بنا به مقاله‌ای در وبسایت assenagon در رابطه با استراتژی‌های ریسک پایین،  استراتژی‌های بلندمدت با ریسک پایین مزایای قابل توجهی دارند که آن‌ها را برای سرمایه‌گذاران محافظه‌کار جذاب می‌کند. یکی از مهم‌ترین مزایا، کاهش نوسانات است. این استراتژی‌ها معمولاً بر دارایی‌های باثبات و کم‌نوسان تمرکز دارند که به سرمایه‌گذار کمک می‌کند تا از تکانه‌های شدید بازار در امان باشد. 

همچنین ثبات بیشتر در بازدهی، یکی دیگر از ویژگی‌های کلیدی این نوع سرمایه‌گذاری است. در حالی که استراتژی‌های کوتاه‌مدت ممکن است به دلیل نوسانات بالا به سرعت سود یا زیان را تجربه کنند، سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت معمولاً با گذشت زمان بازدهی پایدارتری ایجاد می‌کنند. علاوه بر این، نیاز به پیگیری کمتر در این نوع استراتژی‌ها وجود دارد، چرا که سرمایه‌گذار نیازی به بررسی مداوم بازار و واکنش به تغییرات سریع ندارد. یکی دیگر از مزایای اصلی این استراتژی‌ها استفاده از بهره مرکب است؛ به این معنی که سودهای حاصل از سرمایه‌گذاری قبلی مجدداً در دارایی‌ها سرمایه‌گذاری می‌شود و این فرآیند به افزایش بازدهی در طول زمان کمک می‌کند.

با این حال، این استراتژی‌ها معایبی نیز دارند که باید مورد توجه قرار گیرند. سودآوری محدود یکی از این معایب است؛ در مقایسه با استراتژی‌های پرریسک‌تر که پتانسیل بازدهی بالاتری دارند، استراتژی‌های کم‌ریسک معمولاً به سودهای کوچکتر و آهسته‌تری منجر می‌شوند. همچنین، طولانی بودن بازه زمانی از دیگر چالش‌های این نوع سرمایه‌گذاری است. سرمایه‌گذار باید صبر زیادی داشته باشد، چرا که نتایج سرمایه‌گذاری بلندمدت ممکن است سال‌ها به طول انجامد. در نتیجه، برای افرادی که به‌دنبال سود سریع هستند، این نوع استراتژی‌ها مناسب نیستند و نیاز به تعهد و چشم‌انداز بلندمدت دارند.