تنها چند ثانیه تاخیر در شناسایی تغییر اسپرد می‌تواند منجر به ضرر شود.
نسخه‌های پیشرفته‌تر این اندیکاتورها، قابلیت ترکیب با سایر داده‌های بازار را نیز دارند. مثلا برخی نسخه‌ها، اسپرد را در کنار زمان بسته شدن کندل و حجم معاملات نمایش می‌دهند. نصب این اندیکاتورها به معامله‌گر کمک می‌کند تا از نوسانات پنهان و تغییرات زیرپوستی بازار مطلع شود و تصمیمات معاملاتی بهتری اتخاذ کند.
تاثیر زمان‌بندی بازار بر تغییرات اسپرد
اسپرد در بازار فارکس تابعی از حجم معاملات و شرایط نقدینگی است. این دو عامل نیز مستقیماً به زمان‌های معاملاتی وابسته‌اند. در ساعات هم‌پوشانی دو بازار مهم، مثلاً لندن و نیویورک، حجم معاملات به بیشترین مقدار خود می‌رسد و اسپردها به حداقل ممکن کاهش می‌یابند. اما در ساعات خلوت بازار مانند اواخر شب به وقت جهانی، اسپرد افزایش می‌یابد. در زمان بازگشایی بازارها نیز نوساناتی در اسپرد دیده میشود. به‌خصوص در آغاز هفته معاملاتی (یک شنبه شب به وقت GMT)، اسپرد به‌طور موقت افزایش می‌یابد تا زمانی که نقدینگی تثبیت شود. معامله‌گران تازه‌کار ممکن است این تغییرات را نادیده بگیرند و در همان دقایق ابتدایی وارد معاملات شوند، در حالی که اسپرد چندین برابر مقدار نرمال است.
شناخت دقیق ساعت‌های پرنوسان و ساکن بازار، به تریدر این امکان را می‌دهد که در بهینه‌ترین زمان وارد معاملات شود و هزینه‌های ناشی از اسپرد را به حداقل برساند. استفاده از اندیکاتورهای مدیریت زمان بازار، ترکیب آن با اندیکاتور اسپرد و رعایت انضباط زمانی، نقش کلیدی در موفقیت یک سیستم معاملاتی دارد.
نتیجه‌گیری
اگر تا امروز اسپرد را فقط یک عدد ساده در پنجره معاملات می‌دیدید، حالا می‌دانید که این عدد کوچک می‌تواند تفاوتی بزرگ در نتایج تریدهای شما رقم بزند. اسپرد همان جایی است که سود بروکر آغاز و سود یا زیان شما تعیین میشود. انتخاب بروکر با اسپردهای رقابتی، شناخت زمان‌های اوج نقدینگی و انتخاب نوع اسپرد متناسب با استراتژی شما، همه عواملی هستند که می‌توانند مسیر شما را به‌سوی تریدی حرفه‌ای‌تر هموار کنند. معامله‌گری موفق در فارکس فقط به تحلیل تکنیکال و فاندامنتال محدود نمی‌شود، بلکه فهم دقیق مفاهیم کلیدی مثل اسپرد، نقطه تمایز میان یک تریدر آماتور و یک تریدر باهوش است.
منابع: Investopedia, babypips
