ورود به دنیای ارزهای دیجیتال بدون درک مفاهیم پایه‌ای آن، مانند قدم گذاشتن در یک اقیانوس ناشناخته بدون نقشه است. یکی از مهم‌ترین مفاهیمی که هر سرمایه‌گذار و تریدری باید بداند، تفاوت بین انواع «عرضه» یک رمز ارز است. اصطلاحاتی مانند عرضه در گردش، عرضه کل و عرضه حداکثر اغلب به جای یکدیگر استفاده می‌شوند، اما هرکدام معنای منحصربه‌فردی دارند و اطلاعات حیاتی درباره ارزش و پتانسیل یک پروژه به ما می‌دهند.
در ادامه این راهنما، این سه مفهوم کلیدی را به خوبی توضیح داده‌ایم و نشان می‌دهیم چگونه از این داده‌ها برای تحلیل فاندامنتال یک ارز دیجیتال استفاده کنید. اگر می‌خواهید هوشمندانه‌تر سرمایه‌گذاری کنید، خواندن ادامه این مطلب برای شما ضروری است.
- هرگز فریب قیمت پایین یک توکن را نخورید؛ یک توکن با عرضه تریلیونی حتی با قیمت ناچیز هم می‌تواند بسیار گران باشد.
- رمز ارزهایی با سقف عرضه مشخص مانند بیت کوین، پتانسیل بیشتری برای تبدیل شدن به یک ذخیره ارزش بلند مدت دارند.
- کاهش عرضه از طریق توکن‌سوزی باعث کمیابی و افزایش بالقوه ارزش می‌شود، در حالی که تورم (افزایش عرضه) به ارزش آسیب می‌زند.
عرضه در گردش (Circulating Supply) چیست؟
عرضه در گردش (Circulating Supply) به تعداد سکه‌ها یا توکن‌هایی گفته می‌شود که در حال حاضر استخراج شده، در دسترس عموم قرار دارند و در بازار آزاد قابل معامله هستند. به عبارت ساده‌تر، این مفهوم همان مقداری از یک رمز ارز است که در کیف پول‌های سرمایه‌گذاران، تریدرها و کاربران عادی در حال دست به دست شدن است.
این معیار شامل سکه‌هایی که قفل شده‌اند یا توسط تیم توسعه‌دهنده رزرو یا سوزانده شده‌اند نمی‌شود. به همین دلیل، عرضه در گردش یک شاخص بسیار مهم برای سنجش ارزش واقعی و فعلی یک پروژه است.
مثال: فرض کنید یک پروژه کریپتویی به نام “AronCoin” وجود دارد که 1,000,000 توکن ایجاد کرده است. از این تعداد:
- 600,000 توکن در بازار برای خرید و فروش در دسترس است.
- 300,000 توکن توسط تیم بنیان‌گذار برای توسعه آینده پروژه قفل شده است.
- 100,000 توکن برای همیشه سوزانده شده و از چرخه خارج شده است.
در این مثال، میزان عرضه در گردش 600,000 توکن AronCoin است. این همان عددی است که برای محاسبه مارکت کپ (Market Cap) یا ارزش بازار استفاده می‌شود.
چرا عرضه در گردش برای قیمت رمز ارز مهم است؟
عرضه در گردش مستقیما بر ارزش بازار یک رمز ارز تاثیر می‌گذارد. فرمول محاسبه مارکت کپ به این صورت است:
Market Cap = قیمت فعلی هر سکه × عرضه در گردش
این معیار به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا اندازه و ارزش واقعی یک پروژه را درک کنند. یک رمز ارز با عرضه در گردش پایین‌تر، برای رسیدن به قیمت‌های بالاتر به سرمایه کمتری نیاز دارد. به همین دلیل، پروژه‌هایی که بخش بزرگی از توکن‌های خود را قفل کرده‌اند، ممکن است با آزاد شدن تدریجی این توکن‌ها (آزادسازی توکن) و افزایش عرضه در گردش، فشار فروش و کاهش قیمت را تجربه کنند.
عرضه کل (Total Supply) چیست؟
عرضه کل به مجموع تمام سکه‌هایی اشاره دارد که تاکنون ایجاد (استخراج یا ضرب) شده‌اند، منهای سکه‌هایی که به طور دائمی سوزانده (Burn) شده‌اند. این عدد شامل سکه‌های در گردش و همچنین سکه‌هایی است که به دلایل مختلف (مانند سرمایه‌گذاری‌های خصوصی، ذخیره تیم یا برنامه‌های استیکینگ) قفل شده و در بازار عمومی قابل معامله نیستند.
مثال: یک شرکت بازی‌سازی، یک بازی آنلاین جدید به نام “CryptoRaiders” راه‌اندازی می‌کند و برای آن یک توکن به نام “RaiderCoin (RDC)” ایجاد می‌کند.
این شرکت در مجموع 10 میلیون توکن RDC ایجاد می‌کند. اما برنامه‌ریزی آنها به این صورت است:
- 4 میلیون توکن برای فروش عمومی و پاداش به بازیکنان در بازار عرضه می‌شود. (این همان عرضه در گردش است)
- 3 میلیون توکن برای تیم توسعه‌دهنده اختصاص داده شده، اما برای 2 سال قفل است تا تیم به توسعه پروژه متعهد بماند.
- 2 میلیون توکن در خزانه‌داری شرکت برای همکاری‌ها و بازاریابی‌های آینده نگهداری می‌شود و فعلا قابل معامله نیست.
- 1 میلیون توکن در ابتدای پروژه برای افزایش ارزش، سوزانده و برای همیشه از بین برده می‌شود.
در این سناریو، عرضه کل (Total Supply) برابر است با تمام سکه‌های ایجاد شده منهای سکه‌های سوزانده شده:
10,000,000 − 1,000,000 = 9,000,000 RDC
بنابراین، عرضه کل RaiderCoin برابر با 9 میلیون است.
عرضه در گردش (Circulating Supply) همیشه دقیق نیست، چون بخشی از توکن‌ها ممکن است در قراردادهای هوشمند قفل باشند، اما هنوز به صورت رسمی از عرضه خارج نشده باشند.
فرمول و روش محاسبه عرضه کل رمز ارزها
فرمول محاسبه عرضه کل بسیار ساده است:Total Supply = عرضه در گردش + توکن‌های قفل شده
این فرمول نشان می‌دهد که تفاوت عرضه در گردش و عرضه کل دقیقا در توکن‌هایی است که وجود دارند، اما فعلا در بازار آزاد معامله نمی‌شوند. با استفاده از مثال بازی “CryptoRaiders”، فرمول را به صورت عملی به کار می‌بریم.- عرضه در گردش: 4,000,000 توکن RDC (توکن‌هایی که در دست بازیکنان و سرمایه‌گذاران است).
- توکن‌های قفل شده: 5,000,000 توکن RDC (مجموع توکن‌های تیم و خزانه‌داری).
عرضه کل =Total Supply = 4,000,000 + 5,000,000 = 9,000,000 RDC
همانطور که می‌بینید، نتیجه دقیقا با تعریف اولیه مطابقت دارد. این فرمول به ما نشان می‌دهد که در حال حاضر 9 میلیون توکن RaiderCoin در کل وجود دارد، حتی اگر فقط 4 میلیون از آن در بازار قابل خرید و فروش باشد. دانستن این تفاوت به سرمایه‌گذار کمک می‌کند تا بفهمد که 5 میلیون توکن دیگر پتانسیل ورود به بازار در آینده را دارند.تفاوت عرضه کل با عرضه در گردش؛ کدام یک معیار دقیق‌تری است؟
این سوال که کدام معیار «دقیق‌تر» است، مانند این است که بپرسیم برای رانندگی، کیلومتر شمار دقیق‌تر است یا نشانگر بنزین؟ پاسخ این است که هر دو برای اهداف متفاوتی حیاتی هستند و نادیده گرفتن هر کدام می‌تواند خطرناک باشد. عرضه در گردش و عرضه کل نیز به همین شکل عمل می‌کنند؛ هیچ‌کدام بر دیگری برتری ندارند، بلکه دو سوال متفاوت و مهم را پاسخ می‌دهند.- عرضه در گردش به این دلیل برای سنجش ارزش فعلی بازار و نقدینگی معیار بهتری است که تنها سکه‌هایی را در نظر می‌گیرد که عملا در بازار قابل خرید و فروش هستند. این عدد واقعیت اقتصادی امروز پروژه را نشان می‌دهد.
- عرضه کل با نشان دادن تمام سکه‌های موجود، چشم‌انداز وسیع‌تری از پتانسیل تورم آینده و ریسک‌های احتمالی به ما می‌دهد.
عوامل مؤثر بر تغییر عرضه کل در طول زمان
عرضه کل یک رمز ارز یک عدد ثابت و همیشگی نیست، بلکه می‌تواند مانند جمعیت یک کشور، در طول زمان کم یا زیاد شود. این تغییرات معمولا توسط دو مکانیزم اصلی کنترل می‌شوند: ۱. استخراج یا استیکینگ: این فرآیند با خلق سکه‌های جدید، عرضه کل را افزایش می‌دهد. این کار به دو روش اصلی انجام می‌شود:- استخراج (ماینینگ): کامپیوترها با حل معماهای پیچیده، سکه‌های جدید به عنوان پاداش دریافت می‌کنند (مانند بیت کوین).
- استیکینگ: کاربران با قفل کردن (استیک) دارایی خود در شبکه، سکه‌های جدیدی به عنوان سود کسب می‌کنند (مانند کاردانو).
عرضه حداکثر (Max Supply) چیست؟
عرضه حداکثر به بیشترین تعداد سکه یا توکنی اشاره دارد که تا ابد برای یک رمز ارز خاص وجود خواهد داشت. این عدد در کد پروتکل آن رمز ارز تعریف شده و غیرقابل تغییر است. وقتی عرضه کل به عرضه حداکثر برسد، دیگر هیچ سکه جدیدی استخراج یا ایجاد نخواهد شد.
عرضه حداکثر در پروژه‌های با محدودیت کوین
وجود عرضه حداکثر یک ویژگی ضدتورمی و کمیاب کننده است. مشهورترین مثال در این زمینه، بیت کوین است که عرضه حداکثر آن روی ۲۱ میلیون واحد قفل شده است. این محدودیت ذاتی، یکی از دلایل اصلی است که بیت کوین به عنوان “طلای دیجیتال” شناخته می‌شود. با افزایش تقاضا و ثابت ماندن عرضه نهایی، ارزش آن در بلند مدت تمایل به افزایش دارد.
تفاوت عرضه حداکثر با عرضه نامحدود در رمز ارزهایی مانند اتریوم
برخی از رمز ارزها، مانند اتریوم، عرضه حداکثر مشخصی ندارند. این به معنای تورم بی‌نهایت نیست. اتریوم با مکانیزم‌هایی مانند سوزاندن کارمزد تراکنش‌ها (EIP-1559)، نرخ تورم خود را کنترل می‌کند و حتی در دوره‌هایی ممکن است عرضه آن کاهش یابد (ضد تورمی شود). با این حال، در کد آن هیچ سقف نهایی تعریف نشده است.
توکن سوزی همیشه عرضه کل را کاهش نمی‌دهد. در برخی پروتکل‌ها، توکن‌های سوزانده‌شده ممکن است مجدداً از کارمزدها ایجاد شوند (مثلاً در برخی نسخه‌های اتریوم لایه 2).
تأثیر میزان عرضه حداکثر بر ارزش بلند مدت و رفتار قیمتی رمز ارزها
عرضه حداکثر یک فاکتور روانشناسی و اقتصادی قدرتمند است. پروژه‌هایی با سقف عرضه مشخص، حس کمیابی و فوریت را در سرمایه‌گذاران ایجاد می‌کنند که می‌توانند به حفظ و افزایش ارزش در بلند مدت کمک کنند.
در مقابل، پروژه‌های با عرضه نامحدود، مکانیزم‌های اقتصادی قوی برای کنترل تورم و جلب اعتماد سرمایه‌گذاران دارند. این پروژه‌ها به جای یک قانون ساده (مثل سقف ۲۱ میلیونی)، از یک سیستم اقتصادی پویا مانند توکن سوزی و استیکینگ استفاده می‌کنند.
در نتیجه، در حالی که پروژه‌هایی مانند بیت کوین ارزش خود را از یک قانون ساده و تزلزل‌ناپذیر کمیابی می‌گیرند، پروژه‌هایی مانند اتریوم اعتماد را از طریق یک مدیریت اقتصادی فعال و هوشمند جلب می‌کنند که هدف آن ایجاد تعادل بین عرضه جدید و تقاضا است.
تفاوت عرضه در گردش، عرضه کل و عرضه حداکثر در ارزهای دیجیتال
برای درک تفاوت این سه مفهوم کلیدی، بیایید از یک مثال ساده استفاده کنیم: پختن یک پیتزا.
عرضه حداکثر – دستور پخت پیتزا: این عدد مانند دستور پخت پیتزای شماست که می‌گوید شما حداکثر می‌توانید یک پیتزای ۸ تکه درست کنید. امکان ندارد ناگهان تکه نهمی از آن پیتزا به وجود بیاید.
- عرضه کل – پیتزای پخته و برش خورده: در مثال ما، عرضه کل مانند پیتزای کاملی است که پخته و به ۸ تکه برش خورده است. تمام ۸ تکه وجود دارند، اما شاید همه آنها هنوز روی میز برای خوردن گذاشته نشده باشند.
- عرضه در گردش – تکه‌های روی میز: فرض کنید شما ۶ تکه را روی میز برای مهمانان گذاشته‌اید و ۲ تکه دیگر را برای بعدا در آشپزخانه نگه داشته‌اید. در این حالت، عرضه در گردش ۶ تکه است.
کاربرد تفاوت عرضه‌ها در تحلیل فاندامنتال و ارزش‌گذاری رمز ارزها
یک تحلیلگر هوشمند از تفاوت بین این عرضه‌ها به عنوان سیگنال‌هایی برای ارزیابی سلامت و پتانسیل یک پروژه استفاده می‌کند:
سیگنال ۱: شکاف بین عرضه در گردش و عرضه کل
اگر تفاوت بین این دو عدد بسیار زیاد باشد، یک پرچم قرمز است. این یعنی مقدار زیادی سکه قفل شده وجود دارد که متعلق به تیم، سرمایه‌گذاران اولیه یا بنیاد پروژه است. تحلیلگر باید فورا به سراغ “برنامه آزادسازی توکن‌ها” برود. اگر قرار باشد این حجم عظیم از سکه‌ها در آینده نزدیک آزاد شوند، می‌توانند با ایجاد فشار فروش سنگین، قیمت را به شدت کاهش دهند.
سیگنال ۲: شکاف بین عرضه کل و عرضه حداکثر (نرخ تورم آینده)
این تفاوت به ما نشان می‌دهد که چه تعداد سکه دیگر قرار است در آینده استخراج یا ضرب شود.
- در پروژه‌ای مانند بیت کوین، این شکاف بسیار کم است، یعنی نرخ تورم (ایجاد سکه‌های جدید) بسیار پایین است و به سمت صفر میل می‌کند. این ویژگی آن را به یک دارایی مناسب برای ذخیره ارزش تبدیل می‌کند.
- در یک پروژه جدید، این شکاف معمولا بزرگ است، یعنی تورم بالایی در پیش است. این تورم می‌تواند رشد قیمت را سخت‌تر کند، مگر اینکه تقاضا برای آن توکن با سرعت بیشتری رشد کند.
سیگنال 3: عدم وجود عرضه حداکثر (اهمیت اقتصاد توکنی)
در پروژه‌هایی مانند اتریوم که سقف عرضه ندارند، تحلیلگر باید به مکانیزم‌های اقتصادی دیگر توجه کند. مهم‌ترین سوال این است: “آیا مکانیزمی برای کنترل تورم وجود دارد؟”
در مورد اتریوم، مکانیزم سوزاندن کارمزد نقش کلیدی دارد. اگر نرخ سوزاندن توکن‌ها به نرخ تولید توکن‌های جدید نزدیک یا از آن بیشتر باشد، آن ارز می‌تواند ضدتورمی شده و ارزش خود را حفظ کند.
| ویژگی | عرضه در گردش (Circulating Supply) | (Total Supply) عرضه کل | (Max Supply) عرضه حداکثر |
|---|---|---|---|
| تعریف ساده | تعداد توکن‌های قابل معامله و در دسترس عموم. | کل توکن‌های ساخته شده (منهای توکن‌های سوزانده شده). | حداکثر تعداد توکن‌هایی که تا ابد وجود خواهد داشت. |
| شامل چه توکن‌هایی است؟ | توکن‌های موجود در کیف پول سرمایه‌گذاران و صرافی‌ها. | عرضه در گردش + تمام توکن‌های قفل شده (تیم، خزانه، استیکینگ). | تمام توکن‌های موجود و تمام توکن‌هایی که در آینده ساخته خواهند شد. |
| شامل چه توکن‌هایی نیست؟ | توکن‌های قفل شده، رزرو شده و سوزانده شده. | فقط توکن‌هایی که برای همیشه سوزانده (Burn) شده‌اند. | هیچ توکنی را مستثنی نمی‌کند. |
| کاربرد اصلی برای تحلیلگر | محاسبه ارزش بازار فعلی (Market Cap) و نقدینگی. | ارزیابی ریسک تورم آینده و فشار فروش احتمالی. | سنجش کمیابی و پتانسیل بلندمدت (ذخیره ارزش). |
| آیا قابل تغییر است؟ | بله، با آزادسازی توکن‌ها (افزایش) یا توکن‌سوزی (کاهش). | بله، با ساخت توکن جدید (افزایش) یا توکن‌سوزی (کاهش). | خیر، در کد پروتکل ثبت شده و ثابت است. |
| مثال (تشبیه پیتزا) | تکه‌های پیتزایی که روی میز برای خوردن گذاشته شده. | کل پیتزای پخته و برش خورده (حتی تکه‌های داخل آشپزخانه). | دستور پختی که می‌گوید این پیتزا حداکثر ۸ تکه دارد. |
اشتباهات رایج تریدرها در تفسیر داده‌های عرضه رمز ارزها
بسیاری از سرمایه‌گذاران، به خصوص افراد تازه‌کار، به دلیل درک نادرست از داده‌های عرضه، دچار اشتباهات پرهزینه‌ای می‌شوند:
اشتباه ۱: تمرکز بر قیمت پایین هر سکه (“تله ارزانی”)
بسیاری فکر می‌کنند یک توکن با قیمت ۰.۰۰۱ دلار “ارزان” و فرصتی برای خرید است. این یکی از بزرگترین اشتباهات است. ارزش واقعی یک پروژه با ارزش بازار آن سنجیده می‌شود (قیمت × عرضه در گردش).
یک توکن با عرضه چند صد تریلیونی حتی با قیمت بسیار پایین هم می‌تواند ارزش بازاری عظیم و فضایی برای رشد کم داشته باشد. همیشه ارزش بازار را مقایسه کنید، نه قیمت هر سکه را.
اشتباه ۲: نادیده گرفتن عرضه قفل شده (توکن‌های تیم و سرمایه‌گذاران)
یک تریدر ممکن است پروژه‌ای با ارزش بازار پایین پیدا کند و هیجان‌زده شود، اما بررسی نکند که ۹۰٪ از عرضه کل در اختیار تیم و سرمایه‌گذاران اولیه است و طی ماه‌های آینده آزاد خواهد شد.
این آزادسازی‌ها معمولا با فروش گسترده و افت شدید قیمت همراه است. همیشه وایت پیپر و بخش اقتصاد توکنی (توکنومیکس) یک پروژه را مطالعه کنید.
اشتباه ۳: تفکر صفر و صدی درباره عرضه حداکثر
برخی تریدرها به اشتباه فکر می‌کنند هر پروژه‌ای که مانند بیت کوین سقف عرضه مشخصی ندارد، بی‌ارزش است. همانطور که گفته شد، پروژه‌هایی مانند اتریوم با مکانیزم‌های اقتصادی قوی مانند سوزاندن کارمزد، می‌توانند تورم را به خوبی مدیریت کنند. مهم، مدل اقتصادی کلی پروژه است، نه صرفا داشتن یا نداشتن سقف عرضه.
در شبکه‌هایی با مکانیزم تورمی (مثل دوج کوین)، عرضه حداکثر عملاً بی‌معنی است و باید نرخ صدور سالانه (Emission Rate) را جایگزین آن کرد.
اهمیت عرضه در تحلیل فاندامنتال و ارزش‌گذاری رمز ارزها
ساختار عرضه یکی از ستون‌های اصلی تحلیل فاندامنتال در کریپتو است. این معیارها به ما کمک می‌کنند تا سلامت اقتصادی، پایداری و پتانسیل رشد یک پروژه را ارزیابی کنیم.بررسی رابطه بین عرضه، تقاضا و نوسانات قیمتی رمز ارزها
اقتصاد پایه به ما می‌گوید:- اگر تقاضا ثابت بماند و عرضه افزایش یابد، قیمت کاهش می‌یابد.
- اگر تقاضا ثابت بماند و عرضه کاهش یابد (مثلا از طریق سوزاندن)، قیمت افزایش می‌یابد.
- اگر عرضه محدود باشد و تقاضا افزایش یابد، قیمت به شدت افزایش می‌یابد.
نقش ساختار عرضه در ارزش‌گذاری و پایداری اقتصادی پروژه‌های کریپتویی
ساختار عرضه یک پروژه مانند نقشه ژنتیکی آن است که موفقیت یا شکست بلند مدت آن را تا حد زیادی تعیین می‌کند.- توزیع عادلانه و جلوگیری از تمرکز: اگر بخش عظیمی از توکن‌ها در اختیار تیم موسس یا چند سرمایه‌گذار اولیه باشد، ریسک بسیار بالایی وجود دارد. این افراد می‌توانند با فروش گسترده توکن‌های خود (Dump)، قیمت را دستکاری کرده و به پروژه آسیب بزنند. یک توزیع گسترده بین جامعه کاربری، نشان‌دهنده عدم تمرکز و سلامت بیشتر است.
- برنامه آزادسازی منطقی: یک پروژه معتبر، توکن‌های تیم و سرمایه‌گذاران اولیه را برای یک دوره زمانی مشخص (مثلا ۲ تا ۴ سال) قفل می‌کند. این کار تضمین می‌کند که منافع آنها با موفقیت بلند مدت پروژه گره خورده است و از فروش‌های ناگهانی در ابتدای راه جلوگیری می‌کند.
- سیاست پولی شفاف: یک پروژه پایدار، سیاست پولی (تورمی یا ضدتورمی) کاملا شفاف و قابل پیش‌بینی دارد. برای مثال، برنامه هاوینگ (Halving) بیت کوین که نرخ تولید را هر چهار سال نصف می‌کند، یک سیاست پولی شفاف است که به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد برای آینده برنامه‌ریزی کنند.
آیا عرضه کمتر همیشه به معنی ارزش بالاتر است؟
خیر، مطلقا اینطور نیست. این یکی از رایج‌ترین و پرهزینه‌ترین تصورات غلط در میان سرمایه‌گذاران تازه‌کار است. ارزش واقعی یک پروژه در ارزش بازار آن نهفته است، نه قیمت هر واحد توکن. ارزش بازار تصویر کاملی از اندازه و ارزش کلی یک پروژه به ما می‌دهد، در حالی که قیمت به تنهایی می‌تواند بسیار گمراه کننده باشد. مثال کاربردی: دو پروژه فرضی A و B را در نظر بگیرید:- پروژه A (عرضه کم، قیمت بالا):
- عرضه در گردش: ۱ میلیون توکن
- قیمت هر توکن: ۱۰۰۰ دلار
- ارزش بازار: ۱ میلیون × ۱۰۰۰ دلار = ۱ میلیارد دلار
- پروژه B (عرضه زیاد، قیمت پایین):
- عرضه در گردش: ۱۰ میلیارد توکن
- قیمت هر توکن: ۰.۱ دلار (۱۰ سنت)
- ارزش بازار: ۱۰ میلیارد × ۰.۱ دلار = ۱ میلیارد دلار
چگونه داده‌های مربوط به عرضه رمز ارزها را از منابع معتبر بررسی کنیم؟
برای بررسی داده‌های عرضه، هرگز به اسکرین‌شات‌ها در شبکه‌های اجتماعی یا حرف افراد ناشناس اعتماد نکنید. همیشه به منابع اصلی و معتبر که داده‌ها را از صرافی‌های متعدد جمع‌آوری می‌کنند، مراجعه کنید.
دو مورد از معتبرترین و پراستفاده‌ترین منابع برای این کار عبارتند از:
در ادامه، یک مثال گام به گام برای بررسی عرضه رمز ارز کاردانو (ADA) در وب سایت کوین مارکت کپ (CoinMarketCap) آماده کرده‌ایم.
گام اول: مراجعه به وب سایت
مرورگر خود را باز کرده و به آدرس CoinMarketCap.com بروید.
گام دوم: جستجوی رمز ارز مورد نظر
در بالای صفحه، یک نوار جستجو وجود دارد. نام رمز ارز مورد نظر خود (“Cardano”) یا نماد اختصاری آن (“ADA”) را تایپ کنید و روی نتیجه صحیح کلیک کنید تا به صفحه اختصاصی آن هدایت شوید.
گام سوم: پیدا کردن بخش آمار عرضه
پس از ورود به صفحه کاردانو، به دنبال یک کادر اطلاعاتی در سمت چپ صفحه بگردید. این بخش معمولا شامل اطلاعات کلیدی مانند قیمت، ارزش بازار و مهم‌تر از همه، داده‌های عرضه است.
گام چهارم: تفسیر داده‌ها
در این بخش، شما به وضوح سه معیار اصلی عرضه را مشاهده خواهید کرد.
در تصویر، شما موارد زیر را خواهید دید:
- Circulating Supply (عرضه در گردش): این عدد (مثلا 35 میلیارد ADA) نشان می‌دهد که چه تعداد سکه در حال حاضر در بازار آزاد قابل معامله است.
- Total Supply (عرضه کل): این عدد (مثلا 45 میلیارد ADA) نشان می‌دهد که چه تعداد سکه تاکنون ایجاد شده است.
- Max Supply (عرضه حداکثر): این عدد (45 میلیارد ADA) سقف نهایی و غیرقابل تغییر تعداد سکه‌های کاردانو است. این به ما می‌گوید که عرضه این رمزارز محدود است.
در تحلیل داده‌های درون‌زنجیره‌ای (On-chain)، تفاوت بین عرضه نقد (Liquid Supply) و عرضه غیرنقد (Illiquid Supply) اهمیت بیشتری از «عرضه در گردش» دارد، زیرا توکن‌هایی که بیش از ۱۸۰ روز جابه‌جا نشده‌اند، عملاً خارج از چرخه نقدینگی بازار محسوب می‌شوند.
نکات تکمیلی برای بررسی دقیق‌تر:
- علامت تیک تایید (✓): در کنار عدد “Circulating Supply”، گاهی یک تیک آبی مشاهده می‌کنید. این به آن معناست که تیم پروژه، داده‌های عرضه خود را به صورت رسمی به سایت CoinMarketCap ارائه و تایید کرده است که این یک نشانه مثبت از شفافیت پروژه است.
- نماد بی‌نهایت (∞): اگر در بخش “Max Supply” این نماد را دیدید، به این معنی است که آن رمز ارز سقف عرضه مشخصی ندارد (مانند اتریوم یا دوج کوین).
با دنبال کردن این چند گام ساده، شما می‌توانید به سرعت و با اطمینان کامل، داده‌های عرضه هر رمزارزی را شخصا بررسی کرده و از اتکا به اطلاعات نامعتبر خودداری کنید.
نتیجه‌گیری
درک تفاوت عرضه در گردش، عرضه کل و عرضه حداکثر یک مهارت بنیادی برای هر سرمایه‌گذار در بازار ارزهای دیجیتال است. این سه معیار، داستان بنیاد اقتصادی یک پروژه را روایت می‌کنند.
با مسلح شدن به این دانش، می‌توانید از اشتباهات رایج پرهیز کرده، تحلیل‌های دقیق‌تری انجام دهید و با اطمینان بیشتری در این بازار هیجان‌انگیز و پرنوسان سرمایه‌گذاری کنید. همیشه به یاد داشته باشید که قبل از هرگونه سرمایه‌گذاری، شخصا این داده‌ها را از منابع معتبر بررسی کنید.
