چگونه جنگ در اوکراین و تغییرات آب و هوایی صنعت هسته ای را شکل می دهد

تغییرات آب و هوایی و امنیت جهانی در شکل دادن به آینده با یکدیگر فشار می آورند. این امر به ویژه در رویدادهای این هفته پیرامون انرژی هسته ای مشهود است.
آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد روز دوشنبه پس از انتشار جدیدترین گزارش خود توسط هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی سازمان ملل، گفت: ″زغال سنگ و سایر سوخت های فسیلی در حال خفه کردن بشریت هستند.” ترکیب انرژی کنونی جهانی شکسته شده است.
در همان هفته نیروهای نظامی روسیه به نیروگاه اتمی Zaporizhzhia در اوکراین حمله کردند. یک ساختمان در محوطه نیروگاه هسته ای به آتش کشیده شد
ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین در بیانیه‌ای ویدیویی گفت: «ما هشدار می‌دهیم، هیچ کشوری به جز روسیه به بلوک‌های هسته‌ای شلیک نکرده است . » برای اولین بار در تاریخ ما، در تاریخ بشریت، این کشور تروریستی به ترور هسته ای بازگشته است.
اواخر روز جمعه، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) گزارش داد که نیروگاه هسته‌ای به فعالیت خود ادامه می‌دهد و هیچ گونه مواد رادیواکتیو منتشر نشده است. با این حال، این رویداد امنیتی موجی از ترس را در سراسر جهان ایجاد کرد.
کنت لونگو، بنیانگذار مؤسسه غیرانتفاعی مشارکت برای امنیت جهانی ، که در زمینه سیاست های امنیتی و انرژی فعالیت می کند ، گفت: «در این مورد یک تناقض وجود خواهد داشت .
دیدن راکتورهای هسته‌ای اوکراین که مورد حمله قرار می‌گیرند جدید است و به‌ویژه برای «بسیاری از جمعیتی که هسته‌ای را با سلاح‌ها و خطر، و نگرانی‌های مربوط به رادیواکتیویته و سلامتی یکسان می‌دانند» نگران‌کننده است.
در همان زمان، کشورها متوجه می شوند که نمی توانند به تنهایی با انرژی های تجدیدپذیر مانند باد و خورشید به اهداف اقلیمی خود برسند. لونگو می‌گوید در کنفرانس آب و هوای COP 26 در سال گذشته یک «تغییر دریا» در احساسات درباره هسته‌ای رخ داد.
چین و روسیه مسلط ترین قدرت های سیاسی در انرژی هسته ای بوده اند.
طبق گزارش انجمن جهانی هسته ای ، حدود 440 راکتور انرژی هسته ای در بیش از 30 کشور فعال هستند که حدود 10 درصد برق جهان را تامین می کنند . در حال حاضر 55 رآکتور جدید در 19 کشور در حال ساخت است و 19 مورد از آنها در چین است. ایالات متحده تنها دو در حال اجرا دارد.
جان کوتک از موسسه انرژی هسته ای گفت: «مسلماً، چین فعال ترین برنامه ساخت هسته ای جدید را دارد.
چین دارای «سریعترین رشد بخش انرژی هسته ای تجاری یا انرژی هسته ای غیرنظامی در جهان است. آنها با سرعتی در حال ساخت هستند که تقریباً معادل آنچه در ایالات متحده در دهه 70 یا فرانسه در دهه 70 و 80 امضا کردید است.
برخی از تمرکز چین بر ساخت راکتورهای انرژی هسته ای جدید پاسخی به رشد سریع تقاضا برای انرژی از سوی جمعیتی است که به سرعت در حال رشد هستند و وارد طبقه متوسط می شوند.
روسیه چیزی را دارد که کوتک آن را ”برنامه نسبتاً ثابت” ساخت هسته ای جدید می نامد. در حال حاضر سه راکتور هسته ای جدید در روسیه در حال ساخت است.
یک طرح رایج راکتور روسی، به نام طراحی VVER، که مخفف vodo-vodyanoi enyergeticheskiy reaktor در روسی، یا راکتور نیروی آب-آب در انگلیسی است، در حال حاضر در بسیاری از کشورهای دیگر به جز روسیه، از جمله بنگلادش، بلاروس، هند، و ایران در حال ساخت است. ، اسلواکی و ترکیه.
لوونگو گفت که از آنجایی که روسیه و چین به شهرت رسیده اند، ایالات متحده ”حافظه ماهیچه ای” را برای ساخت راکتورهای هسته ای معمولی از دست داده است. پس از حادثه هسته‌ای در جزیره تری مایل در سال 1979 در پنسیلوانیا، انرژی هسته‌ای در ایالات متحده شهرت ضعیفی به دست آورد و پس از حوادث در چورنوبیل در اتحاد جماهیر شوروی اوکراین در سال 1986 و فوکوشیما در ژاپن در سال 2011، شهرت ضعیفی به دست آورد.
راه حل دولت بایدن در قانون زیرساخت دو حزبی گنجانده شد که در نوامبر به قانون امضا شد و عملاً یک یارانه بزرگ بود. این قانون شامل یک برنامه 6 میلیارد دلاری برای حفظ ناوگان فعلی راکتورهای انرژی هسته ای ایالات متحده است.
کوتک گفت: در سطح ایالتی، در حال حاضر بین 75 تا 100 لایحه مربوط به انرژی هسته ای در مجالس ایالتی در سراسر کشور وجود دارد. او گفت که یک دهه پیش، میانگین تعداد لوایح مربوط به انرژی هسته ای در مجالس قانونگذاری ایالتی 12 بود.
کوتک گفت: «در حالی که مطمئناً همه لایحه‌ها تصویب نمی‌شوند، اما نشان‌دهنده افزایش واقعی علاقه به هسته‌ای است».
بیشتر افزایش مجدد علاقه به انرژی هسته ای ناشی از نگرانی در مورد تغییرات آب و هوایی است و اغلب در ایالاتی که اقتصادهای زغال سنگ در حال بسته شدن هستند، قوی ترین به نظر می رسد.

کوتک این «انتقال زغال سنگ به هسته‌ای» را در جایی می‌بیند که «نگرانی در جوامع و دولت‌هایی وجود دارد که به چشم‌انداز تعطیلی کارخانه زغال‌سنگ نگاه می‌کنند و می‌خواهند از نیروی کار بسیار آموزش دیده و دارایی‌های موجود در آن به بهترین شکل استفاده کنند. کارخانه زغال سنگ بازنشسته می شود.
به عنوان مثال، در فوریه، ویرجینیای غربی توقف ساخت نیروگاه هسته‌ای خود را که از سال 1996 برقرار بود، لغو کرد.
در عین حال، جنگ روسیه و اوکراین به ایالات متحده اهرمی می دهد تا ردپای بیشتری را در بازار جهانی باز کند. کوتک گفت، در حالی که جنگ غم انگیز است، ”به دلیل اینکه روسیه واقعاً خود را رد صلاحیت می کند، فرصت بیشتری برای شرکت های هسته ای ایالات متحده ایجاد خواهد کرد.”
لونگو به CNBC گفت: حمله خطرناک روسیه به نیروگاه هسته‌ای Zaporizhzhia در اوکراین و تصمیم چین برای رای ندادن به قطعنامه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای جلوگیری از این نوع حمله، به شهرت صادرات هسته‌ای هر دو کشور ضربه می‌زند.
سوال این است که آیا ایالات متحده و سایر کشورهای دموکراتیک به سرعت در جهت بیان این نکات و استفاده از فرصت پیش می روند یا خیر؟
ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای پرهزینه است و در بسیاری از مکان‌ها نسبت به سایر جایگزین‌های انرژی پایه مانند گاز طبیعی گران‌تر شده‌اند.
با این حال، ایالات متحده به شدت به سمت چیزی که می تواند به نسل بعدی هسته ای تبدیل شود، فشار می آورد.
«ایالات متحده تصمیم گرفته است که نمی‌خواهد به روسیه و چین اجازه تسلط بر فاز بعدی بازار هسته‌ای را بدهد. و بنابراین، ایالات متحده میلیاردها دلار – به طرز تکان دهنده – میلیاردها دلار برای توسعه آنچه راکتورهای کوچک مدولار نامیده می شود، سرازیر می کند. به طور خاص، دولت از آزمایشگاه ملی آیداهو به عنوان محل آزمایش این راکتورها استفاده می کند.
به گفته Luongo، این راکتورهای کوچکتر و پیشرفته لزوماً جدید نیستند – برخی از تغییرات این فناوری از دهه 1950 وجود داشته است – اما به گفته Luongo آنها اکنون در حال رنسانس هستند.
آنها را می‌توان با قطعات استانداردتر ساخت، برخلاف ساخت سفارشی، که امکان ساخت سریع‌تر و ارزان‌تر را فراهم می‌کند.
لونگو به CNBC گفت، اما در حالی که ایالات متحده خود را به گونه ای تنظیم می کند که از نظر فناوری رقابتی باشد، از نقطه نظر سیاستی آماده نیست. راکتورهای معمولی از اورانیوم غنی شده تا حدود 5 درصد استفاده می کنند. راکتورهای پیشرفته از اورانیوم غنی شده تا حدود 19 درصد استفاده می کنند، درست زیر آستانه چیزی که آژانس بین المللی انرژی اتمی به عنوان اورانیوم با درجه تسلیحات تعیین کرده است که 20 درصد است.
لونگو گفت: ”ما واقعاً شروع به خراش دادن سطح معنای آن از منظر امنیت هسته ای و عدم اشاعه هسته ای نکرده ایم.”