در این روش، مالک ارزهای دیجیتال برای محافظت از دارایی هایش به یک متولی شخص ثالث واجد شرایط تکیه و اعتماد می کند. این روش مانند همان روش سنتی نگهداری پول فیات در بانک است. متولیان شخص ثالث علاوه بر اینکه به منظور حفاظت از دارایی های اشخاص خود را به جدیدترین تکنولوژی های امنیتی مجهز می کنند، در مواردی دارایی های تحت حضانت را بیمه نیز می کنند تا در صورت بروز اشکال، کاربران آسیب کمتری ببینند. به علاوه، متولیان شخص ثالث تحت نظارت رگولاتوری ها هستند و اغلب از قوانین ضد پولشویی (AML) و مشتری خود را بشناس (KYC) پیروی می کنند.
متولیان حضانت شخص ثالث خود به سه دسته ی زیر تقسیم می شوند:

1. صرافی های ارز دیجیتال متمرکز (CEXs): صرافی های ارز دیجیتال متمرکز ضمن اینکه امکان خرید و فروش و سواپ ارزهای دیجیتال با ارزهای فیات و توسط کارت های بانکی معمولی را برای کاربران خود فراهم می کنند، خدمات حضانتی برای نگهداری و مراقبت از وجوه را نیز ارائه می دهند. این صرافی ها، شرکت های خصوصی هستند که تحت رگولاتوری های منطقه ی جغرافیایی خود قرار دارند و تلاش می کنند که با اجرای اقدامات امنیتی پیشرفته، از چالش های خود در مواجهه با هکرها و شکاف های امنیتی بکاهند. با این وجود، صرافی های ارز دیجیتال متمرکز همواره اهداف خوبی برای هکرها بوده و هستند.
   
   
2. بانک های حضانتی (Custodian Banks): در حالیکه بانک های سنتی وظایفی چون سپرده گذاری، نقد کردن چک و وام دادن به مشتریان را به عهده دارند، بانک های حضانتی علاوه بر مدیریت کامل دارایی ها و بیمه کردن آنها، از دارایی های مشتریان در برابر هر نوع آسیبی از جمله دزدی و گم شدن محافظت کنند. مشتریان بانک های حضانتی اغلب سرمایه گذاران نهادی هستند تا سرمایه گذاران شخصی. دلیل این امر آنست که بانک های حضانتی علاوه بر آنکه در اشل بزرگ کار می کنند، خدمات دیگری مثل کنترل رگولاتوری ها و بررسی قوانین مالیاتی را نیز ارائه می دهند که برای سرمایه گذاران نهادی – که میلیون ها و گاه میلیاردها دلار دارایی را مدیریت می کنند- کارآمدتر است. بانک های حضانتی بانک های بزرگ و بسیار معتبری مثل GP Morgan و یا Citi group هستند که با توجه به محبوبیت روزافزون دارایی های ارز دیجیتال در بین سرمایه گذاران نهادی (مثل شرکت سرمایه گذاری میکرواستراتژی)، اخیرا خدمات حضانتی برای کریپتوکارنسی را نیز عرضه می کنند. از جمله اقدامات بانک های حضانتی برای حضانت در کریپتو می توان به مدرنیزه کردن سیستم های بانکداری برای ترکیب ایمن کیف پول ها و سیستم های بلاک چین، راه اندازی سیستم های KYC، ورود مشتریان، پرداخت، معامله، وثیقه گذاری و نیز ایجاد صندوق های کریپتو، ذخیره ی داده های قیمت گذاری و تراکنش ها و هر اقدام دیگری که بتواند بر مدیریت تراکنش های مبتنی بر کریپتو نظارت کند و در نتیجه، در ایجاد یک سیستم کارآمد حضانت در کریپتو مفید باشد اشاره کرد.
   
   
3. مدیران دارایی های دیجیتال: از آنجا که دارایی های دیجیتال به سطح بالایی از عمومیت رسیده اند، موسساتی نیز ایجاد شده اند که به دارندگان ارز دیجیتال در نگهداری دارایی هایشان کمک می کنند. این موسسات که به مدیران دارایی های دیجیتال معروفند، درست مانند بانک ها برای سپرده گذاران عمل می کنند. موسساتی که رگوله هستند و مجوز فعالیشان برای حضانت در کریپتو صادر شده است. از جمله این موسسات می توان به Paxos و NYDIG اشاره کرد.