چرا انتخاب اندازه قرارداد مناسب می‌تواند تریدر را از ضرر نجات دهد؟

در بازارهایی مانند فارکس، قرارداد آتی (فیوچرز) یا سهام، مفهومی به نام اندازه قرارداد وجود دارد که یکی از اصلی‌ترین عوامل تعیین کننده در میزان سود یا زیان نهایی شما در معاملات است.

بسیاری از معامله‌گران تازه‌کار، بیشترین تمرکز خود را بر تحلیل نمودارها و پیش‌بینی جهت قیمت‌ها می‌گذارند، اما آنچه اغلب نادیده گرفته می‌شود، اندازه قرارداد است که تعیین می‌کند که هر حرکت کوچک قیمت، چه تأثیری بر موجودی حساب شما خواهد گذاشت. اگر این عامل را نادیده بگیرید، ممکن است با چند نوسان ساده بازار، بخش زیادی از سرمایه‌تان را از دست بدهید، حتی اگر تحلیل شما درست بوده باشد.

در این مقاله از بروکر آرون گروپس توضیح خواهیم داد که چرا انتخاب درست اندازه قرارداد یکی از کلیدی‌ترین مهارت‌ها در مدیریت ریسک است و چطور می‌توانید با تسلط بر این مفهوم، از ضررهای سنگین جلوگیری کنید و با اطمینان بیشتری در مسیر معامله‌گری حرفه‌ای حرکت کنید. پس در ادامه این مطلب با ما همراه باشید. 

 

نکات کلیدی:  اندازه قرارداد یعنی هر معامله شما روی چه مقدار از دارایی (مثلا چند بشکه نفت یا چند واحد ارز) انجام می‌شود، اما حجم معامله یعنی چه تعداد از این قراردادها را خرید و فروش کرده‌اید. اگر با اندازه قرارداد بزرگ‌تری معامله کنید، ممکن است سود بیشتری ببرید، ولی در مقابل، احتمال ضرر هم بیشتر می‌شود و باید پول بیشتری در حساب داشته باشید. برای حفظ سرمایه، بهتر است در هر معامله فقط ۱ تا ۲ درصد از کل پول خود را در معرض ضرر قرار دهید و اندازه معامله را طوری انتخاب کنید که از این حد بیشتر نشود. خیلی از تریدرها به جای محاسبه دقیق اندازه قرارداد، تصمیمات احساسی می‌گیرند یا با حجم‌های بزرگتر معامله می‌کنند و همین کار باعث از بین رفتن سرمایه آنها می‌شود.

اندازه قرارداد (Contract Size) چیست؟

اندازه قرارداد یا Contract Size، مقدار ثابتی از یک دارایی خاص است که در هر واحد از یک قرارداد مالی معامله می‌شود. به این معنی که هر وقت شما قراردادی را می‌خرید یا می‌فروشید، در واقع فقط مقدار مشخصی از آن دارایی را معامله می‌کنید. این مقدار از قبل توسط بازار (مانند بورس یا بروکرها) تعیین و استانداردسازی شده است.

برای درک بهتر مفهوم اندازه قرارداد، اجازه دهید آن را با یک مثال واقعی از بازار طلا توضیح دهیم. فرض کنید شما قصد دارید در بازار معاملات آتی یا CFD طلا فعالیت کنید. در این بازارها، اندازه قرارداد برای طلا معمولاً از پیش تعیین شده و استاندارد آن معادل ۱۰۰ اونس طلا است. 

زمانی که شما یک قرارداد طلا خریداری می‌کنید، در واقع معادل خرید ۱۰۰ اونس طلا معامله کرده‌اید. بنابراین اگر شما ۲ قرارداد طلا بخرید، مثل این است که ۲۰۰ اونس طلا در اختیار دارید. 

اکنون اگر قیمت هر اونس طلا ۱۹۵۰ دلار باشد، ارزش کل معامله شما در حالت خرید ۲ قرارداد، برابر با ۳۹۰,۰۰۰ دلار خواهد بود (۱۹۵۰ × ۲۰۰). 

در بسیاری از بروکرهای فارکس یا CFD، شما الزاماً مجبور نیستید یک قرارداد کامل (یعنی ۱۰۰ اونس طلا) را معامله کنید. این پلتفرم‌ها امکان معامله با واحدهای کوچک‌تر از لات را نیز فراهم می‌کنند که شامل مینی‌لات (0.1 لات) و میکرو‌لات (0.01 لات) می‌شود.

برای مثال، اگر اندازه استاندارد قرارداد طلا ۱۰۰ اونس باشد:

• یک مینی‌لات (0.1 Lot) معادل ۱۰ اونس طلا است.
• یک میکرو‌لات (0.01 Lot) معادل ۱ اونس طلا است.

اکنون فرض کنید قیمت هر اونس طلا ۱۹۵۰ دلار است:

1.اگر شما ۰.۱ لات معامله کنید، ارزش معامله شما برابر با ۱۹,۵۰۰ دلار (۱۹۵۰ × ۱۰) خواهد بود.
2.اگر فقط ۰.۰۱ لات وارد شوید، یعنی با ۱۹۵۰ دلار معامله می‌کنید چون فقط ۱ اونس را خریداری کرده‌اید. 

مثال فوق نشان می‌دهد که چگونه اندازه قرارداد و انتخاب حجم مناسب معامله متناسب با اندازه قرارداد بر معاملات شما تاثیر می‌گذارد. 

 

تفاوت اندازه قرارداد با حجم (Volume)

در دنیای مالی، دو مفهوم “اندازه قرارداد” و “حجم معامله” کاملا از هم مجزا و دارای کاربردهای متفاوتی هستند. برای روشن شدن این تفاوت، بیایید با یک مثال ساده شروع کنیم: 

فرض کنید شما می‌خواهید یک بطری آب بخرید.

• اندازه قرارداد: 

همان “مقدار آبی است که در یک بطری استاندارد وجود دارد”. برای مثال هر بطری آب ممکن است ۱ لیتر باشد. این “۱ لیتر” یک مقدار ثابت و از پیش تعیین شده برای هر بطری است. 

در بازارهای مالی، اندازه قرارداد هم یک مقدار ثابت و استاندارد است که نشان می‌دهد هر یک واحد از یک قرارداد معاملاتی شامل چه میزانی از دارایی پایه است. این مقدار توسط بورس‌ها یا ارائه‌دهندگان خدمات مالی تعیین می‌شود و قابل تغییر نیست.

• حجم معامله: 

به “تعداد کل بطری‌هایی که شما در یک زمان مشخص می‌خرید” اشاره دارد. اگر شما ۵ بطری آب بخرید، حجم خرید شما “۵ بطری” است. 

در بازارهای مالی، حجم معامله به تعداد کل قراردادهایی گفته می‌شود که یک معامله‌گر تصمیم می‌گیرد در یک زمان خاص بخرد یا بفروشد. برای مثال، اگر در بازار فارکس، اندازه قرارداد میکرو لات ۱۰۰۰ واحد باشد، شما می‌توانید با حجم “۵” میکرو لات معامله کنید که به معنای معامله ۵۰۰۰ واحد از ارز پایه است.

این مقدار متغیر است و تریدر آن را بر اساس تحلیل‌ها، استراتژی مدیریت ریسک و میزان سرمایه‌ خود تعیین می‌کند.

 

بسیاری از تریدرهای حرفه‌ای از ماشین حساب اندازه پوزیشن برای تطبیق اندازه قرارداد با حد ضرر و سرمایه استفاده می‌کنند.

نقش اندازه قرارداد در مدیریت ریسک 

اندازه قرارداد یک عنصر کلیدی در مدیریت ریسک معاملات مالی است. نوسانات قیمت در بازارهای مالی معمولا تحت تأثیر عوامل مختلفی مانند اخبار، سیاست‌های بانک مرکزی و شاخص های اقتصادی قرار دارند. انتشار شاخص‌هایی مانند نرخ بهره، نرخ بیکاری، تورم و رشد اقتصادی می‌توانند باعث حرکات ناگهانی بازار شوند. 

 

تأثیر اندازه قرارداد بر میزان سود و زیان 

اندازه قرارداد مستقیما مشخص می‌کند که هر تغییر کوچک در قیمت، چه مقدار سود یا زیان ایجاد می‌کند. مثلا در بازار فارکس، اگر با یک لات استاندارد (۱۰۰٬۰۰۰ واحد) معامله کنید، تغییر هر پیپ معادل ۱۰ دلار سود یا زیان است. اما اگر با ۰.۱ لات (مینی‌لات) وارد شوید، همین حرکت فقط ۱ دلار تأثیر دارد.

یعنی با بزرگ‌تر شدن اندازه قرارداد، ضریب تأثیر نوسانات بر حساب شما بیشتر می‌شود. پس اگر دنبال سود بالا هستید، باید بدانید که در برابر آن، ریسک هم به همان اندازه افزایش می‌یابد. انتخاب هوشمندانه یعنی تعادل بین سود بالقوه و ریسک واقعی معامله.

 

چگونه اندازه قرارداد روی مقدار مارجین تأثیر می‌گذارد؟

مارجین (Margin) مقدار پولی است که باید برای باز کردن یک معامله در حساب خود نگه دارید. هر چه اندازه قرارداد شما بزرگ‌تر باشد، مارجین مورد نیاز هم بیشتر خواهد بود.

برای مثال، فرض کنید لوریج حساب شما ۱:۱۰۰ است. برای باز کردن یک معامله ۱۰۰٬۰۰۰ دلاری (۱ لات)، باید حداقل ۱۰۰۰ دلار مارجین داشته باشید. اما اگر فقط با ۱۰٬۰۰۰ دلار (۰.۱ لات) معامله کنید، مارجین لازم در حساب شما فقط ۱۰۰ دلار خواهد بود.

پس اگر اندازه قرارداد را درست انتخاب کنید، می‌توانید از مصرف زیاد مارجین جلوگیری کنید و جا برای باز کردن معاملات دیگر هم داشته باشید.

 

رابطه مستقیم بین اندازه قرارداد و مدیریت سرمایه 

مدیریت سرمایه (Money Management) به معنای برنامه‌ریزی برای تخصیص درست سرمایه در هر معامله است، به شکلی که ریسک کلی پورتفولیوی شما در یک سطح قابل قبول باقی بماند.

رابطه مستقیم بین اندازه قرارداد (Contract Size) و مدیریت سرمایه را می‌توان اینگونه بیان کرد:

• کنترل ریسک هر معامله: 

یکی از قواعد طلایی مدیریت سرمایه این است که در هر معامله، فقط بر روی درصد کمی (معمولا ۱% تا ۲%) از کل سرمایه خود را ریسک کنید. برای رسیدن به این هدف، شما باید اندازه قرارداد را بر اساس حد ضرر تعیین کنید. اگر فاصله حد ضرر شما تا نقطه ورود به معامله زیاد باشد، برای حفظ درصد ریسک مجاز، باید اندازه قرارداد کوچک‌تری انتخاب کنید.

به عنوان مثال: فرض کنید ۱۰۰۰ دلار پول دارید و تصمیم گرفته‌اید در هر معامله بیشتر از ۲۰ دلار ضرر نکنید. یعنی حداکثر ریسک شما، ۲ درصد از کل سرمایه‌ شما است. حالا تصور کنید در تحلیل خود به این نتیجه رسیده‌اید که اگر قیمت ۲۰ پیپ بر خلاف جهت معامله شما حرکت کند، باید از معامله خارج شوید (یعنی حد ضرر شما ۲۰ پیپ است).

حالا برای اینکه ضرر شما از همان ۲۰ دلار بیشتر نشود، باید اندازه قراردادی را انتخاب کنید که در هر پیپ، فقط ۱ دلار ضرر یا سود کند. چون:

۲۰ پیپ × ۱ دلار = ۲۰ دلار

به این ترتیب، با این محاسبه می‌فهمید که باید چه حجمی معامله کنید تا بیشتر از ۲۰ دلار ضرر نکنید. این کار به شما کمک می‌کند که سرمایه‌ خود را درست مدیریت کنید و بی‌دلیل وارد ریسک‌های سنگین نشوید.

• حفظ بقای سرمایه: 

برای اینکه سرمایه‌ شما در بازار حفظ شود، بهتر است به خصوص در شروع کار یا زمانی که بازار نوسان زیادی دارد، با حجم‌های کوچک معامله کنید.

وقتی با اندازه‌های کوچک معامله می‌کنید، حتی اگر چند بار پشت سر هم ضرر کنید، بخش زیادی از پولتان از بین نمی‌رود. این کار باعث می‌شود آرامش بیشتری داشته باشید، اعتماد به نفس خود را از دست ندهید و فرصت داشته باشید اشتباهات خود را بررسی کرده و جبران کنید.

 

اندازه قرارداد در بازار فارکس 

اندازه قرارداد در فارکس به تعداد واحدهای ارز پایه‌ای اشاره دارد که در هر واحد معاملاتی (که به آن “لات” می‌گویند) خرید و فروش می‌شود. این اندازه‌ها از قبل تعریف شده‌اند تا معامله‌گران بتوانند با مقادیر مشخص و یکپارچه در بازار فعالیت کنند.

 

انواع اندازه قرارداد در بازار فارکس 

بازار فارکس برای انعطاف‌پذیری بیشتر و پاسخگویی به نیازهای معامله‌گران با سرمایه‌های مختلف، اندازه‌های قرارداد (لات) گوناگونی را ارائه می‌دهد:

۱. لات استاندارد (Standard Lot)

بزرگترین اندازه قرارداد و معادل ۱۰۰,۰۰۰ واحد از ارز پایه (ارز اول در جفت ارز) است. لات استاندارد بیشترین پتانسیل سود و زیان را دارد و به همین دلیل، برای معامله‌گرانی با سرمایه بالا و تجربه زیاد مناسب‌تر است.

 

در بازارهای نوسانی مانند فارکس، کاهش اندازه قرارداد هنگام رویدادهای مهم اقتصادی یکی از استراتژی‌های محافظتی کلیدی است.

 

ارزش هر پیپ (کوچکترین میزان تغییر قیمت) در یک لات استاندارد برای جفت‌ارزهای اصلی (مانند EUR/USD) معمولا حدود ۱۰ دلار است. یعنی این که با هر ۱۰ پیپ حرکت قیمت، ۱۰۰ دلار تغییر (سود یا زیان) در حساب شما رخ می‌دهد.

۲. مینی لات (Mini Lot)

این نوع لات معادل ۱۰,۰۰۰ واحد از ارز پایه است. مینی لات یک دهم لات استاندارد است و ریسک کمتری دارد، بنابراین برای معامله‌گرانی با سرمایه متوسط یا کسانی که می‌خواهند با ریسک کمتری شروع کنند، انتخاب خوبی است.

ارزش هر پیپ در یک مینی لات برای جفت‌ارزهای اصلی حدود ۱ دلار است.

۳. میکرو لات (Micro Lot)

میکرو لات معادل ۱,۰۰۰ واحد از ارز پایه است. میکرو لات برای معامله‌گران تازه‌کار، کسانی که سرمایه کمی دارند، یا افرادی که می‌خواهند استراتژی‌های خود را با حداقل ریسک آزمایش کنند، بسیار مناسب است.

ارزش هر پیپ در یک میکرو لات برای جفت‌ارزهای اصلی حدود ۰.۱۰ دلار (۱۰ سنت) است.

۴. نانو لات (Nano Lot)

برخی از بروکرها نانو لات را نیز ارائه می‌دهند که معادل ۱۰۰ واحد از ارز پایه است. این مقدار کوچکترین واحد ممکن برای معامله است و ارزش هر پیپ آن حدود ۰.۰۱ دلار (۱ سنت) می‌باشد.

انواع لات در فارکس به شما این امکان را می‌دهند که با توجه به میزان سرمایه و سطح ریسک‌پذیری خود، حجم معامله مناسب را انتخاب کنید.

 

مثال واقعی از تأثیر اندازه قرارداد بر ریسک در فارکس 

فرض کنید شما ۱,۰۰۰ دلار در حساب معاملاتی فارکس خود دارید و می‌خواهید جفت‌ارز EUR/USD را معامله کنید. بازار ناگهان ۲۰ پیپ برخلاف جهت معامله شما حرکت می‌کند (یعنی قیمت از حد ضرر فرضی شما عبور می‌کند).

سناریو ۱: شما با یک لات استاندارد معامله کرده‌اید.

ارزش هر پیپ در یک لات استاندارد EUR/USD تقریبا ۱۰ دلار است.

زیان شما:

 ۲۰ پیپ × ۱۰ دلار/پیپ = ۲۰۰ دلار.

این ۲۰۰ دلار، ۲۰ درصد از کل سرمایه ۱,۰۰۰ دلاری شماست! چنین ضرری می‌تواند به سرعت حساب شما را به خطر بیندازد یا حتی باعث کال مارجین یا بسته شدن حساب شما شود.

سناریو ۲: شما با یک میکرو لات معامله کرده‌اید.

ارزش هر پیپ در یک میکرو لات EUR/USD تقریبا ۰.۱۰ دلار است.

زیان شما:

 ۲۰ پیپ × ۰.۱۰ دلار/پیپ = ۲ دلار.

این ۲ دلار تنها ۰.۲ درصد از کل سرمایه ۱,۰۰۰ دلاری شماست. چنین ضرر کوچکی به شما اجازه می‌دهد تا اشتباهات خود را جبران کنید و در صورت لزوم، معاملات بیشتری انجام دهید تا تجربه کسب کنید، بدون اینکه کل سرمایه خود را از دست بدهید.

این مثال به وضوح نشان می‌دهد که چرا درک اندازه قرارداد و مدیریت ریسک در فارکس حیاتی است. انتخاب اندازه قرارداد مناسب، اصلی‌ترین راه برای حفاظت از سرمایه شما در برابر نوسانات بازار است و به شما کمک می‌کند تا به عنوان یک معامله‌گر، مدت زمان بیشتری در بازار باقی بمانید و شانس موفقیت خود را افزایش دهید.

 

اندازه قرارداد در معاملات فیوچرز

معاملات فیوچرز (Futures) یعنی توافقی که بر اساس آن، شما متعهد می‌شوید در یک تاریخ مشخص در آینده، مقدار مشخصی از یک دارایی خاص مانند نفت، طلا، گندم یا شاخص بورس را با قیمتی که امروز تعیین شده، بخرید یا بفروشید.

در ادامه چند مثال از قراردادهای آتی را با هم بررسی می‌کنیم:

• قرارداد آتی نفت خام: معمولا هر قرارداد فیوچرز نفت خام در بورس‌های بین‌المللی، معادل ۱,۰۰۰ بشکه نفت است. به این معنی که وقتی شما یک قرارداد نفت می‌خرید، در واقع ۱,۰۰۰ بشکه نفت را معامله کرده‌اید.
• قرارداد آتی طلا: یک قرارداد فیوچرز طلا، معادل ۱۰۰ اونس طلا باشد.
• قرارداد آتی شاخص S&P 500: این نوع قراردادها معمولا بر اساس یک ضریب مشخص (مثلا ۵۰ دلار) برای هر نقطه از شاخص تعیین می‌شوند. یعنی هر یک واحد افزایش یا کاهش در شاخص S&P 500، معادل ۵۰ دلار تغییر در ارزش قرارداد شما خواهد بود.
• قرارداد آتی زعفران در ایران: هر قرارداد آتی زعفران ممکن است معادل ۱۰۰ گرم زعفران باشد.

اندازه قرارداد در بازار سهام

در بازار سهام، مفهوم “اندازه قرارداد” کمی متفاوت از بازارهایی مانند فارکس یا فیوچرز است، اما همچنان به مقدار ثابتی از دارایی که در هر واحد معامله می‌شود اشاره دارد. در بازار سهام، این واحدها معمولا به صورت سهم (Share) یا لات (Lot) بیان می‌شوند.

انواع لات در بازار سهام

در بازار سهام، دو نوع لات اصلی وجود دارد:

۱. لات گرد (Round Lot)

این مدل رایج‌ترین و استانداردترین نوع لات است و به بسته‌های ۱۰۰ سهمی اشاره دارد و اکثر معاملات سهام در بازار به صورت لات گرد انجام می‌شوند، زیرا این امر باعث سهولت و نقدینگی بیشتر در بازار می‌شود. 

اگر شما ۱۰۰ سهم، ۲۰۰ سهم یا هر مضربی از ۱۰۰ سهم را بخرید یا بفروشید، در واقع با “لات گرد” معامله کرده‌اید.

2. لات نامنظم (Odd Lot)

این نوع لات به هر تعداد سهمی کمتر از ۱۰۰ سهم اشاره دارد (مثلا ۱ سهم، ۵ سهم، ۹۹ سهم و…). معامله با لات‌های نامنظم در برخی کارگزاری‌ها و بازارهای خاص امکان‌پذیر است، اما ممکن است با چالش‌هایی همراه باشد، از جمله:

• نقدینگی کمتر: یافتن خریدار یا فروشنده برای تعداد سهام غیر استاندارد دشوارتر است.
• اسپرد (Spread) بیشتر: تفاوت بین قیمت خرید و فروش (اسپرد) برای لات‌های نامنظم ممکن است بیشتر باشد، که می‌تواند هزینه معامله را افزایش دهد.

 

همبستگی بین نمادها (correlation) باید در انتخاب اندازه قرارداد در چند پوزیشن لحاظ شود، زیرا  داشتن چند معامله با اندازه بالا روی نمادهای همبسته مثل طلا و نقره ریسک کل پرتفوی را به‌صورت مضاعف افزایش می‌دهد.

چگونه اندازه قرارداد مناسب را انتخاب کنیم؟

انتخاب اندازه قرارداد مناسب، نقش حیاتی در مدیریت ریسک و موفقیت بلندمدت شما در بازارهای مالی دارد. این انتخاب نه یک فرمول جادویی و ثابت برای همه، بلکه یک فرآیند شخصی‌سازی شده است که به چند عامل کلیدی بستگی دارد. بیایید در ادامه ببینیم چطور می‌توانیم اندازه قرارداد مناسب را انتخاب کنیم:

۱. تعیین مقدار ریسکی که حاضرید در هر معامله بپذیرید

اول مشخص کنید که در هر معامله حداکثر چقدر حاضرید ضرر کنید. معمولا پیشنهاد می‌شود که بر روی ۱ تا ۲ درصد از کل سرمایه‌ خود ریسک کنید. مثلا اگر ۱۰۰۰ دلار سرمایه دارید، بهتر است بیشتر از ۱۰ یا ۲۰ دلار در یک معامله ریسک نکنید.

۲. مشخص‌کردن استاپ لاس

باید مشخص کنید اگر بازار خلاف تحلیل شما حرکت کرد، در چند پیپ ضرر از معامله خارج می‌شوید. این عدد را حد ضرر یا استاپ لاس می‌نامند. به عنوان مثال ممکن است تصمیم بگیرید اگر قیمت ۳۰ پیپ پایین‌تر از حد انتشار شما رفت، معامله را ببندید.

۳. محاسبه ارزش هر پیپ

حالا کافی است میزان ریسک دلاری خود را تقسیم بر تعداد پیپ‌های حد ضرر کنید تا بفهمید ارزش هر پیپ چقدر باید باشد. 

مثال:

اگر فقط ۲۰ دلار می‌خواهید ریسک کنید و حد ضررتان ۲۰ پیپ است، آنگاه:

۲۰ دلار ÷ ۲۰ پیپ = ۱ دلار به ازای هر پیپ

۴. انتخاب اندازه قرارداد بر اساس ارزش هر پیپ

با دانستن ارزش هر پیپ، حالا می‌توانید بفهمید چه حجمی از معامله را باید باز کنید. هر لات استاندارد در جفت‌ارزهای اصلی معمولا ۱۰ دلار به ازای هر پیپ ارزش دارد. بنابراین اگر شما به ازای هر پیپ ۱ دلار می‌خواهید، باید با ۰.۱ لات (یک مینی لات) معامله کنید.

در نتیجه، برای انتخاب اندازه قرارداد مناسب، فقط کافی است بدانید:

• چقدر حاضرید ریسک کنید؛
• حد ضرر شما چند پیپ است؛
• و براساس آن محاسبه کنید که حجم معامله‌تان باید چقدر باشد تا ریسک شما تحت کنترل بماند.

با این روش، نه تنها ضررهای احتمالی شما محدود می‌شود، بلکه آرامش ذهنی بیشتری هم در معاملات خواهید داشت.

 

اشتباهات رایج معامله‌گران در تعیین اندازه قرارداد

در بازار فارکس و سایر بازارهای مالی، بسیاری از معامله‌گران به دلیل اشتباه در تعیین اندازه قرارداد دچار ضررهای غیرضروری می‌شوند. این اشتباهات اغلب به دلیل نداشتن برنامه‌ریزی، بی‌توجهی به مدیریت ریسک یا درک نادرست از مفاهیم پایه اتفاق می‌افتند. در ادامه، مهم‌ترین اشتباهات رایج را بررسی کرده‌ایم:

۱. انتخاب اندازه قرارداد بیش از حد بزرگ 

بسیاری از افراد تازه وارد به بازار فارکس، تصور می‌کنند هرچه با حجم بزرگ‌تری (مثلا ۱ لات یا بیشتر) معامله کنند، شانس سودشان بیشتر می‌شود. این نگاه، در ظاهر جذاب به نظر می‌رسد چون اگر قیمت فقط کمی به نفع شما حرکت کند، سود قابل‌توجهی نصیب‌تان می‌شود.

اما نکته مهم اینجاست که هرچه اندازه قرارداد بزرگ‌تر باشد، نوسانات بازار تأثیر بیشتری روی موجودی حساب شما می‌گذارند. به عبارت ساده‌تر، سود بالا با ریسک بالا همراه است.

برای مثال، اگر با سرمایه‌ای کوچک وارد معامله‌ای با حجم زیاد شوید، کافی است قیمت فقط چند پیپ بر خلاف پیش‌بینی شما حرکت کند تا بخش زیادی از سرمایه‌ شما از بین برود یا حتی کال مارجین شوید. این در حالی است که اگر با حجم منطقی و متناسب با سرمایه‌ خود وارد می‌شدید، همان حرکت قیمت فقط بخش کوچکی از سرمایه‌ شما را تحت تأثیر قرار می‌داد و فرصت جبران داشتید.

۲. استفاده از حجم ثابت در همه معاملات بدون توجه به شرایط بازار

یکی از رایج‌ترین اشتباهات معامله‌گران، مخصوصا در ابتدای مسیر، این است که همیشه با یک حجم مشخص وارد معامله می‌شوند، بدون اینکه به فاصله حد ضرر توجه کنند. یعنی فرض می‌کنند چون دفعه قبل با حجم ۰٫۵ لات سود کردند، این بار هم همان مقدار مناسب است، در حالی که شرایط هر معامله متفاوت است.

۳. تعیین حجم قرارداد بر اساس احساس، نه منطق

بعضی افراد به جای محاسبه دقیق، بر اساس حس درونی، حجم معامله را انتخاب می‌کنند؛ مثلا می‌گویند “فکر کنم الان وقتشه با ۱ لات وارد بشم!” این روش احساسی و بدون منطق باعث می‌شود معامله‌گر بر اساس هیجان و نه مدیریت سرمایه تصمیم بگیرد.

۴. بی‌توجهی به حجم معاملات در حساب دمو

برخی کاربران در حساب آزمایشی (دمو) با حجم‌های بزرگ معامله می‌کنند، بدون اینکه محدودیت سرمایه واقعی را در نظر بگیرند. این کار باعث می‌شود در حساب واقعی دچار خطا شوند، چون مدیریت ریسک در فضای واقعی کاملا متفاوت است.

 

نتیجه‌گیری

در نهایت باید گفت که در بازارهای مالی، تسلط بر تحلیل تکنیکال و تحلیل بنیادی کافی نیست. آنچه معامله‌گران حرفه‌ای را از دیگران متمایز می‌کند، مدیریت هوشمندانه ریسک و سرمایه است و در قلب این مدیریت، مفهومی به نام اندازه قرارداد وجود دارد.

بی‌توجهی به این فاکتور مهم در معاملات می‌تواند حتی با تحلیل درست، منجر به ضررهای بزرگ شود. در مقابل، انتخاب درست و منطقی اندازه قرارداد، به شما امکان می‌دهد کنترل کامل‌تری بر ریسک، مارجین و استراتژی معاملاتی خود داشته باشید.

همچنین، هر معامله‌گر موفق پیش از ورود به بازار، اندازه قرارداد را با دقت محاسبه می‌کند و این کار را  نه براساس احساسات، بلکه بر پایه منطق، سرمایه و سطح ریسک‌پذیری خود انجام می‌دهد. این اصل ساده، کلید دوام، رشد و موفقیت پایدار در مسیر ترید حرفه‌ای است.