اگر از آن دسته معامله‌گرهایی هستید که نمی‌خواهید تمام روز به نمودار خیره بمانید، اما دوست دارید دقیقا در نقطه‌ای که برنامه‌ریزی کرده‌اید وارد معامله شوید، سفارش‌های شرطی بهترین ابزار شما هستند. «بای لیمیت» (Buy Limit) و «بای استاپ» (Buy Stop) دو دستور کلیدی هستند که به شما کمک می‌کنند بدون اینکه فرصت‌ها را از دست بدهید یا اسیر هیجانات لحظه‌ای بازار شوید، ورود به معاملات خرید را هوشمندانه و خودکار انجام دهید.
در این راهنما، به زبان ساده یاد می‌گیرید که هر کدام چه هستند، چه تفاوتی دارند و چگونه از آنها برای بهبود استراتژی معاملاتی خود استفاده کنید.
- بای لیمیت معمولاً در بازارهای کم‌نوسان دقت بیشتری دارد، چون روی برگشت قیمت به سطح حمایتی حساب باز می‌کند.
- بای استاپ بیشتر در استراتژی‌های بریک اوت استفاده می‌شود، اما تریدرهای حرفه‌ای آن را با فیلتر حجم و کندل تأییدی ترکیب می‌کنند تا از فیک اوت جلوگیری کنند.
- هزینه پنهان اسپرد در بای استاپ بالاتر است، چون سفارش دقیقاً در لحظه جهش قیمت فعال می‌شود.
- در اخبار اقتصادی پرنوسان، بای استاپ می‌تواند باعث ورود ناخواسته در لحظه اسپایک شود، در حالیکه بای لیمیت فرصت ورود منطقی‌تر می‌دهد.
بای لیمیت (Buy Limit) چیست؟
بای لیمیت یک دستور خرید است که در قیمتی پایین‌تر از قیمت فعلی بازار تنظیم می‌شود. شما از این دستور زمانی استفاده می‌کنید که انتظار دارید قیمت ابتدا کمی کاهش یابد، به یک سطح حمایتی معتبر برسد و سپس مسیر صعودی خود را آغاز کند. در واقع، شما می‌خواهید «در کف قیمتی» خرید کنید.
مثال: فرض کنید قیمت جفت ارز EUR/USD در حال حاضر ۱.۱۵۸۵۸ است. تحلیل شما نشان می‌دهد که این جفت ارز قبل از صعود، تا سطح حمایت ۱.۱۴۵۷۱ اصلاح خواهد کرد. بنابراین، یک سفارش Buy Limit بر روی قیمت ۱.۱۴۵۷۱ تنظیم می‌کنید. اگر قیمت به این سطح کاهش یابد، سفارش شما به طور خودکار فعال شده و وارد معامله خرید می‌شوید.
کاربردهای اصلی بای لیمیت (Buy Limit)
از سفارش بای لیمیت برای خرید هوشمندانه در قیمت‌های پایین‌تر و بهینه استفاده می‌شود. سه استفاده اصلی آن عبارتند از:
- خرید در سطوح حمایتی: سفارش خود را روی یک کف قیمتی معتبر (حمایت) قرار می‌دهید تا از بازگشت احتمالی قیمت به سمت بالا، به طور خودکار بهره‌مند شوید.
- ورود در اصلاح قیمت: در یک روند صعودی، منتظر افت موقت قیمت می‌مانید و سفارش خود را در انتهای آن قرار می‌دهید تا با قیمتی بهتر به روند اصلی ملحق شوید.
- انتظار برای قیمت ارزان‌تر: به جای خرید در قیمت‌های بالای فعلی، یک قیمت پایین‌تر و منصفانه‌تر را مشخص می‌کنید. اگر بازار آن «تخفیف» را به شما داد، خرید می‌کنید و از ورود با قیمت گران اجتناب می‌کنید.
الگوریتم‌های HFT اغلب بای لیمیت را ترجیح می‌دهند چون پیش‌بینی‌پذیرتر است، در حالیکه بای استاپ بیشتر برای شکار نقدینگی به کار می‌رود.
بای استاپ (Buy Stop) چیست؟
بای استاپ یک دستور خرید است که در قیمتی بالاتر از قیمت فعلی بازار تنظیم می‌شود. شما از این دستور زمانی استفاده می‌کنید که منتظر هستید قیمت یک سطح مقاومت مهم را بشکند و پس از آن به حرکت صعودی قدرتمند خود ادامه دهد. در واقع، شما می‌خواهید «با قطار در حال حرکت» همراه شوید.
مثال: فرض کنید قیمت EUR/USD برای مدتی زیر سطح مقاومت ۱.۱۰۹۰۶ در نوسان است. شما پیش‌بینی می‌کنید که اگر قیمت بتواند از این سطح عبور کند، یک روند صعودی قوی آغاز خواهد شد. بنابراین، یک سفارش Buy Stop در قیمت ۱.۱۱۱۴۹ (کمی بالاتر از مقاومت) قرار می‌دهید. به محض اینکه قیمت به ۱.۱۱۱۴۹ برسد، سفارش شما فعال شده و وارد معامله خرید می‌شوید.
کاربردهای اصلی بای استاپ (Buy Stop)
از سفارش بای استاپ برای ورود به معامله براساس تایید قدرت بازار استفاده می‌شود، نه پیش‌بینی. سه سناریوی اصلی استفاده از آن عبارتند از:
- ورود هنگام شکست مقاومت: سفارش را بالای یک سقف قیمتی مهم (مقاومت) قرار می‌دهید. اگر قیمت با قدرت آن را بشکند، سفارش شما به طور خودکار فعال شده و وارد موج صعودی احتمالی می‌شوید.
- اطمینان از ادامه روند: به جای حدس زدن، منتظر می‌مانید تا قیمت با ثبت یک سقف جدید، قدرت روند صعودی را ثابت کند. بای استاپ شما را به این روند تایید شده می‌رساند.
- استراتژی پیروی از روند: این سفارش، ابزار اصلی معامله‌گرانی است که با روند همراه می‌شوند. آنها با استفاده از بای استاپ، پس از شکل‌گیری روند، به حرکت آن می‌پیوندند.
تفاوت بای لیمیت و بای استاپ در معاملات فارکس
گرچه هر دو سفارش بای لیمیت (Buy Limit) و بای استاپ (Buy Stop) در نهایت به یک معامله خرید منجر می‌شوند، اما انتخاب بین آنها نشان‌دهنده دو دیدگاه کاملا متفاوت به بازار است. این تفاوت در یک عبارت خلاصه می‌شود: پیش‌بینی در مقابل تایید.
بای لیمیت: ابزار معامله‌گر پیش‌بینی کننده
کسی که از بای لیمیت استفاده می‌کند، به نوعی آینده را پیش‌بینی می‌کند. او با تحلیل خود به این نتیجه رسیده که قیمت پس از یک افت موقت، از یک سطح حمایتی مشخص بازگشت خواهد کرد. این معامله‌گر به دنبال خرید در حراجی است؛ یعنی می‌خواهد دارایی را با قیمتی ارزان‌تر از حال حاضر به دست آورد.
- منطق اصلی: “من پیش‌بینی می‌کنم که این سطح حمایت قیمت را پس می‌زند. بنابراین، سفارش خود را آنجا قرار می‌دهم تا بهترین قیمت ورود را داشته باشم.”
- ریسک: اگر پیش‌بینی اشتباه باشد و حمایت بشکند، معامله‌گر در خلاف جهت یک روند نزولی قدرتمند وارد معامله شده است.
بای استاپ: ابزار معامله‌گر منتظر تأیید
در طرف دیگر، معامله‌گری که از بای استاپ استفاده می‌کند، علاقه‌ای به پیش‌بینی ندارد. او منتظر تایید قدرت بازار می‌ماند. این معامله‌گر می‌خواهد ببیند که قیمت آنقدر قدرت دارد که از یک مانع مهم (سطح مقاومت) عبور کند و سپس به آن ملحق شود یا خیر. او به دنبال پریدن روی قطار در حال حرکت است.
- منطق اصلی: “من منتظر می‌مانم تا بازار با شکستن این مقاومت، قدرت صعودی خود را به من ثابت کند. تنها پس از این تایید، من وارد معامله خواهم شد.”
- ریسک: اگر شکست قیمت یک تله یا شکست کاذب باشد، معامله‌گر دقیقا در بالاترین قیمت وارد معامله شده و بلافاصله با بازگشت قیمت، وارد ضرر می‌شود.
در برخی بروکرها، به ویژه زمانی اگر چندین سفارش به طور هم‌زمان فعال باشند، ثبت سفارش بای لیمیت نسبت به بای استاپ، تأثیر کمتری بر مارجین آزاد دارد.
چه زمانی از بای لیمیت و بای استاپ استفاده کنیم؟
انتخاب بین این دو سفارش به شرایط بازار بستگی دارد. درک سناریوهای مختلف به شما کمک می‌کند تا ابزار مناسب را در زمان مناسب به کار بگیرید.
در یک روند صعودی واضح
زمان استفاده از بای لیمیت
یک روند صعودی سالم، مستقیم به سمت بالا نمی‌رود، بلکه به صورت موجی حرکت می‌کند؛ یعنی یک حرکت صعودی و به دنبال آن یک استراحت یا اصلاح موقت. به این اصلاح‌های قیمتی «پولبک» می‌گویند که بهترین فرصت برای یک خرید هوشمندانه هستند. بهترین زمان برای استفاده از بای لیمیت، قرار دادن سفارش خرید در انتهای این موج اصلاحی (معمولا روی یک سطح حمایتی) است. این کار به شما اجازه می‌دهد تا با قیمتی بهتر و ارزان‌تر، مجددا به روند اصلی ملحق شوید.
زمان استفاده از بای استاپ
یک سطح مقاومت را مانند یک در قفل شده در نظر بگیرید. شما سفارش بای استاپ خود را در آن سوی در قرار می‌دهید. اگر قیمت آنقدر قوی بود که قفل را بشکند و از در عبور کند، سفارش شما به طور خودکار فعال می‌شود و شما به حرکت قدرتمند بعدی ملحق می‌شوید. این یعنی شما منتظر تأیید قدرت بازار می‌مانید. سفارش خود را کمی بالاتر از آن سطح قرار می‌دهید تا فقط در صورتی وارد معامله شوید که قیمت، قدرت کافی برای شکستن آن مانع را داشته باشد. این استراتژی به شما اطمینان می‌دهد که وارد روندی می‌شوید که همچنان قدرت ادامه حرکت را دارد.
در زمان انتشار اخبار و نوسانات شدید
چرا استفاده از بای لیمیت در این شرایط بسیار ریسکی است؟
در زمان اخبار، حرکات قیمت غیرقابل پیش‌بینی است و سطوح حمایتی می‌توانند به راحتی شکسته شوند. استفاده از بای لیمیت مانند تلاش برای گرفتن یک چاقوی در حال سقوط است. قیمت ممکن است با شتاب از نقطه ورود شما عبور کرده و زیان سنگینی به شما تحمیل کند. بنابراین، استفاده از آن در این شرایط توصیه نمی‌شود.
چرا استفاده از بای استاپ مفید اما خطرناک است؟
بای استاپ می‌تواند شما را به سرعت وارد یک حرکت ناگهانی و قوی ناشی از اخبار کند. اما این کار دو خطر بزرگ دارند:
- اسلیپیج: به دلیل سرعت بالای معاملات، ممکن است سفارش شما با قیمتی بسیار بدتر از آنچه تعیین کرده‌اید، اجرا شود.
- شکست کاذب (فیک بریک اوت): قیمت ممکن است برای لحظه‌ای جهش کند، سفارش شما را فعال کند و بلافاصله در جهت عکس برگردد.
به خاطر داشته باشید که بای لیمیت و بای استاپ هر دو دستورات خرید هستند و منطق استفاده از آنها در روندهای صعودی است. برای ورود به معاملات فروش در یک روند نزولی، باید از ابزارهای معادل آن یعنی سل لیمیت (Sell Limit) و سل استاپ (Sell Stop) استفاده کنید.
اشتباهات رایج معامله‌گران در استفاده از بای لیمیت و بای استاپ
این دستورات اگر به درستی استفاده نشوند، می‌توانند به سرعت به تله‌های زیان‌ده تبدیل شوند. در ادامه به ۷ اشتباه رایج که معامله‌گران، از مبتدی تا حرفه‌ای، مرتکب می‌شوند، اشاره می‌کنیم:انتخاب سطوح ضعیف و بی‌اعتبار
- اشتباه: قرار دادن سفارش بای لیمیت روی اولین سطح حمایتی که به چشم می‌خورد، یا تنظیم بای استاپ بالای یک مقاومت جزئی و ضعیف.
- واقعیت: همه سطوح حمایت و مقاومت اعتبار یکسانی ندارند. یک سطح ضعیف به راحتی شکسته می‌شود و سفارش شما را در موقعیت زیان‌ده قرار می‌دهد. معامله‌گران حرفه‌ای به دنبال سطوحی هستند که قیمت بارها به آنها واکنش نشان داده است.
بی‌توجهی به شکست‌های کاذب
- اشتباه: عجله در قرار دادن بای استاپ، دقیقا یک پیپ بالاتر از سطح مقاومت.
- واقعیت: بازار اغلب برای جمع‌آوری نقدینگی، یک حرکت کوتاه و سریع به بالای سطح مقاومت می‌زند و سفارشات بای استاپ را فعال می‌کند، سپس بلافاصله به پایین برمی‌گردد. این شکست کاذب، یکی از رایج‌ترین دلایل ضرر در استراتژی‌های شکست است.
فراموش کردن یا عدم تنظیم حد ضرر
- اشتباه: فعال کردن یک سفارش شرطی بدون اینکه برای آن حد ضرر تعریف شده باشد، با این تصور که “قیمت حتما برمی‌گردد.”
- واقعیت: این اشتباه مرگبارترین خطای ممکن است. بازار هیچ تعهدی به بازگشت ندارد. یک سفارش شرطی بدون حد ضرر، مانند یک چک سفید امضا برای بازار است و می‌تواند به سرعت کل حساب شما را به خطر بیندازد.
تله «تنظیم کن و فراموش کن»
- اشتباه: معامله‌گر در آخر هفته یک سطح را تحلیل کرده و سفارش بای لیمیت خود را تنظیم می‌کند. روز دوشنبه یک خبر اقتصادی مهم منتشر می‌شود که شرایط بازار را کاملا تغییر می‌دهد، اما او فراموش می‌کند سفارش خود را لغو یا ویرایش کند.
- واقعیت: شرایط بازار دائما در حال تغییر است. سفارشی که دیروز منطقی به نظر می‌رسید، ممکن است امروز با توجه به اخبار جدید، یک تله خطرناک باشد. سفارشات شرطی (Pending Orders) باید به طور مرتب بازبینی شوند.
قرار دادن حد ضرر در فاصله بسیار کم
- اشتباه: تنظیم حد ضرر خیلی نزدیک به نقطه ورود برای محدود کردن ریسک.
- واقعیت: این کار که اغلب ناشی از ترس است، باعث می‌شود شما با کوچکترین نوسان یا “نویز” طبیعی بازار از معامله خارج شوید و سپس شاهد حرکت قیمت در جهت تحلیل خود باشید. حد ضرر باید در یک منطقه منطقی و خارج از محدوده نوسانات عادی بازار قرار گیرد.
نادیده گرفتن اسپرد
- اشتباه: یک معامله‌گر سفارش بای استاپ خود را دقیقا روی قیمت ۱.۱۵۰۰ تنظیم می‌کند. او می‌بیند که کندل قیمت روی نمودار به ۱.۱۴۹۹ رسیده اما سفارش او فعال شده است.
- واقعیت: سفارشات خرید (مانند بای استاپ) با قیمت پیشنهادی فروش یا Ask (که همیشه کمی بالاتر از قیمت روی نمودار است) فعال می‌شوند. نادیده گرفتن اسپرد، به خصوص در جفت‌ارزهای با اسپرد بالا یا در زمان نوسانات، باعث فعال شدن زودهنگام سفارش شما می‌شود.
تنظیم سفارش در “منطقه سرگردانی”
- اشتباه: قرار دادن بای لیمیت یا بای استاپ در میانه یک محدوده رنج (Range) و دور از سطوح کلیدی حمایت یا مقاومت.
- واقعیت: این کار هیچ مزیت استراتژیکی ندارد و سفارش شما به جای فعال شدن بر اساس یک تحلیل معتبر، قربانی نوسانات تصادفی و بی‌معنی بازار می‌شود. سفارشات شرطی باید همیشه در نقاط تصمیم‌گیری مهم بازار قرار داده شوند.
