فدرال رزرو بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا، یکی از تاثیرگذارترین نهادهای مالی جهان است که مسئولیت سیاست‌گذاری پولی و کنترل عرضه پول را بر عهده دارد.
در این مقاله از آرون گروپس ضمن بررسی ساختار، وظایف و ابزارهای سیاست پولی، به نقش فدرال رزرو در بازارهای مالی و ارزهای دیجیتال و واکنش بازارها به تصمیمات آن پرداخته‌ایم.
در پایان مقاله، به بررسی سیستم‌های نظارتی بر فدرال رزرو پرداخته و به این سوال پاسخ داده‌ایم که انتقادات وارد بر فدرال رزرو چه هستند؟ اگر به این موضوع علاقمندید، تا پایان مقاله با ما همراه باشید.
نکات کلیدی:
|
فدرال رزرو (Federal Reserve) چیست؟
فدرال رزرو (Federal Reserve) که گاها به اختصار FED نامیده می‌شود، بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا است. این نهاد -که بسیاری معتقدند تاثیرگذارترین نهاد مالی دنیا است- مسئول سیاست‌گذاری پولی کشور و کنترل عرضه پول است تا به مهم‌ترین اهداف اقتصادی‌اش که کنترل تورم، ثبات قیمت‌ها و کاهش بیکاری است برسد.
تاریخچه و ساختار فدرال رزرو
همانطور که در مقاله ای در Investopedia نیز آمده است، سیستم فدرال رزرو در سال 1913 میلادی و در پاسخ به وحشت بانکی 1907 تاسیس شد. تا قبل از آن، ایالات متحده بانک مرکزی نداشت و همین امر، سبب شده بود که این کشور شاهد وحشت‌های مالی متعدد و ورشکستگی‌های زیادی در کسب و کارها باشد.
ساختار فدرال رزرو یک سیستم نسبتاً پیچیده اما منظم است که به طور کلی، سه بخش اصلی دارد. این سه بخش عبارتند از:
- هیئت مدیران (Board of Governors)؛
- 12 بانک منطقه‌ای ((Federal Reserve Banks؛
- کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC).
در ادامه، هر یک از سه بخش فوق را توضیح می‌دهیم.
| نکته: با وجود اینکه هیات مرکزی فدرال رزرو نهادی دولتی و پاسخ‌گو به دولت و کنگره آمریکاست، بانک‌های منطقه‌ای آن به‌صورت شرکت‌های خصوصی تأسیس شده‌اند و مانند نهادهای خصوصی اداره می‌شوند. |
هیات مدیران فدرال رزرو
هیات مدیران فدرال رزرو شامل هفت عضو است که توسط رئیس‌جمهور آمریکا معرفی و توسط سنای آمریکا تأیید می‌شوند.
به منظور جلوگیری از سیاسی شدن تصمیمات فدرال رزرو و به حداقل رساندن تاثیرات احزاب سیاسی بر این نهاد، هر عضو هیات مدیران فدرال رزرو نمی‌تواند بیشتر از 14 سال خدمت کند. در هنگام نگارش این مقاله (می 2025) ریاست هیات مدیران فدرال رزرو به عهده “جروم پاول” است.
12 بانک منطقه‌ای
در سیستم فدرال رزرو، ایالات متحده به 12 منطقه جغرافیایی تقسیم شده است و هر منطقه، یک بانک مرکزی دارد که مسئولیت نظارت بر بانک‌های آن منطقه و اجرای سیاست‌های پولی را دارد.
در تصویر زیر، می‌توانید بانک‌های منطقه‌ای فدرال رزرو و حوزه جغرافیایی تحت پوشش هر بانک را ببینید.
کمیته بازار آزاد فدرال
FOMC نهاد اصلی سیاست‌گذاری پولی فدرال رزرو است و شامل 12 عضو است که اعضای آن، هفت عضو هیئت مدیران به علاوه پنج مدیر بانک‌های منطقه‌ای هستند. مدیر بانک منطقه‌ای نیویورک همیشه و به طور ثابت عضو FOMC است، اما بقیه مدیران منطقه‌ای به صورت چرخشی انتخاب می‌شوند.
وظایف اصلی فدرال رزرو
همانطور که اشاره شد، سیستم فدرال رزرو از سه بخش تشکیل شده است. هر کدام از این بخش‌ها، وظایف مختص به خود را دارند هر چند که در نهایت تمامی اقدامات آنها بایستی به انجام درست ماموریت دوگانه (Dual Mandate) فدرال رزرو منجر شود یعنی، قیمت‌ها ثابت شوند و نرخ بیکاری به حداقل برسد.
وظایف اصلی فدرال رزرو به تفکیک بخش‌ها به شرح زیر هستند:
- از مهم‌ترین وظایف هیات مدیران می‌توان به تعیین سیاست‌های کلان پولی کشور، تعیین نرخ‌های بهره مهم و نظارت بر کل سیستم فدرال رزرو و بانک‌های منطقه‌ای اشاره کرد.
- نقش بانک‌های منطقه‌ای FED بیشتر عملیاتی و اجرایی است. به عنوان مثال بخشی از مسئولیت‌های آنها مدیریت سیستم پرداخت‌ها، نظارت منطقه‌ای بر بانک‌های زیرمجموعه و جمع‌آوری اطلاعات اقتصادی است.
- کمیته بازار آزاد فدرال نیز مسئول اجرای سیاست‌های پولی است. از جمله این کمیته، عملیات بازار باز (OMO) را اجرا می‌کند که شامل خرید و فروش اوراق قرضه دولتی با هدف تاثیرگذاری بر میزان ذخایر بانک‌ها است.
ابزارهای سیاست پولی فدرال رزرو
فدرال رزرو برای اجرای سیاست‌های پولی و تحقق ماموریت دوگانه‌اش، ابزارهای مختلفی در اختیار دارد. این ابزارها به این نهاد در کنترل میزان نقدینگی و تورم کمک می‌کنند.
از مهم‌ترین این ابزارها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- نرخ بهره؛
- عملیات بازار باز؛
- نرخ ذخیره قانونی بانک‌ها.
در ادامه، به تشریح مفصل‌تر این ابزارها می‌پردازیم.
نرخ بهره (Interest Rate)
تغییر نرخ بهره یکی از مهم‌ترین ابزارهای فدرال رزرو در اجرای سیاست‌های پولی است. فدرال رزرو با افزایش نرخ بهره تلاش می‌کند که هزینه وام گرفتن را برای مردم و کسب و کارها افزایش داده و همزمان، افراد را تشویق به سپرده‌گذاری در بانک‌ها کند. در نتیجه، نقدینگی از سطح اقتصاد جمع‌آوری شده و تورم کاهش می‌یابد.
در مقابل، کاهش نرخ بهره ابزاری برای افزایش نقدینگی و تحریک یک اقتصاد راکد است. با کاهش نرخ بهره، هزینه استقراض کاهش پیدا کرده و افراد و کسب و کارها به وام گرفتن و هزینه کردن پول تشویق می‌شوند.
عملیات بازار باز (Open Market Operation)
عملیات بازار باز (OMO) ابزار اصلی فدرال رزرو برای کنترل عرضه پول است و شامل خرید یا فروش اوراق قرضه دولتی در بازار آزاد با هدف تزریق پول به سیستم بانکی یا خارج کردن پول از آن است.
زمانی که تورم بالا باشد، فدرال رزرو عملیات بازار باز را با فروش گسترده اوراق قرضه اجرا می‌کند. در این روش، پول از سیستم بانکی خارج می‌شود، نقدینگی کاهش و نرخ بهره افزایش می‌یابد تا در نهایت تورم کنترل شود.
در زمان رکود اقتصادی، فدرال رزرو تلاش می‌کند تا با خرید گسترده اوراق قرضه دولتی، پول زیادی را به اقتصاد تزریق کرده و نقدینگی را افزایش دهد. این کار با هدف تحریک اقتصاد انجام می‌شود.
نرخ ذخیره قانونی بانک‌ها (Reserve Requirements)
ذخیره قانونی به درصدی از سپرده‌های مشتریان بانک‌ها اشاره دارد که بایستی به صورت ذخیره نقدی نزد فدرال رزرو نگه دارند و نمی‌توانند این وجوه را وام دهند. فدرال رزرو می‌تواند میزان این ذخیره را بسته به شرایط اقتصاد افزایش یا کاهش دهد.
افزایش این ذخیره قانونی که ابزاری برای کنترل تورم است، باعث کاهش توان بانک‌ها برای وام‌دهی می‌شود و نقدینگی را کم می‌کند. در مقابل، کاهش نرخ ذخیره قانونی بانک‌ها نقدینگی را افزایش می‌دهد و به عنوان ابزار فدرال رزرو برای تحریک اقتصاد در دوران رکود اقتصادی به کار می‌رود.
نقش فدرال رزرو در مهار بحران‌های مالی جهانی
بنا به تحقیقی که در سال 2019 و توسط فدرال رزرو انجام شده است و می‌تواند متن کامل آن را در اینجا بخوانید، به دلیل نقش گسترده دلار آمریکا در تجارت و امور مالی بین‌المللی، سیاست‌های فدرال رزرو تاثیر گسترده‌ای در دیگر کشورها (به ویژه کشورهایی با ارتباط بیشتر با ایالات متحده) دارند.
در نتیجه، سیاست‌های فدرال رزرو ضمن اینکه می‌توانند به بحران‌هایی در دیگر کشورها منجر شوند، می‌توانند تاثیر بسزایی نیز در مهار بحران‌های مالی جهانی ایفا کنند.
فدرال رزرو نقش خود در مهار بحران‌های مالی جهانی را با استفاده از ابزارهایی چون
- کاهش شدید نرخ بهره؛
- تزریق نقدینگی از طریق خرید اوراق قرضه؛
- گسترش همکاری با دیگر بانک‌های مرکزی از طریق راه‌اندازی خطوط تبادل ارز (swap lines) برای تامین نقدینگی دلاری به بازارهای جهانی؛
- و ارائه راهنمایی روشن و شفاف درباره سیاست‌های پولی آینده برای کاهش نگرانی‌های بازار و تثبیت انتظارات اقتصادی ایفا می‌کند.
این اقدامات حیاتی کمک کرده است تا سیستم مالی پایدار بماند و اقتصاد سریع‌تر به مسیر بهبود بازگردد.
فدرال رزرو چه تاثیری بر بازار فارکس دارد؟
بنا به مقاله‌ای در Forexgdp، فدرال رزرو تاثیرات بسیار مهم و مستقیمی بر بازار فارکس دارد، زیرا سیاست‌های پولی این نهاد نقش کلیدی در تعیین ارزش دلار آمریکا و جریان سرمایه‌های جهانی ایفا می‌کند.
به همین سبب، اعلام تغییرات یا پیش‌بینی سیاست‌های پولی فدرال رزرو باعث نوسانات شدید در نرخ دلار و ارزهای دیگر می‌شود. بنابراین، معامله‌گران فارکس بسیار به این سیگنال‌ها حساس هستند و آنها را در تحلیل‌های فاندامنتال خود لحاظ می‌کنند.
تاثیر تغییر نرخ بهره توسط فدرال رزرو بر دلار
- وقتی فدرال رزرو نرخ بهره را افزایش می‌دهد، دلار معمولاً قوی‌تر می‌شود چون سرمایه‌گذاران به دنبال سود بالاتر، دارایی‌های دلاری را ترجیح می‌دهند و تقاضا برای دلار افزایش می‌یابد.
- برعکس، کاهش نرخ بهره معمولاً باعث تضعیف دلار می‌شود چون سود سرمایه‌گذاری در دلار کاهش یافته، تقاضا برای آن کم شده و سرمایه‌ها به ارزهای دیگر منتقل می‌شوند.
واکنش جفت ارزها به سخنرانی‌های فدرال رزرو
سخنرانی‌های فدرال رزرو، به‌ویژه اظهارات رئیس این نهاد یا اعضای کمیته بازار آزاد (FOMC)، می‌توانند تأثیر چشم‌گیری بر نوسانات جفت ارزها در بازار فارکس داشته باشند.
این سخنرانی‌ها معمولاً حاوی سرنخ‌هایی درباره جهت‌گیری آینده سیاست‌های پولی، نرخ بهره و چشم‌انداز اقتصادی ایالات متحده هستند. معامله‌گران با دقت به لحن کلمات (هاوکیش یا داویش بودن آنها) توجه می‌کنند. زیرا، سیگنال‌های انقباضی می‌توانند باعث تقویت دلار آمریکا و کاهش ارزش ارزهای مقابل شوند، در حالی که لحن انبساطی ممکن است فشار نزولی بر دلار وارد کند.
واکنش بازار به این سخنرانی‌ها به‌ویژه در جفت‌ارزهای اصلی مانند EUR/USD، GBP/USD و USD/JPY، اغلب سریع و پرنوسان است. در نتیجه، رصد دقیق تقویم اقتصادی و آمادگی برای حرکات ناگهانی قیمت در زمان سخنرانی‌های فدرال رزرو برای هر تریدر حرفه‌ای ضروری است.
ارتباط فدرال رزرو با بازار ارزهای دیجیتال
اگرچه فدرال رزرو به‌طور مستقیم رمز ارزها را مدیریت نمی‌کند، اما با ابزارهای سیاست پولی و قدرت اثرگذاری جهانی، یکی از مهم‌ترین عوامل تعیین‌کننده فضای روانی و اقتصادی حاکم بر بازار ارزهای دیجیتال است.
از جمله مهم‌ترین شیوه‌های تاثیرگذاری فدرال رزرو بر بازار ارزهای دیجیتال عبارتند از:
نرخ بهره و نقدینگی بازار
- وقتی فدرال رزرو نرخ بهره را کاهش می‌دهد و نقدینگی به اقتصاد تزریق می‌کند (مثلاً در دوران کرونا)، سرمایه‌گذاران تمایل دارند پول خود را به سمت دارایی‌های پرریسک‌تر مانند ارزهای دیجیتال ببرند و در نتیجه، قیمت رمز ارزها افزایش می‌یابد.
- برعکس، وقتی نرخ بهره افزایش می‌یابد و سیاست انقباضی در پیش گرفته می‌شود، سرمایه‌ها به سمت دارایی‌های امن‌تر (مثل دلار یا اوراق قرضه) می‌رود که در نتیجه، قیمت ارزهای دیجیتال به عنوان دارایی‌های پرریسک کاهش می‌یابد.
اثر روانی و انتظارات بازار
سخنرانی‌ها، گزارش‌ها و اعلامیه‌های فدرال رزرو، حتی بدون اقدام عملی، می‌تواند انتظارات را تغییر دهد و باعث نوسانات بزرگ در بازار کریپتو شود.
قانون‌گذاری و نظارت
فدرال رزرو به‌طور مستقیم رمز ارزها را قانون‌گذاری نمی‌کند، اما در همکاری با نهادهایی مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) و کمیسیون معاملات آتی کالا ایالات متحده (CFTC) می‌تواند بر آینده نظارتی و قانونی این بازار تاثیر بگذارد. مثلاً اگر فدرال رزرو درباره خطرات رمز ارزها هشدار دهد، ممکن است بازار افت کند.
نشست‌های کمیته بازار آزاد فدرال رزرو (FOMC) و اهمیت آن در معاملات ارزی
نشست‌های کمیته بازار آزاد فدرال رزرو (FOMC) که هشت بار در سال برگزار می‌شوند، مرکز تصمیم‌گیری درباره سیاست‌های پولی آمریکا هستند و تاثیر مستقیم بر ارزش دلار و سایر ارزها می‌گذارند.
جفت ارزهایی که یک طرف آنها دلار است (مثل EUR/USD، USD/JPY، GBP/USD) به شدت و بلافاصله به تصمیمات و حتی لحن بیانیه FOMC واکنش نشان می‌دهند، تا حدی که بازار در عرض چند ثانیه یا دقیقه می‌تواند نوسانات چند صد پیپی تجربه کند.
روزهای نشست FOMC و انتشار نتایج آن معمولاً با افزایش نوسانات در بازار فارکس همراه است و معامله‌گران حرفه‌ای، معمولاً با احتیاط بیشتری معامله می‌کنند یا از استراتژی‌های هجینگ استفاده می‌کنند.
| گاهی حتی اگر نرخ بهره بدون تغییر باقی بماند، لحن بیانیه FOMC (مثلاً تمایل به سیاست‌های سخت‌گیرانه یا تسهیلی در آینده) می‌تواند جهت بازار را عوض می‌کند. |
استراتژی‌های معامله‌گران در مواجهه با تصمیمات فدرال رزرو
معامله‌گران حرفه‌ای در بازارهای مالی به‌ویژه در فارکس، در مواجهه با تصمیمات فدرال رزرو از استراتژی‌های خاصی استفاده می‌کنند تا ریسک را مدیریت کرده و از فرصت‌های نوسانی سود ببرند. بنا به مقاله‌ای در fpmarket، برخی از مهم‌ترین استراتژی‌ها عبارتند از:
معامله بر اساس انتظارات بازار
معامله‌گران حرفه‌ای پیش از اعلام رسمی تصمیمات فدرال رزرو، بر اساس پیش‌بینی بازارها (نرخ بهره، سیاست‌های انبساطی یا انقباضی)، پوزیشن می‌گیرند:
- اگر پیش‌بینی شود که فدرال رزرو نرخ بهره را بالا می‌برد : خرید دلار (Buy USD)
- اگر انتظار کاهش نرخ بهره باشد: فروش دلار (Sell USD)
| نکته: دقت کنید که اگر تصمیم واقعی فدرال رزرو با انتظارات متفاوت باشد، بازار ممکن است برعکس عمل کند. |
معامله در واکنش به اعلام رسمی
بعضی معامله‌گران ترجیح می‌دهند تا پس از انتشار بیانیه یا سخنرانی منتظر بمانند و بعد از مشاهده واکنش اولیه بازار وارد معامله شوند. در این شرایط غالبا از استراتژی بریک اوت استفاده می‌شود و می‌توان از جهش‌های اولیه بازار پس از انتشار خبر سود گرفت.
استراتژی معامله بر اساس لحن بیانیه
گاهی پس از نشست FOMC نرخ بهره بدون تغییر باقی می‌ماند، اما لحن بیانیه که می‌تواند هاوکیش یا داویش باشد، جهت بازار را مشخص می‌کند:
- اگر لحن هاوکیش باشد یعنی احتمال سیاست انقباضی و افزایش نرخ در آینده وجود دارد و در نتیجه، دلار تقویت می‌شود.
- اگر لحن بیانیه داویش باشد یعنی احتمال سیاست انبساطی و کاهش نرخ در آینده وجود دارد و در نتیجه، دلار تضعیف می‌شود.
معامله پیش از نشست
برخی معامله‌گران حرفه‌ای در روزهای منتهی به نشست FOMC، با تحلیل داده‌های اقتصادی مثل CPI، اشتغال، تورم و غیره، جهت احتمالی بازار را پیش‌بینی کرده و پوزیشن می‌گیرند. این استراتژی سود بالقوه بالایی دارد، اما با ریسک زیاد همراه است.
مدیریت ریسک و هجینگ (Hedging)
بسیاری از معامله‌گران در زمان اعلام تصمیمات فدرال رزرو از حد ضرر استفاده می‌کنند یا حجم معاملات را کم می‌کنند.
برخی نیز با استفاده از قراردادهای اختیار معامله یا معاملات مخالف (hedging) از زیان احتمالی جلوگیری می‌کنند.
استفاده از استراتژی نوسان‌گیری
برخی معامله‌گران از افزایش نوسان در لحظات اعلام خبر استفاده می‌کنند و با اجرای سریع معاملات کوتاه‌مدت (Scalping) از بازار سود می‌گیرند.
در جدول زیر، می‌توانید یک جمع بندی مختصر از استراتژی‌های معاملاتی در مواجهه با تصمیمات فدرال رزرو را ببینید:
|
مقایسه استراتژی‌های معاملاتی در مواجهه با تصمیمات فدرال رزرو |
||
| استراتژی |
زمان اجرا |
هدف |
|
معامله بر اساس انتظارات |
پیش از نشست |
پیش‌بینی واکنش بازار |
| واکنش به بیانیه رسمی |
بعد از نشست |
کاهش ریسک پیش‌بینی |
| معامله بر اساس لحن بیانیه |
همزمان با نشست |
تحلیل جهت‌گیری آتی سیاست‌ها |
| پوزیشن‌گیری پیش‌دستانه |
روزهای قبل نشست |
سود از پیش‌بینی بلندمدت |
| مدیریت ریسک و هجینگ |
قبل/حین نشست |
محافظت از سرمایه |
| نوسان‌گیری سریع (Scalping) |
دقیقاً هنگام اعلام |
سود از نوسانات لحظه‌ای |
بررسی نمونه‌های تاریخی از تاثیر سیاست‌های فدرال رزرو بر فارکس
در ادامه چند نمونه تاریخی مهم از تاثیر سیاست‌های فدرال رزرو بر بازار فارکس را بررسی می‌کنیم:
بحران مالی 2008 و سیاست‌های انبساطی فدرال رزرو
در واکنش به بحران مالی 2008، فدرال رزرو نرخ بهره را به نزدیک صفر کاهش داد و با اجرای برنامه‌های تسهیل کمی (QE) نقدینگی زیادی به بازار تزریق کرد. دلار آمریکا ابتدا تضعیف شد، چون نرخ بهره پایین‌تر جذابیت سرمایه‌گذاری در دلار را کاهش داد. اما به مرور، به عنوان پناهگاه امن در بحران جهانی، دلار تقویت شد.
شیوع کرونا و واکنش فدرال رزرو در 2020
با شروع پاندمی‌کووید-۱۹، فدرال رزرو سریعاً نرخ بهره را کاهش داد و برنامه‌های تسهیل کمی گسترده‌ای را آغاز کرد. دلار آمریکا ابتدا در جایگاه پناهگاه امن قرار گرفت و به شدت تقویت شد. سپس با افزایش نقدینگی و کاهش نرخ بهره، دلار تضعیف شد و سرمایه‌ها به سمت دارایی‌های پرریسک‌تر، از جمله ارزهای نوظهور و ارزهای دیجیتال، حرکت کردند.
دوران پساپاندمی و سیاست‌های انقباضی فدرال رزرو
در سال 2022، به دلیل افزایش چشمگیر تورم در آمریکا، فدرال رزرو تصمیم گرفت روند انقباضی را آغاز کند. روندی که در سال‌های 2023 و 2024 نیز ادامه داشت.
این سیاست‌ها باعث شدند دلار آمریکا تقویت شود، ریسک‌پذیری در بازار کاهش یابد و بازارهای نوظهور تحت فشار قرار بگیرند. این سیاست‌ها همچنین نقدینگی را محدود کرده و نوسانات بازار را افزایش داده‌اند.
مکانیسم‌های نظارتی بر سیاست‌های فدرال رزرو
همانطور که در وب سایت رسمی کنگره آمریکا آمده است، مکانیسم‌های نظارتی بر سیاست‌های فدرال رزرو شامل موارد زیر است:
- یک گزارش کتبی که هر شش ماه یکبار و خطاب به کمیته‌های حوزه قضایی کنگره نوشته می‌شود و در برابر کنگره شهادت داده می‌شود.
- جلسات استماع دوره‌ای که توسط کنگره به صورت متمرکزتر و درباره موضوعات مورد بحث فدرال رزرو برگزار می‌شود.
- صورت‌های مالی فدرال رزرو به صورت سالانه و توسط حسابرس‌های بخش خصوصی حسابرسی می‌شوند.
- فدرال رزرو جزئیات عملیات خود را به صورت داوطلبانه و عمومی منتشر می‌کند.
- مطابق قانون، فدرال رزرو موظف است گزارش سالانه و خلاصه هفتگی ترازنامه خود را منتشر کند.
- در سال 2010 و بنا به قانون داد-فرانک، فدرال رزرو موظف شد که سوابق وام‌های انفرادی برای تسهیلات اضطراری ایجاد شده در طول بحران مالی را منتشر کرده و هویت وام‌گیرندگان و مدت وام‌ها را آشکار کند، قانونی که تا به امروز ادامه دارد.
| نکته: اگرچه بسیاری از منتقدان معتقدند که فدرال رزرو شفافیت کافی را ندارد، اما بسیاری و از جمله کنگره ملی آمریکا معتقدند که نظارت بیشتر روی فدرال رزرو ممکن است به تهدیدی برای استقلال سیاسی آن تبدیل شود. |
مهم‌ترین انتقادها به فدرال رزرو چیست؟
با وجود اینکه فدرال رزرو نقش کلیدی در سیاست‌های پولی و ثبات اقتصادی ایفا می‌کند، همواره با انتقاداتی مواجه بوده است.
مهم‌ترین این انتقادها شامل نبود شفافیت و پاسخگویی کافی، تمرکز قدرت در دست گروه محدودی از افراد و تاثیرگذاری سیاست‌های آن بر نابرابری اقتصادی است. همچنین، برخی معتقدند فدرال رزرو بیش از حد به منافع بانک‌ها و مؤسسات مالی بزرگ توجه می‌کند و در ایجاد حباب‌های اقتصادی نقش دارد.
| نکته: برخی معتقدند که سیاست‌های پولی فدرال رزرو، به ویژه نرخ‌های بهره پایین بلندمدت، می‌توانند باعث ایجاد حباب اقتصادی در بازارهای دارایی (مسکن، سهام و…) شوند که نهایتاً به بحران‌های مالی می‌انجامد. |
علاوه بر این، ناتوانی در پیشگیری کامل از بحران‌های مالی، به ویژه بحران 2008، نیز از جمله نگرانی‌های منتقدان است. این مسائل باعث شده که فدرال رزرو همواره زیر ذره‌بین کارشناسان و سیاست‌گذاران باشد.
نتیجه‌گیری
فدرال رزرو بانک مرکزی ایالات متحده است که با ابزارهای متنوعی چون نرخ بهره، عملیات بازار باز و تعیین ذخیره قانونی، نقش کلیدی در مدیریت نقدینگی، کنترل تورم و حمایت از رشد اقتصادی دارد. تصمیمات این نهاد نه تنها بازارهای مالی داخلی آمریکا بلکه بازارهای جهانی، از جمله بازار فارکس و ارزهای دیجیتال را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هرچند این نهاد با انتقاداتی درباره شفافیت، تمرکز قدرت و اثرات نابرابر سیاست‌هایش مواجه است، اما اهمیت آن در ثبات اقتصادی و مهار بحران‌های مالی جهانی انکارناپذیر است.
