دلیل عمده اهمیت پول ساده سازی و سرعت بخشی به عواملی از جمله، تبادل، حفظ ارزش و وجود یک اصل واحد در خصوص ارزش سنجی است. به زبان ساده پول لازمه هر نوع تراکنش مالی بوده که این الزام یک اصل پذیرفته شده از سمت جامعه جهانی میباشد. زمانی که صحبت از پول به میان میآید تصور مردم کاغذهای چاپی با جنس متفاوتی است که گاها به شکل سکه نیز در دسترس قرار دارند. درواقع پول از همان ابتدا شکل این چنین نداشته و در جوامع اولیه پول در دامهایی مانند گاو، بز و شتر تعریف میشده. پس از آن بود که ضرب سکه آغاز شد و نمک و حیوان جایش را به سکههای طلا و نقره داد؛ کمی بعد ضرب سکه به دلیل هزینه بر بودن و سختی در حمل و نقل جای خود را به حواله داد و حواله کم کم تبدیل به اسکناسهای امروزی شد.
ارز فیات چیست ؟
ارز فیات نوعی ارز بوده که توسط دولت صادر میشود و توسط بانک مرکزی تنظیم میگردد. این ارزها به عنوان پول قانونی عمل میکنند، اما همیشه توسط یک دارایی فیزیکی پشتیبانی نمیشوند. در عوض، ارزش گذاری آنها بر اساس حجم مبادلات اقتصادی انجام شده است. پول فیات از طریق شبکهایی از واسطهها توزیع میشود که معمولاً این واسطهها بانکها هستند. هنگام نوشتن چک یا استفاده از کارت اعتباری، مبلغی که مجاز میکنید از حساب بانکی شما برداشت شود، همین مبلغ به حساب فردی که چک را دریافت میکند یا تاجری که از او چیزی خریدهاید واریز میشود. این تراکنش توسط بانکها رسیدگی و تطبیق داده شده و بانکها سابقه تراکنش انجام شده را به خریدار و فروشنده ارائه میدهند. ارزش ارزهای فیات مانند دلار آمریکا، پوند و یورو توسط حجم عرضه و تقاضا تعیین میشود. از آنجایی که آنها به ذخایر فیزیکی مانند کالاها مرتبط نیستند، چنین ارزهایی به دلیل تورم شدید همیشه در خطر بی ارزش شدن هستند. ارزهای فیات در قرن بیستم تا حدودی به این دلیل که دولتها و بانکهای مرکزی به دنبال محافظت از اقتصاد خود در برابر بدترین تأثیرات رونق و رکود طبیعی چرخه اقتصاد بودند، شهرت یافتند.
پول فیات اگر بتواند نقشهایی را که اقتصاد یک کشور در واحد پولی خود به آن نیاز دارد از جمله، ذخیره ارزش، ارائه یک حساب عددی و تسهیل مبادله انجام دهد به عنوان یک ارز کارآمد بشمار میآید. پول فیات از اعتبار بالایی برخوردار بوده بدین معنا که تولید آن مقرون به صرفهتر از ارزی است که مستقیماً به یک کالا وابسته باشد. از آنجایی که پول فیات مانند طلا منبع کمیاب یا ثابتی نیست، بانکهای مرکزی کنترل بسیار بیشتری بر عرضه آن دارند که به آنها قدرت مدیریت متغیرهای اقتصادی مانند عرضه اعتبار، نقدینگی، نرخهای بهره و سرعت گردش پول را میدهد. به عنوان مثال، فدرال رزرو ایالات متحده دارای وظایف دوگانه برای پایین نگه داشتن نرخ بیکاری و تورم است.
برای مثال، دلار آمریکا هم بعنوان یک پول فیات و هم یک پول رایج در خصوص بدهیهای بخش دولتی و خصوصی پذیرفته شده است. پول رایج اساسا شامل هر نوع ارزی میشود که دولت آن را قانونی اعلام کند. بسیاری از دولتها یک ارز فیات صادر میکنند، سپس با تنظیم آن به عنوان استاندارد بازپرداخت بدهی، آن را به پول رایج تبدیل میکنند. پیش از این در تاریخ ایالات متحده پشتوانه ارز این کشور طلا و در برخی موارد نقره بود. دولت فدرال با تصویب قانون بانکداری اضطراری در سال 1933 خرید و فروش ارزی که پشتوانه آن طلای دولتی بود را متوقف کرد. استاندارد طلا که از پول ایالات متحده با طلای فدرال حمایت میکرد، در سال 1971 زمانی که ایالات متحده نیز صدور طلا به دولتهای خارجی را در ازای ارز ایالات متحده متوقف کرد، به طور کامل پایان یافت.
مزایا و معایب ارزهای فیات
اولین نکتهایی که در خصوص مزایا ارزهای فیات وجود دارد این است که این قبیل ارزها بصورت جهانی پذیرفته شده هستند. ما نه تنها برای انجام معاملات داخلی بلکه برای معاملات بین المللی نیز میتوانیم از پول فیات استفاده کنیم. پول فیات در سراسر جهان برای خرید تقریباً هر کالا یا خدماتی پذیرفته شده است. هنگام تعطیلات، مسافرت یا ارسال پول در سراسر جهان می توانید ارز فیات مبدا را با سایر ارزهای فیات خارجی مبادله کنید.
پول فیات باعث رشد اقتصادی و فعالیت بیشتر میشود. دولت میتواند به راحتی پول جدید چاپ کند و عرضه پول را برای تحریک رشد اقتصادی افزایش دهد. از سوی دیگر، پولی که پشتوانه آن کالا باشد چنین مزیتی ندارد. به عنوان مثال، ضرب سکههای طلای از دشواری بیشتری برخوردار است زیرا ذخایر طلا محدود بوده و همه کشورها از آن برخوردار نیستند.
اگرچه یک دولت بر عرضه ارز خود کنترل دارد، اما هنوز راه تضمینی برای محافظت از اقتصاد در برابر یک بحران مالی مانند رکود نیست. یکی دیگر از معایب پول فیات این است که در معرض تورم است و یک دولت میتواند پول زیادی را مدیریت کند و چاپ کند که میتواند منجر به تورم شدید شود.
علاوه بر این، قیمت پول فیات به مقررات دولتی و سیاستهای مالی بستگی دارد که میتواند منجر به حباب با افزایش و کاهش سریع قیمتها شود. بانک مرکزی به عنوان تنها تامین کننده فعالیت میکند. اینکه چقدر پول جدید باید چاپ شود بستگی به تصمیم صلاحدید بانک مرکزی دارد. چاپ بیش از حد پول منجر به تورم شدید خواهد شد. بنابراین، فرض کنید بانک مرکزی توانایی خود را از دست داده یا از ادامه تضمین ارزش خود سرباز میزند. در این صورت، ارز فیات دیگر ارزشمند نخواهد بود.
تفاوت ارز فیات در مقایسه با ارز کالایی
در گذشته پول از فلزات گرانبها مانند طلا و نقره ساخته میشد. این مورد خود یک نمونه از پول کالایی است. برخی از کالاهای دیگر مورد استفاده بعنوان پشتوانه ارزی عبارتند از مس، دانههای کاکائو، نمک و فلفل. پول کالایی ارزش ذاتی دارد، یعنی استفاده از کالاهایی که پشتوانه پول هستند در زندگی روزمره ما بطور مداوم در گردش است. به همین ترتیب، همه ما موافقیم که طلا و نقره ارزشمند هستند. بنابراین، تبدیل آن به وسیله پرداخت منطقی بوده و همه آن را میپذیرند. همچنین، سکههای طلا یک ذخیره ارزش قابل اعتماد با ماندگاری طولانی و ریسک استهلاک کمی هستند. طبق استاندارد طلا، پول در گردش پول کاغذی بود و هیچ ارزش ذاتی ندارد. با این حال، این اسکناسها نیز ارزشمند هستند زیرا میتوانید آنها را با مقداری طلا مبادله کنید. پس از سقوط استاندارد طلا، پول کاغذی (پول فیات) دیگر توسط هیچ کالایی پشتیبانی نمیشد. بنابراین، پول فیات ارزش ذاتی ندارد زیرا ارزش کاغذی که برای ساخت آن وجود دارد بسیار کمتر از اسم و عددی است که روی اسکناس ذکر شده است.
از طرفی ما بعنوان شهروند آن را ارزشمند میدانیم زیرا دولت آن را به عنوان ارز قانونی تضمین میکند. بنابراین همه مایل به پذیرش و استفاده از آن در معاملات اقتصادی هستند. پول فیات از ثبات اقتصادی حمایت میکند زیرا دولت کنترل عرضه پول را در دست دارد. به این ترتیب، پول میتواند ارزش خود را در طول زمان حفظ کند. اما اگر دولت بیش از حد به چاپ اسکناس روی آورد، مثلاً برای پرداخت بدهی، این اقدام میتواند ثبات اقتصاد را به خطر اندازد. افزایش شدید عرضه پول باعث ایجاد ابر تورم میشود در نتیجه قدرت خرید پول برای کالاها و خدمات به سرعت روند کاهشی پیدا میکند، مردم بی اعتماد میشوند و تمایلی به نگه داشتن پول ندارند. به همین دلیل است که در اقتصادهای مدرن، عملکردهای محاسباتی_مالیاتی و پولی به طور جداگانه عمل میکنند. دولت ملی یک عملکرد مالی (تنظیم مالیات، مخارج دولت و بدهی ملی) را انجام میدهد. در این میان، کارکرد پولی (که حجم پول را تنظیم میکند) تحت کنترل مقام پولی یا بانک مرکزی است.
سوالات متداول در خصوص ارز فیات
چرا ارز فیات دارای ارزش ذاتی است ؟
بر خلاف ارزهای کالایی، پول فیات تماما توسط دولت مدیریت میشود. اولین دلیل در خصوص اعتبار بخشی به این ارز این است که دولت از شما میخواهد که مالیات را با استفاده از همین ارز پرداخت کنید. از آنجایی که کلیه افراد ملزم به پرداخت مالیات هستند ارزش گذاری این ارز و اعتبار آنرا میپذیرند. سایر تئوریهای پول، مانند نظریه اعتبار، نشان میدهند که از آنجایی که پول یک رابطه اعتبار و بدهی است، مهم نیست که توسط چیزی برای حفظ ارزش پشتیبانی میشود. به زبان ساده پشتوانه پول اهمیت ندارد بلکه این اعتبار پول و قدرت آن در خصوص انجام معاملات است که اهمیت دارد.
چرا اقتصادهای مدرن از پول فیات حمایت میکنند ؟
قبل از قرن بیستم، اکثر کشورها از نوعی استاندارد طلا یا پشتوانه کالایی استفاده میکردند. همانطور که تجارت و امور مالی بین المللی در مقیاس و دامنه خود درحال رشد بود اما، مقدار محدود طلایی که از معادن و انبارهای بانک مرکزی خارج میشود، نتوانست با ارزش جدیدی که در حال ایجاد بود، هماهنگی پیدا کند و باعث ایجاد اختلالات جدی در بازارها و تجارت جهانی شد.
پول فیات به دولتها انعطاف بیشتری برای مدیریت ارزی خود، تنظیم سیاستهای پولی و ثبات بازارهای جهانی میدهد. همچنین به بانکها اجازه میدهد مقدار پول موجود را برای پاسخگویی به تقاضای وام گیرندگان ضرب کنند.
آیا ارز فیات میتواند منجر به تورم شود ؟
زمانی که یک کشور پول خود را چاپ میکند، همیشه امکان تورم فوق العاده وجود دارد. با این حال، اکثر کشورهای توسعه یافته تنها دورههای متوسط تورم را تجربه کردهاند. در واقع، داشتن سطح پایین و ثابت تورم به عنوان یک محرک مثبت برای رشد اقتصادی و سرمایهگذاری تلقی میشود، زیرا مردم را تشویق میکند تا پول خود را به جای بیکار ماندن و از دست دادن قدرت خرید در طول زمان به کار گیرند. داشتن یک ارز نسبتاً قوی و باثبات نه تنها یکی از وظایف بانکهای مرکزی مدرن بوده و ارزش پولی که به سرعت کاهش مییابد برای داد و ستد و تأمین مالی مضر است. علاوه بر این، مشخص نیست که آیا ابرتورم ناشی از چاپ بیش از حد پول است یا خیر. در واقع، ابر تورم در طول تاریخ رخ داده است، حتی زمانی که پشتوانه پول فلزات گرانبها بوده است. بطور کلی اینطور میتوان گفت که همه ابر تورمهای معاصر با یک فروپاشی اساسی در اقتصاد ویا بی ثباتی سیاسی در کشور آغاز شده است.
ارز دیجیتال، کریپتو، کریپتو کارنسی، رمز ارز، توکن و مواردی از این قبیل همه و همه ایده تازه واردی هستند که قدمت فعالیت آنها به دو دهه نمیرسد. دلیل اصلی پیمایش پلههای ترقی توسط ارزهای دیجیتال تماما بخاطر ایدهایی است که فلسفه اصلی حیات آنها میباشد. با ظهور اینترنت و کم شدن فاصله انسانها با یکدیگر آنهم نه بعد مسافت فیزیکی بلکه بعد مسافت ارتباطی کم کم دهکده جهانی شکل گرفت و علیرغم وجود آسان شدن همه چیز بیش از قبل مهمترین عناصر به دست فراموشی سپرده شدند. اولین اصلی که بشر با پیشرفت تکنولوژی از دست داد وجود حریم خصوص و در پس آن جدایی ناپذیری ناظر در خصوص انجام کلیه فرایندها است. البته وجود چنین مواردی چندان کم اهمیت هم نبود. در خصوص شخص ثالث بانک بهترین گزینه است. زمانی که شما قصد انجام تراکنش مالی را دارید، خواه بخواهید پول دریافت کنید و یا ارسال کنید ناچارا باید به بانک مراجعه کنید. پس از پشت سر گذاشتن مراحل غیر قابل تغییر مجاز به اتمام کار خود خواهید بود. دلیل وجود قوانین بانک و وجود خود بانک بعنوان یک شخص ثالث اخذ تضمین در خصوص جلوگیری از نقض قوانین و یا سو استفاده به هر نحوی است.
زمانی که فلسفه و چرایی وجود مواردی از این قبیل را درک میکنید شاید وجود آنها را ضروری بدانید اما پس از اینکه متوجه میشوید خود همین قوانین منجر به ایجاد محدودیت میشوند ممکن است دلسرد شوید. برگردیم به مثال بانک؛ در هیچ جای دنیا شما یک بانک واحد با مقررات یکسان پیدا نخواهید کرد و هر کشور بر اساس قوانین دولتی و مالیاتی خود نسبت به وضع قوانین بانکی اقدام میکند. ممکن است یک کشور ارز خاصی را قبول نکند و یا دارای محدودیت در ارائه خدمات به برخی نقاط جغرافیایی باشد.
ارز دیجیتال یک نوع ارز مجازی بوده که برای ایمن سازی تراکنشهای خود از رمزنگاری (cryptography) استفاده میکند. ساز و کار ارزهای دیجیتال بصورت غیرمتمرکز بوده بدین شکل که هیچ نهاد و یا دولتی نظارت بر آنرا دارا نمیباشد. بیتکوین، اولین و شناخته شده ترین ارز دیجیتال بوده که در سال 2009 ایجاد شد است. از آن زمان، هزاران ارز دیجیتال دیگر پا به عرصه گذاشتهاند که برخی از محبوب ترین آنها عبارتند از اتریوم، لایت کوین و بیتکوین کش. ارزهای دیجیتال اغلب در صرافیهای غیرمتمرکز معامله میشوند و همچنین میتوانند برای خرید کالاها و خدمات مورد نیاز مورد استفاده قرار گیرند. به عنوان مثال، بیتکوین را میتوان برای خرید قهوه در برخی کافهها، رزرو اتاق هتل و دریافت وام استفاده کرد. در حال حاضر، بازار مملو از اشکال مختلف ارزهای دیجیتال بوده که برخی از آنها بسیار با ثباتتر هستند در حالی که برخی دیگر در معرض نوسانات شدیدی قرار دارند. همین امر موجب شده تا بازار ارزهای دیجیتال تبدیل به یک مارکت غیرقابل پیشبینی شود؛ البته این موضوع بدان معنا نیست که رده بندی بهترین ارزهای دیجیتال سخت باشد درحال حاضر بیتکوین و اتریوم دو ارز برتر بازار بوده که جامعه سرمایه گذار و تریدر تمرکز خود را بیشتر بر روی این دو گزینه معطوف میکنند. ارزهای دیجیتال درواقع در پی این هستند که در وهله اول وجود شخص ثالث را از بین ببرند و تمامی خدمات و نیازهای بشر را با استفاده از شبکه بلاکچین و امکانات آن به شکلی سریعتر و مقرون به صرفه برآورده سازند. اگر بخواهیم از جنبه مالی به ارزهای دیجیتال نگاه کنیم ما با یک سیستم مالی طرف هستیم که خواب ندارد، ساعت کاری ندارد، سرعت پردازش بسیار بالایی داشته و کارمزد دریافتی بسیار رقابتی است. با استفاده از این سیستم شما میتوانید سرمایه گذاری کنید، وام بگیرید و از کلیه خدمات ارائه شده توسط نظام بانکی بهره مند شوید.
مزایا و معایب ارزهای دیجیتال
ماهیت دیجیتالی و جهانی بودن ارزهای دیجیتال:
ارزهای دیجیتال یک گزینه عالی برای کسب و کارهایی هستند که نیاز به انجام تراکنشهای مالی بصورت بین المللی دارند. دلیل این امر هم این است که معامله ارزهای دیجیتال به سرعت بین حسابهای کاربری و کیف پولها منتقل شده و کارمزد دریافتی در این خصوص بسیار پایینتر از سیستم مالی بانکی است. برای مثال، فرض کنید صاحب یک کسب و کار در یک صنعت پر ریسک مانند داروسازی یا فارکس هستید. ممکن است لازم باشد پرداختهای بین المللی را به طور منظم انجام دهید و انجام چنین امری ممکن است هنگام استفاده از پول فیات گران و زمان بر باشد. در مقابل، ارز دیجیتال به شما این امکان را میدهد که این تراکنشها را به سرعت و به راحتی انجام دهید بدون اینکه نگران کارمزدهای بالای پرداخت شده توسط بانکها برای پرداختهای برون مرزی باشید.
عدم امکان ردیابی:
کلیه تراکنشهای انجام شده توسط ارزهای فیات و ارزهای با پشتوانه قابل ردیابی و مشاهده است. بدین معنا که کلیه سازمانها و ارگانهای مربوطه امکان دسترسی و بررسی کلیه فعالیتهای انجام شده توسط شما را دارند. با این حال، معاملات ارزهای دیجیتال ناشناس و غیرقابل ردیابی هستند. هنگامی که یک تراکنش انجام میشود، ردیابی هر دو طرف فرستنده و گیرنده به راحتی امکان پذیر نیست. این امر ارز دیجیتال را به گزینهایی عالی برای مشاغلی تبدیل میکند که باید تراکنشهای خود را بصورت ایزوله نگه دارند، مانند کمپینهای سیاسی یا سازمانهای عام المنفعه.
ایمنی بالا و غیرقابل نفوذ بودن:
ارزهای دیجیتال از فناوری بلاکچین استفاده میکنند که بلاکچین خود یک دفتر کل غیرمتمرکز است. این بدان معناست که تمام تراکنشهای روی بلاکچین ثبت میشوند و میتوان آنها را تأیید کرد، اما نمیتوان آنها را دستکاری یا تغییر داد. این ویژگی باعث میشود ارزهای دیجیتال بسیار ایمن و غیر قابل نفوذ شوند. به عنوان مثال، پس از انجام یک تراکنش، برگشت یا متوقف کردن آن غیرممکن است. وجود چنین ویژگی به جلوگیری از سوء استفاده کلاهبرداران از کسب و کارهایی که ارزهای دیجیتال را میپذیرند کمک میکند. بنابراین، اینطور میتوان گفت که ارزهای دیجیتال خود یک تضمین در خصوص انجام کلیه تراکنشهای مالی هستند.
وجود نوسان در روند:
قیمت کریپتو می تواند بسیار متغیر باشد. این به این معنی است که ارزش سرمایه گذاری شما ممکن است بالا یا پایین برود و این اتفاق میتواند خیلی سریع رخ دهد. به عنوان مثال، در دسامبر 2017، قیمت بیتکوین تقریباً به 20000 دلار رسید و تنها چند ماه بعد به حدود 3000 دلار سقوط کرد. این نوسان میتواند برای کسب و کارهایی که ارز دیجیتال را میپذیرند مشکل ساز باشد.
به عنوان مثال، فرض کنید قیمت ارز دیجیتال یک شبه به طور چشمگیری کاهش یابد شاید برای افرادی که دیدگاه بلند مدت در خصوص ارزهای دیجیتال دارند زیاد نگران کننده نباشد اما برای کسب و کارهایی که تراکنشهای مالی بصورت روزانه از این طریق انجام میشود چنین اتفاقی یک کابوس است.
عدم وجود رگولاتوری:
یکی از بزرگترین مشکلات ارزهای دیجیتال این است که در حال حاضر رگولاتوری ندارند. این بدان معناست که دولت کنترل بسیار کمی بر آن داشته که این امر میتواند برای مشاغلی که نیاز به رعایت مقررات دارند مشکل ساز شود. برای مثال، اگر شرکتی هستید که لازم باشد قوانین ضد پولشویی (AML) را رعایت کنید بکارگیری ارزهای دیجیتال ممکن است کمی دردسر ساز باشد.
مقایسه ارز فیات در مقابل ارز دیجیتال
تفاوت اصلی بین ارز فیات و ارز دیجیتال این است که ارزهای دیجیتال به پشتوانه دولتی نیاز ندارند، در حالی که ارزهای فیات به آن وابسته هستند. بیشتر ارزهای دیجیتال با استفاده از فناوری بلاکچین ایجاد میشوند که آنها را قادر میسازد بدون نیاز به یک مرجع مرکزی مانند فدرال رزرو در گردش باشند. بسیاری از حامیان کریپتو استدلال میکنند که این تمرکززدایی، که در آن ارزها به جای مقامات مرکزی توسط کاربران اداره میشوند، منجر به کارآمدتر و فاسدتر شدن سیستمهای پولی میشود. با این حال، هیچ چیزی مانع از استفاده دولتها از ارزهای دیجیتال یا فناوریهای مرتبط با آن در سیستمهای مالی خود نمیشود. السالوادور در تاریخ سپتامبر 2021 اولین کشوری بود که بیتکوین را به عنوان ارز قانونی پذیرفت. و چین در حال توسعه نسخه دیجیتالی پول ملی خود یعنی یوان است. ارزهای فیات، ارزهایی هستند که ارزش ذاتی نداشته و توسط دولتها و بانکها تنظیم و مدیریت میشوند. کریپتو نوعی ارز مجازی/دیجیتال/الکترونیکی بوده که توسط بانک تنظیم نشده و در یک پایگاه داده کامپیوتری ذخیره میشود که قابل دستکاری نیست.
دولت و بانکها ارزهای فیات را تنظیم و مدیریت میکنند. تقاضا و عرضه ارز فیات در بازار میتواند تحت تأثیر یک مرجع متمرکز باشد و حجم درخواست در خصوص تقاضا و عرضه بر ارزش ارز تاثیر دارد. از آنجایی که کرپیتوها توسط یک مقام مرکزی مدیریت یا نظارت نمیشوند، حجم تقاضا و عرضه تأثیر آنچنانی بر قیمت کریپتو ندارند. ارزهای فیات حالتی قابل لمس و فیزیکی داشته و ملموس هستند اما ارزهای دیجیتال حالتی فیزیکی ندارند. استفاده، ذخیره و انجام سرمایه گذاری از طریق پول فیات چند روش مختلف را دنبال میکند درحالی که ذخیره ارزهای دیجیتال از طریق کیف پول انجام شده و سرمایه گذاری با استفاده از آنها چندان حالت متنوعی ندارد. بسته به تمایل کاربر میتوان از پول فیات برای مبادله پول به صورت دیجیتالی یا فیزیکی استفاده کرد. کریپتو یک ارز دیجیتال بوده که تنها با کمک یک کد میتوان آن را به صورت دیجیتالی مبادله کرد. ارزهای فیات دارای عرضه بی نهایت پول هستند، به این معنا که دولتها میتوانند پول به چرخه اضافه کنند. ارزهای دیجیتال دارای مقدار محدودی واحد ارز هستند، به این معنی که نمیتواند در تعداد آنها دست برد.
آیا کریپتو میتواند جایگزین ارزهای فیات شود ؟
در حال حاضر بحثهای زیادی در مورد آینده ارز فیات وجود دارد، و بسیاری اظهار داشتند که انتظار دارند در سالهای آینده ارزهای دیجیتال جایگزین آنها شوند، در حالی که دیگران مخالف هستند و میگویند که کریپتو و فیات همزمان با حرکت رو به جلو و در کنار یکدیگر به حیات خود ادامه خواهند داد. برای بسیاری، یکی از بزرگترین خطرات پول فیات این واقعیت است که میتواند بسیار مستعد تورم باشد، که میتواند ثروت و ارزش کلی کسب و کارها را در صورت سقوط یا افزایش شدید به شدت دست خوش تغییر کند. در صورت نیاز، دولتهای محلی میتوانند شروع به افزایش مقدار پول تولیدی در هر زمان کنند که این امر ارزش پول را به شدت کاهش میدهد و میتواند منجر به بیثباتی در اقتصاد به شکل ابرتورم شود. از سوی دیگر، کریپتوهایی مانند بیتکوین، عرضه محدودی دارند که در طول زمان تغییر نخواهد کرد این بدان معناست که ارزش بیتکوین ممکن است با محبوبیت بیشتر افزایش یابد، اما با تولید انبوه در این میان وجود نخواهد داشت.