با توجه به جدول، ارزیابی دقیق‌  رابطه وین ریت با ریسک به ریوارد و تعداد معاملات برای تصمیم‌گیری لازم است.

هر دو سیستم نسبتهای ریسک به ریوارد یکسان دارند و مدل ورود و حد ضرر و حد سودشان نیز یکسان است. اما تفاوت اصلی میان سیستم اول و دوم، اضافه شدن یک فیلتر در سیستم دوم است که منجر به افزایش نرخ برد معاملات از ۶۵ درصد در سیستم اول به ۷۵ درصد در سیستم دوم شده است. اما اتفاق مهمی که رخ داده است، این است که در سیستم اول ۱۰۰ موقعیت معاملاتی در یک بازه زمانی مشخص تولید شده است، در حالی که در همان بازه زمانی سیستم دوم تنها ۶۰ موقعیت معاملاتی تولید کرده است. این باعث شده که سود خالص معامله گر A معادل ۶۲.۵ درصد و برای معامله گر B معادل ۵۲.۵ درصد باشد. باید توجه داشت که نباید صرفاً افزایش نرخ برد را به معیار قرار داده و فرض کنیم که اگر نرخ برد بالاتر باشد، سود نهایی نیز بیشتر خواهد بود. در واقع، ما با سه گزینه مهم روبرو هستیم که باید در نظر گرفته شوند.

1. ریسک به ریوارد Risk/Reward
2. نرخ برد win Ratio
3. تعداد معاملات

هنر یک معامله‌گر در مدیریت رابطه وین ریت و ریسک به ریوارد به تعداد معاملات است. اگر قرار باشد ریسک به ریوارد بهبود یابد اما نرخ برد کاهش یابد، باید بررسی کنیم که آیا این تعادل به سود سیستم از نظر بازدهی نهایی منجر می‌شود یا خیر. همچنین، اگر قرار باشد فیلترهایی اضافه شوند تا نرخ برد افزایش یابد، باید بررسی کنیم آیا کاهش در تعداد موقعیت‌های معاملاتی ارزش افزوده‌ای ایجاد می‌کند که بازدهی کمتری به دنبال داشته باشد؟ در نهایت، آنچه مهم است، بازدهی نهایی است. هیچ یک از این گزینه‌ها در اولویت اصلی نیستند؛ گاهی لازم است تمرکز یک سیستم بر روی ریسک به ریوارد باشد تا بازدهی بیشتری داشته باشیم، گاهی باید تمرکز بر روی نرخ برد باشد و گاهی هم تعداد سیگنال‌ها ایجاد یک بستر مناسب برای توازن بین این سه گزینه جزو قابلیت‌های توانمندسازی سیستم توسط یک حرفه‌ای می‌باشد.

ممکن است بارها شنیده باشیم که گفته می‌شود فلان شخص ۹۰ درصد سیگنالهایش درست است، در حالی که فلان سیستم ۹۵ درصد سیگنالهایی که تولید می‌کند، درست است. این جملات همه به مفهوم مانور دادن روی بند نرخ برد است. حالا فرض کنید یک سیستم موجود است که ۹۹ درصد سیگنالهایی که تولید می‌کند صحیح است و تنها ۱ درصد سیگنالهایش به خطا می‌رود. با این حال، نرخ برد ۹۹ درصد چه مزیتی دارد؟ اگر سیگنال‌ها در صورت موفقیت ۱۰۰۰ تومان سود به شما بدهند و زیان‌ها ۱۰۰ هزار تومان از شما بگیرند، آیا این نرخ برد مفید است؟ یا اگر سیستم را به اندازه‌ای با فیلترهای متنوع محدود کنیم که نرخ برد بسیار بالایی داشته باشد، اما چند سال یک بار سیگنال تولید کند، چه کار خواهد کرد؟ یک سیستم مناسب نه آنقدر پیچیده است که نتواند سیگنال تولید کند، نه آنقدر ساده است که سیگنال‌های بسیار زیاد و طبیعتاً پر از خطا تولید کند، و نه ریسک به ریوارد آنقدر نامناسب است که معامله‌گر مجبور باشد نرخ برد را بسیار بالا بکشاند، و نه هر ساختاری که بالانس بین این سه گزینه را بر هم بزند.

مطلب تکمیلی: رابطه و مفهوم ریسک و بازده

اغلب فعالین خرده پا و تازه وارد در بازارهای مالی ذهنیت اشتباهی نسبت به موفقیت و عملکرد استراتژی خود دارند. اکثریت می گویند که اگر تحلیل جامع و همه جانبه ای شکل دهید، ریسک کاهش یافته و بازده مناسبی کسب خواهید کرد. اما حقیقتاً چنین هست؟ دارا بودن تحلیل همه جانبه بدون شک بر عملکرد شما اثر مثبت خواهد داشت و قادر به نادیده گیری آن نیستیم. اما این لازمه کار خواهد بود و به خودی خود کافی نیست. ریسک و بازده دو لبه یک چاقو می توان متصور بود. توجه کنید که شما در بازار قادر به مدیریت ریسک و کاهش آن هستید. اما بازده بیش از اینکه حاصل مدیریت شما نسبت به معاملات باشد، حاصل عملکرد بازارهاست.

برخی افراد بدون هیچگونه تحلیل و صرفاً از طریق مدیریت ریسک وارد معامله و آن را مدیریت می کنند. این بدان معناست که با مدیریت ریسک و عدم تحلیل قادر دستیابی به بازده هستید.

شما در گوگل جستجو بزنید انواع اقسام تعاریف از ریسک را قادر به مطالعه هستید. به زبان ساده ریسک در بازار های مالی یعنی اگر شما معامله ای را باز کرده اید، در صورتی که به تارگت های قیمتی مدنظرتون دست نیافتید، به چه میزان ضرر منتهی خواهد شد؟! این میزان ضرر در واقع زیان احتمالی و حداکثری که در این معامله روبرو خواهید شد.

در دروس آکادمیک بیان می گردد برای کسب بازده معقول میبایست ریسک متحمل شد. نمودارهای مختلفی نیز برای این موضوع ارائه گردیده و حالات متعددی نیز وجود دارد.