آیا تاکنون فکر کرده‌اید که چگونه می‌توان یک شبکه بلاکچین را تغییر داد یا حتی یک ارز دیجیتال جدید از دل یک پروژه موجود ایجاد کرد؟ فورک (Fork) دقیقاً همان راهکاری است که این امکان را فراهم می‌کند. به‌طوری که توسعه‌دهندگان می‌توانند مسیر جدیدی برای شبکه تعریف کنند و قوانین جدیدی اعمال کنند.
این مفهوم، نقشی کلیدی در تکامل ارزهای دیجیتال ایفا می‌کند. از بیت‌کوین کش گرفته تا اتریوم کلاسیک، هر کدام نتیجه یک فورک بوده‌اند که مسیر جدیدی را برای خود انتخاب کرده‌اند. در این مقاله، به شما نشان می‌دهیم که فورک چیست، چه تفاوت‌هایی میان هارد فورک (Hard Fork) و سافت فورک (Soft Fork) وجود دارد و چگونه این تغییرات می‌توانند دنیای بلاکچین و ارزهای دیجیتال را متحول کنند.
نکات کلیدی:
|
فورک (Fork) یا انشعاب در ارز دیجیتال چیست؟
فورک (Fork) به معنای ایجاد یک تغییر یا انشعاب در کد منبع بلاکچین است که منجر به ایجاد یک مسیر جدید در شبکه می‌شود. این تغییر می‌تواند برای بهبود عملکرد، رفع باگ‌ها، افزودن ویژگی‌های جدید به شبکه مانند قراردادهای هوشمند یا حتی اختلافات میان جامعه توسعه‌دهندگان ایجاد شود. به زبان ساده، فورک مانند ایجاد یک انشعاب از یک جاده اصلی است که دو مسیر از هم جدا شده و به طور مستقل ادامه می‌یابند.
انواع فورک در ارز دیجیتال
فورک (Fork) در ارز دیجیتال به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود:
- هارد فورک (Hard Fork)؛
- سافت فورک (Soft Fork).
هر یک از این انشعاب‌ها ویژگی‌ها و کاربردهای خاص خود را دارند که بر ساختار و عملکرد شبکه بلاکچین تأثیر می‌گذارند. در ادامه به طور مفصل به معرفی و مقایسه آن‌ها خواهیم پرداخت.
هارد فورک (Hard Fork)
هارد فورک تغییری بنیادین و ناسازگار با نسخه‌های پیشین است که معمولاً به ایجاد دو شاخه جداگانه در شبکه منجر می‌شود. هارد فورک‌ها گاهی به ایجاد ارز دیجیتال جدید ختم می‌شوند، مانند بیت‌کوین کش که از بیت‌کوین منشعب شده است.
سافت فورک (Soft Fork)
سافت فورک نوعی به‌روزرسانی سازگار با نسخه‌های قبلی است که نیازی به اجماع کامل نودها ندارد. درک تفاوت و عملکرد هر نوع فورک برای توسعه‌دهندگان، سرمایه‌گذاران و کاربران رمز ارزها اهمیت زیادی دارد، زیرا مستقیماً بر امنیت، ثبات و مسیر آینده یک شبکه بلاکچین تاثیر می‌گذارد.
مقایسه سافت فورک و هارد فورک
با اینکه سافت فورک و هارد فورک هر دو موجب تغییر در پروتکل شبکه بلاکچین می‌شوند، اما تفاوت‌های مهمی در نحوه اجرا و تأثیر آن‌ها بر شبکه دارند.
اولین تفاوت اصلی این دو در سازگاری با نسخه‌های قبلی است. در سافت فورک، تغییرات به صورت سازگار با نسخه‌های پیشین اعمال می‌شوند و نودهای قدیمی همچنان می‌توانند در شبکه فعالیت کنند، اما در هارد فورک، تغییرات ناسازگار بوده و باعث ایجاد زنجیره‌ای جدید می‌شوند که تنها نودهای به‌روزرسانی شده قادر به مشارکت در آن هستند.
از نظر میزان تاثیرگذاری، سافت فورک معمولاً تغییراتی جزئی و محافظه‌کارانه است، در حالی‌که هارد فورک می‌تواند منجر به شکاف در جامعه و ایجاد ارز دیجیتال جدید شود. در جدول زیر به طور خلاصه تفاوت هارد فورک و سافت فورک نشان داده شده است.
| ویژگی‌ها |
سافت فورک (Soft Fork) |
هارد فورک (Hard Fork) |
| ماهیت تغییرات | به‌روزرسانی جزئی و سازگار با نسخه‌های قبلی | تغییرات اساسی و ناسازگار با نسخه‌های قبلی |
| ایجاد بلاکچین جدید |
خیر |
بله؛ دو زنجیره مجزا ایجاد می‌شود |
| نیاز به اجماع کامل نودها |
خیر؛ تنها اکثریت نودها (51%) کافی است |
بله؛ تمام نودها باید نرم‌افزار خود را به‌روز کنند |
| ایجاد ارز جدید |
خیر |
بله |
| پشتیبانی از نسخه‌های قدیمی |
بله |
خیر |
| هزینه اجرایی | کمتر |
بیشتر |
سافت فورک (Soft Fork) چگونه کار می‌کند؟
در یک سافت فورک، توسعه‌دهندگان قوانین جدیدی به پروتکل اضافه می‌کنند که محدودیت‌های بیشتری نسبت به قوانین قبلی دارد. نودهای جدید که از قوانین جدید پیروی می‌کنند، تنها بلاک‌هایی را می‌پذیرند که با این قوانین جدید سازگار باشند.
مثال برای درک بهتر عملکرد سافت فورک:
فرض کنید قبلاً اندازه هر بلاک در بلاک چین یک مگابایت بود. حال توسعه‌دهندگان تصمیم می‌گیرند که برای کاهش مشکلات مقیاس‌پذیری، اندازه بلاک‌ها را به 0.5 مگابایت کاهش دهند. این تغییر به‌عنوان یک سافت فورک اعمال می‌شود و نودهایی که این به‌روزرسانی را اعمال کرده‌اند، تنها بلاک‌هایی با اندازه کمتر از 0.5 مگابایت را معتبر می‌دانند.
در این میان، نودهای قدیمی همچنان می‌توانند بلاک‌های جدید را ببینند، اما اگر بلاکی بزرگ‌تر از 0.5 مگابایت باشد، آن را معتبر تلقی خواهند کرد، در حالی که نودهای جدید آن را رد می‌کنند.
| اگر کد فورک شده به‌درستی مدیریت نشود، ممکن است خروجی تراکنش‌ها دو بار هزینه شود (Double Spend) یا کوین‌های جدید به‌اشتباه ساخته شوند. |
از جمله نمونه‌های معروف سافت فورک می‌توان به آپگرید سگویت (SegWit) اشاره کرد که در شبکه بیت‌کوین اجرا شد و با جدا کردن داده‌های مربوط به امضاها، ظرفیت بلاک‌ها را افزایش و کارمزد تراکنش‌ها را کاهش داد. همچنین، به‌روزرسانی تپ روت (Taproot) نمونه‌ای دیگر از سافت فورک در بیت کوین است که با هدف بهبود حریم خصوصی، کاهش پیچیدگی قراردادهای هوشمند و بهینه‌سازی داده‌های تراکنش اجرا شد. این موارد نشان می‌دهند که سافت فورک می‌تواند بدون ایجاد زنجیره‌ای جدید، به ارتقای عملکرد بلاکچین کمک کند.
مزایا و معایب سافت فورک
مزایای سافت فورک عبارتند از:
- سازگاری با نسخه‌های قبلی؛
- عدم نیاز به بلاک چین جدید؛
- کاهش ریسک انشعاب و دوگانگی؛
- هزینه کمتر.
معایب سافت فورک عبارتند از:
- نیاز به اکثریت قدرت هش (Hash Power) برای پیروی از قوانین جدید؛
- احتمال عدم پذیرش توسط برخی نودها بخصوص آن‌هایی که نرم‌افزار خود را به‌روزرسانی نمی‌کنند؛
- سافت فورک‌ها تنها قادر به ایجاد تغییرات محدود و افزایشی هستند؛
- نظارت دقیق برای اطمینان از هماهنگی میان نودهای جدید و قدیمی ضروری است؛
- امنیت کمتر در مقایسه با هارد فورک.
هارد فورک (Hard Fork) چگونه کار می‌کند؟
هارد فورک زمانی رخ می‌دهد که توسعه‌دهندگان تصمیم می‌گیرند قوانین جدیدی به پروتکل بلاکچین اضافه کنند که با قوانین قبلی سازگار نیست. این تغییرات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- افزایش یا کاهش اندازه بلاک‌ها؛
- تغییر در الگوریتم اجماع (Consensus Algorithm)؛
- اضافه کردن ویژگی‌های جدید به بلاک چین؛
- بهبود امنیت و سرعت تراکنش‌ها.
مثالی برای درک بهتر عملکرد هارد فورک:
فرض کنید شبکه بیت‌کوین تصمیم بگیرد اندازه بلاک‌ها را از 1 مگابایت به 2 مگابایت افزایش دهد. برخی از نودها این تغییر را قبول می‌کنند و نرم‌افزار خود را به‌روز می‌کنند، اما برخی دیگر نمی‌پذیرند. در نتیجه، دو زنجیره مجزا ایجاد می‌شود که یکی با اندازه بلاک‌های 1 مگابایتی که همان شبکه قدیمی است و دیگری با بلاک‌های 2 مگابایتی که شبکه جدید را تشکیل می‌دهد.
این دقیقاً همان اتفاقی است که در سال 2017 با راه‌اندازی بیت‌کوین کش (Bitcoin Cash) رخ داد. گروهی از توسعه‌دهندگان و کاربران به‌منظور افزایش سرعت و ظرفیت تراکنش‌ها، از بیت‌کوین جدا شده و زنجیره‌ای جدید ایجاد کردند. نمونه‌ای دیگر از هارد فورک، اتریوم کلاسیک است که پس از حمله به پروژه DAO و اختلاف نظر در جامعه اتریوم بر سر بازگرداندن وجوه سرقت‌شده، باعث شد شبکه اتریوم به دو شاخه مستقل تقسیم شود: اتریوم (ETH) و اتریوم کلاسیک (ETC).
انواع هارد فورک در بلاکچین
از آن‌جا که اهداف، دلایل و واکنش‌های جامعه نسبت به تغییرات در بلاکچین متفاوت است، هارد فورک‌ها نیز انواع مختلفی دارند که هرکدام ویژگی‌ها و پیامدهای خاص خود را دارند. هارد فورک‌ها به سه دسته کلی تقسیم می‌شوند:
- برنامه‌ریزی‌شده (Planned Hard Fork)؛
- هارد فورک اختلافی یا بحث‌برانگیز (Contentious Hard Fork)؛
- هارد فورک اصلاحی (Emergency or Corrective Hard Fork).
در ادامه، هر یک را شرح می‌دهیم.
هارد فورک برنامه‌ریزی شده (Planned Hard Fork)
هارد فورک برنامه‌ریزی شده با هدف بهبود و ارتقاء بلاکچین، از پیش طراحی و زمان‌بندی می‌شود و معمولاً توسط تیم توسعه‌دهنده اصلی شبکه پیشنهاد شده و با همکاری جامعه اجرا می‌گردد. در این نوع هارد فورک، همه نودها و ماینرها از تغییرات آگاه هستند و زمان دقیق اعمال آن مشخص است. این نوع فورک‌ها اغلب باعث دو شاخه شدن شبکه نمی‌شوند، زیرا اکثریت شرکت‌کنندگان به نسخه جدید مهاجرت می‌کنند.
به طور مثال، اتریوم در سال ۲۰۱۹ با اجرای هارد فورک قسطنطنیه (Constantinople)، مجموعه‌ای از به‌روزرسانی‌ها از جمله کاهش هزینه گس (Gas) و بهینه‌سازی قراردادهای هوشمند را پیاده‌سازی کرد. این تغییرات به صورت کاملاً هماهنگ شده و بدون اختلاف عمده در شبکه انجام شد.
هارد فورک اختلافی یا بحث‌برانگیز (Contentious Hard Fork)
این نوع هارد فورک زمانی اتفاق می‌افتد که جامعه در مورد تغییرات پیشنهادی به توافق نرسد. در نتیجه، بخشی از اعضا از مسیر اصلی جدا می‌شوند و زنجیره‌ای جدید را تشکیل می‌دهند که قوانین متفاوتی دارد. این جدایی اغلب منجر به تولد یک رمز ارز جدید می‌شود.
به طور نمونه، در سال ۲۰۱۸، پروژه بیت کوین اس وی (Bitcoin SV) از بیت کوین کش منشعب شد. این فورک ناشی از اختلاف نظر شدید بر سر اندازه بلاک‌ها و فلسفه اصلی بیت‌کوین بود. توسعه‌دهندگان Bitcoin SV بر این باور بودند که باید به چشم‌انداز اولیه ساتوشی ناکاموتو بازگردند.
رمز ارزهایی مانند اتریوم کلاسیک (ETC) و بیت‌کوین کش (BCH) نیز نمونه‌های دیگر از هارد فورک‌های اختلافی هستند.
هارد فورک اصلاحی (Emergency or Corrective Hard Fork)
هارد فورک اصلاحی به‌طور معمول در پاسخ به یک رویداد اضطراری یا بحرانی رخ می‌دهد، مانند کشف یک باگ امنیتی خطرناک یا حمله سایبری. در چنین شرایطی، توسعه‌دهندگان به سرعت کدی جدید ارائه می‌کنند تا مشکل را حل کرده و جلوی آسیب‌های بیشتر را بگیرند.
به طور مثال، در سال ۲۰۱۸، بلاکچین مونرو (XMR) یک هارد فورک اصلاحی انجام داد تا یک باگ حیاتی در الگوریتم استخراج را برطرف کند که می‌توانست توسط استخراج‌کنندگان ASIC مورد سوء استفاده قرار گیرد. این فورک به‌طور ناگهانی انجام شد تا تمرکززدایی شبکه حفظ شود و کاربران از سوء استفاده احتمالی محافظت شوند.
همچنین، هارد فورک DAO در اتریوم در سال ۲۰۱۶ نیز نمونه‌ای از هارد فورک اصلاحی بود که برای بازگرداندن سرمایه‌های دزدیده شده کاربران پس از یک حمله بزرگ به قرارداد هوشمند DAO اجرا شد. این اقدام منجر به ایجاد دو زنجیره مستقل اتریوم (ETH) و اتریوم کلاسیک (ETC) شد.
| تفاوت انواع هارد فورک‌ها | |||
|---|---|---|---|
| ویژگی‌ها | هارد فورک برنامه‌ریزی شده | هارد فورک بحث برانگیز | هارد فورک اصلاحی |
| هدف اصلی |
به‌روزرسانی و بهبود شبکه |
رفع اختلافات یا تغییرات بزرگ | رفع مشکلات امنیتی و باگ‌های مهم |
| نیاز به اجماع | معمولاً اکثریت کاربران و ماینرها | اختلاف نظر شدید و جدایی جامعه |
اکثریت سریع برای رفع مشکل |
| ایجاد زنجیره جدید |
خیر؛ معمولاً تنها یک زنجیره ادامه دارد |
بله؛ دو زنجیره مجزا شکل می‌گیرد |
به‌ندرت؛ اگر اختلاف ایجاد شود |
مزایا و معایب هارد فورک (Hard Fork)
هارد فورک (Hard Fork) می‌تواند امکانات جدید، امنیت بیشتر و رفع مشکلات را به شبکه اضافه کند، اما در عین حال چالش‌ها و ریسک‌هایی نیز به همراه دارد. در ادامه، مزایا و معایب هارد فورک را به‌طور کامل بررسی می‌کنیم:
مزایای هارد فورک عبارتند از:
- افزایش امنیت و بهبود عملکرد؛
- ایجاد ارز دیجیتال جدید؛
- رفع باگ‌ها و مشکلات قبلی؛
- افزایش مقیاس‌پذیری (Scalability)؛
- ایجاد فرصت‌های سرمایه‌گذاری جدید با معرفی ارز جدید؛
- رفع اختلافات در جامعه توسعه‌دهندگان و کاربران.
| در صورت عدم وجود مکانیزم حداقل مبلغ، تراکنش‌های با مبلغ بسیار کم می‌توانند در هر دو زنجیره منتشر شوند و زمینه‌ساز حمله یا اشتباه کاربر گردند. |
معایب هارد فورک عبارتند از:
- تقسیم جامعه کاربران و توسعه‌دهندگان؛
- احتمال کاهش ارزش ارز اصلی؛
- مشکلات امنیتی و حملات تکرار یا بازپخش (Replay Attack)؛
- هزینه‌های بالای هماهنگی و بروزرسانی؛
- ریسک از دست رفتن کاربران؛
- کاهش تمرکز بر توسعه.
نکته: یکی از خطرات بالقوه پس از هارد فورک، کاهش قدرت هش شبکه اصلی و افزایش ریسک حمله 51 درصدی است. در این حالت یک گروه با در اختیار داشتن بیش از نیمی از قدرت پردازشی، می‌تواند تغییرات مخربی در بلاکچین ایجاد کند.
تاثیرات ایجاد فورک بر بلاکچین و ارز دیجیتال
ایجاد یک فورک در بلاکچین می‌تواند تاثیرات عمیقی بر روی ساختار شبکه، قیمت ارز دیجیتال و حتی جامعه کاربران داشته باشد. این تغییرات می‌تواند مثبت یا منفی باشد. در ادامه، به بررسی تأثیرات مختلف فورک بر بلاکچین و ارز دیجیتال می‌پردازیم:
تغییر در ساختار شبکه بلاکچین
هنگامی که یک فورک اجرا می‌شود، ساختار اصلی بلاکچین ممکن است تغییر کند. در هارد فورک، تغییرات غیرقابل بازگشت است و به معنای ایجاد دو بلاکچین مجزا با تاریخچه مشترک تا زمان فورک است. در سافت فورک، تنها تغییرات محدودی در پروتکل شبکه ایجاد می‌شود و زنجیره اصلی بدون نیاز به انشعاب جدید ادامه پیدا می‌کند.
ایجاد ارز دیجیتال جدید و فرصت‌های جدید سرمایه‌گذاری
یکی از جذاب‌ترین اثرات هارد فورک، ایجاد یک ارز دیجیتال جدید است. دارندگان ارز دیجیتال اصلی در زمان فورک، به طور خودکار معادل موجودی خود را در ارز جدید نیز دریافت می‌کنند. همچنین، پس از ایجاد یک فورک، معمولاً ارز دیجیتال جدید در صرافی‌ها لیست می‌شود و فرصت‌های معاملاتی جدیدی برای تریدرها ایجاد می‌شود.
تاثیر بر قیمت ارز دیجیتال
فورک‌ها معمولاً نوسانات قیمتی شدیدی ایجاد می‌کنند. پیش از فورک، معمولاً قیمت ارز دیجیتال افزایش پیدا می‌کند، زیرا سرمایه‌گذاران برای دریافت توکن جدید اقدام به خرید می‌کنند. پس از فورک، ممکن است بازار به دو شکل عمل کند:
- قیمت ارز اصلی کاهش یابد، زیرا بخشی از ارزش به ارز جدید منتقل شده است.
- هر دو ارز رشد کنند، به‌خصوص اگر پروژه جدید موفقیت‌آمیز باشد.
اختلاف در جامعه کاربران و توسعه‌دهندگان
ایجاد یک فورک، به‌خصوص هارد فورک‌های بحث‌برانگیز، می‌تواند اختلافات زیادی در جامعه کاربران و توسعه‌دهندگان به وجود آورد. این اختلاف می‌تواند منجر به کاهش اعتماد و قدرت شبکه اصلی شود.
افزایش امنیت یا کاهش آن
اگر فورک به‌درستی اجرا نشود، ممکن است با حملات تکرار (Replay Attack) مواجه شود که در این نوع حملات، تراکنش‌ها در هر دو شبکه اصلی و جدید تکرار می‌شوند و احتمال سرقت افزایش می‌یابد.
بهبود مقیاس‌پذیری و عملکرد شبکه
فورک‌ها می‌توانند به افزایش سرعت و کاهش هزینه تراکنش‌ها منجر شوند. برای مثال، بیت‌کوین کش (BCH) با هدف افزایش اندازه بلاک‌ها از 1 مگابایت به 8 مگابایت ایجاد شد تا تراکنش‌ها سریع‌تر و ارزان‌تر انجام شوند.
مراحل ایجاد یک فورک در شبکه بلاکچین
ایجاد یک فورک (Fork) در شبکه بلاکچین، فرآیندی پیچیده و نیازمند برنامه‌ریزی دقیق است. در ادامه به بررسی مراحل اصلی ایجاد یک فورک در بلاکچین می‌پردازیم:
- تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی: در اولین قدم توسعه‌دهندگان و اعضای جامعه باید به یک اجماع نسبی برسند که آیا نیاز به یک تغییر اساسی در پروتکل وجود دارد یا خیر.
- نوشتن کد و توسعه پروتکل جدید: در این مرحله، توسعه‌دهندگان کد جدیدی را برای اعمال تغییرات مورد نظر می‌نویسند.
- تست و آزمایش در Testnet: قبل از پیاده‌سازی در شبکه اصلی، تغییرات در یک Testnet (شبکه آزمایشی) اجرا می‌شود. این مرحله به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا مشکلات احتمالی را شناسایی و رفع کنند.
- اعلام عمومی و هماهنگی با ماینرها و نودها: برای موفقیت یک فورک، ماینرها، نودها و صرافی‌ها باید از تغییرات جدید مطلع باشند و نرم‌افزار خود را به‌روزرسانی کنند. این اطلاع‌رسانی معمولا از طریق سایت رسمی، شبکه‌های اجتماعی و خبرگزاری‌های معتبر انجام می‌شود.
- اجرای فورک در بلاک مشخص: هنگامی که به بلاک مشخص شده در برنامه‌ریزی فورک می‌رسیم، قوانین جدید فعال می‌شوند و فورک به‌طور رسمی اجرا می‌شود.
- ثبت و توزیع توکن‌های جدید (در صورت هارد فورک): اگر فورک از نوع هارد فورک باشد، دارندگان ارز دیجیتال اصلی، به میزان موجودی خود در زنجیره جدید نیز توکن دریافت می‌کنند.
- نظارت و رفع اشکال پس از فورک: پس از اجرای فورک، توسعه‌دهندگان باید عملکرد شبکه را تحت نظر بگیرند تا مشکلات احتمالی مانند حملات تکرار یا ناسازگاری نودها شناسایی و رفع شود.
نحوه دریافت توکن‌های جدید بعد از فورک
یکی از جذاب‌ترین بخش‌های یک هارد فورک (Hard Fork) در بلاکچین، دریافت توکن‌های جدید به ازای دارایی‌های قبلی است. وقتی یک فورک در شبکه اتفاق می‌افتد، دارندگان ارز دیجیتال اصلی به میزان موجودی خود، معادل آن را در زنجیره جدید نیز دریافت می‌کنند. دارندگان ارز دیجیتال اصلی برای دریافت توکن‌های جدید بعد از فورک باید مراحل زیر را طی کنند:
- تأیید پشتیبانی کیف پول یا صرافی: اولین قدم برای دریافت توکن‌های جدید، بررسی این است که آیا کیف پول یا صرافی شما از فورک پشتیبانی می‌کند یا خیر. برخی از کیف پول‌های معروف مانند متامسک (MetaMask)، ترزور (Trezor)، لجر (Ledger) و تراست ولت (Trust Wallet) معمولاً از فورک‌های بزرگ پشتیبانی می‌کنند.
همچنین صرافی‌های بزرگی مانند بایننس (Binance)، کوین بیس (Coinbase) و کراکن (Kraken) معمولاً فورک‌های مهم را تحت پوشش قرار می‌دهند. - نگهداری دارایی در زمان فورک: برای دریافت توکن‌های جدید، باید ارز دیجیتال اصلی خود را در زمان فورک، در کیف پول یا صرافی که پشتیبانی می‌کند، نگهداری کنید.
| اگر چند فورک به‌صورت هم زمان اتفاق بیفتد، ممکن است کیف پول‌ها در تشخیص زنجیره معتبر دچار سردرگمی شده و دارایی‌ها به صورت اشتباه منتقل شوند. |
- بررسی بلاک شماره فورک: هر هارد فورک در یک بلاک مشخص از بلاک چین اتفاق می‌افتد. توسعه‌دهندگان معمولاً از قبل تاریخ و شماره بلاک فورک را اعلام می‌کنند.
- انتظار برای به‌روزرسانی شبکه: پس از اجرای فورک، شبکه جدید باید چند ساعت تا چند روز زمان نیاز دارد تا به‌روزرسانی‌های لازم را اعمال کند.
- دسترسی به توکن‌های جدید: پس از به‌روزرسانی شبکه، توکن‌های جدید به موجودی شما در کیف پول یا صرافی اضافه می‌شود. اگر دارایی شما در یک کیف پول سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری است، ممکن است نیاز به اضافه کردن دستی زنجیره جدید (Custom Network) داشته باشید.
- اقدامات امنیتی پس از فورک: بعد از دریافت توکن‌های جدید، نکات امنیتی زیر را رعایت کنید:
- از کلید خصوصی خود محافظت کنید؛
- تراکنش‌ها را فقط در کیف پول‌های معتبر انجام دهید؛
- از سایت‌های مشکوک برای دریافت کردن توکن‌ها خودداری کنید؛
- اگر زنجیره جدید از ویژگی ضد بازپخش (Replay Protection) پشتیبانی نکند، ممکن است تراکنش‌های شما در هر دو شبکه ثبت شود.
نکته: از نگهداری دارایی‌ها در صرافی‌های ناشناخته یا غیرمعتبر خودداری کنید، زیرا ممکن است از فورک پشتیبانی نکنند.
نکات کلیدی برای بهبود عملکرد هولدینگ در زمان فورک
برای دستیابی به حداکثر سود و حفظ امنیت دارایی‌ها، رعایت نکات کلیدی در زمان هولدینگ بسیار ضروری است. در ادامه، به مهم‌ترین این نکات می‌پردازیم:
- برای اطمینان از دریافت توکن‌های جدید، حتماً از کیف پول‌های معتبری استفاده کنید که کلید خصوصی در اختیار شما باشد استفاده کنید.
- اطلاع از تاریخ و شماره بلاک فورک به شما این امکان را می‌دهد که دارایی‌های خود را قبل از رسیدن به آن بلاک، به کیف پول‌های پشتیبانی شده منتقل کنید.
- قبل از فورک، مطمئن شوید که صرافی یا کیف پول شما از آن پشتیبانی می‌کند.
- فعال‌سازی ویژگی Replay Protection (محافظت از بازپخش) جهت محافظت از سرمایه در زمان انتقال.
- اگر فورک موفقیت‌آمیز باشد، استفاده از استراتژی خرید پله‌ای می‌تواند راهکار مناسبی برای افزایش موجودی باشد.
- توسعه‌دهندگان معمولاً از طریق سایت‌های رسمی، توییتر و انجمن‌های بلاکچین اطلاعات جدید مربوط به فورک را اعلام می‌کنند.
نتیجه گیری
فورک‌ها فرصتی منحصربه‌فرد برای ایجاد تغییرات اساسی در شبکه‌های بلاکچین و بهره‌مندی از مسیرهای جدید در دنیای ارزهای دیجیتال فراهم می‌کنند. با شناخت دقیق انواع فورک، انتخاب استراتژی مناسب هولدینگ و استفاده از کیف پول‌های ایمن، می‌توان از این تحولات به بهترین شکل بهره‌مند شد.
اگر به دنبال ارتقای دانش خود در بازار کریپتو و استفاده هوشمندانه از فرصت‌های پیش رو هستید، زمان آن رسیده که مفاهیم فورک و استراتژی‌های مرتبط با آن را به بخشی از مسیر سرمایه‌گذاری خود تبدیل کنید. دنیا در حال تغییر است. آیا شما آماده بهره‌برداری از این تغییرات هستید؟
منابع: Investopedia, Britannica
