مقدمه و تاریخچه

رمزارز دش در سال ۲۰۱۴ آغاز به کار کرد. دش در اصل با نام ایکس کوین (Xcoin) شناخته می‌شود. پس از آن اسم این رمزارز به دارک کوین (Darkcoin) تغییر پیدا کرد و سپس در ماه مارس سال ۲۰۱۵ با نام کنونی خود، یعنی دش شناخته شد. هنگامی که این رمزارز برای اولین بار به وجود آمد، هدف آن فراهم کردن حریم شخصی و ناشناسی بود. وایت پیپر این رمزارز توسط ایوان دوفیلد (Evan Duffield) و دنیل دیاز (Daniel Diaz) نگارش شده است. محور اصلی این رمزارز حفظ حریم شخصی معرفی شده است و ایده‌های فنی آن از موسس بیتکوین، یعنی ساتوشی ناکاماتو (Satoshi Nakamato) گرفته شده است.

در حالی که این رمزارز حاوی رمزنگاری قدرتمندی است، اما اهداف این کمپانی از ابتدای به وجود آمدنش، دچار تغییر شده است. دش اکنون هدف دارد تا تبدیل به یک پلتفرم پرداختی روزانه شود و بتواند به عنوان پول مورد استفاده روزمره قرار گیرد. دش یک پروژه متن‌باز (Open-source) است که شامل یک شبکه پرداختی کاملا غیر متمرکز است.

در ماه آگوست سال ۲۰۲۱، دش در رتبه ۵۰امین رمزارز در میان تمام رمزارزها (از لحاظ حجم سرمایه) قرار دارد. ارزش یک دش کوین در حال حاضر برابر با ۲۵۱.۶۸ دلار.

هدف پروژه دش این است که به یک پلتفرم برای انجام تراکنش‌های روزانه تبدیل شود. در سال ۲۰۱۸، استفاده از پول دیجیتال به کشور ونزوئلا نیز رسید، که کشوری است که در بحران اقتصادی به سر می‌برد.

تقاضا برای رمزارزها و همچنین تعداد کاربران شبکه دش، روزبه‌روز در حال افزایش است. دلیل این افزایش روزافزون، وجود نیاز به یک ارز قابل معامله است. ونزوئلا در حال حاضر، در حال تجربه دوره‌ای از ناآرامی اجتماعی و تورم شدید است، تا حدی که ارز رسمی این کشور (بولیوار) تقریبا هیچ ارزشی ندارد.

در مصاحبه‌ای، رایان تیلور، مدیرعامل دش گفت: رمزارز برای نجات اقتصاد ونزوئلا ضروری است. شهروندان این کشور به رمزارزهایی مانند بیتکوین و دش روی آورده اند، چرا که می‌توانند آن‌ها را با سرعت بالا و هزینه کم جابجا کنند.

دش همچنین در پروژه‌های تحقیقاتی سرمایه‌گذاری کرده است، و با همکاری دانشگاه ایالت آریزونا (Arizona State University) در حال توسعه یک آزمایشگاه تحقیقاتی زنجیره بلوکی است. در این آزمایشگاه، دش به روی پروژه‌هایی سرمایه‌گذاری کرده است که در جهت افزایش سرعت، کارایی و امنیت زنجیره بلوکی تحقیق می‌کنند. توافق‌نامه Dash-ASU همچنین شامل کمک‌هزینه‌های تحقیقاتی برای دانشجویانی است که در این زمینه به تحقیق می‌پردازند.

ویژگی‌های فنی دش

رمزارز دش در سال ۲۰۱۴ تاسیس شد و در حال حاضر سرمایه آن برابر با ۹۲۰ میلیون دلار آمریکا است. در این بخش به توضیح رمزارز دش می‌پردازیم و ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن را بیان می‌کنیم.

دش چیست؟

رمزارز دش همانند بیتکوین یک ارز دیجیتال است که می‌تواند برای انجام پرداخت‌های مورد استفاده قرار گیرد. در واقع، دش با استفاده از فناوری زنجیره بلوکی توسعه داده شده است، که بیتکوین نیز از آن بهره می‌برد. با این حال، دش نسبت به بیتکوین مزیت‌هایی نیز دارد.

دش به این دلیل محبوب شده است که امنیت شخصی بیشتری ارائه داده و سرعت تراکنش‌های آن نسبت به بیتکوین، بیشتر است. این کار در شبکه دش با استفاده از مدلی شامل مسترنود (Masternodes) انجام می‌گیرد. در ادامه، در رابطه با مسترنودها بیشتر توضیح خواهیم داد، چرا که زیربنای شبکه دش به حساب می‌آیند.

نه تنها رمزارز دش این مزایا را به کاربران خود ارائه می‌دهد، بلکه کاملا مستقل بوده و حتی از هیچ منبع خارجی حمایت مالی دریافت نمی‌کند. بر خلاف بیتکوین، شبکه دش می‌تواند خودش را از لحاظ مالی حمایت کرده و پیشرفت‌هایی را در فناوری مورد استفاده به وجود آورد.

دش (DASH) کلمه‌ای است که از ترکیب دو کلمه دیجیتال (Digital) و کش (Cash) به وجود آمده است. این رمزارز در ۱۸ام ژانویه سال ۲۰۱۴ با عنوان ایکس کوین (Xcoin) توسط ایوان دوفیلد تاسیس شد. در ۲۸ام ژانویه سال ۲۰۱۴ نام این رمزارز به دارک کوین (Darkcoin) تغییر پیدا کرد و در آخر در تاریخ ۲۵ام مارس سال ۲۰۱۵ نام آن به دش تغییر پیدا کرد و تا کنون با همین نام شناخته می‌شود.

دش در ابتدا یک فورک (fork) از رمزارز لایت کوین بود، و لایت کوین نیز خودش یک فورک از بیتکوین بود. زمانی رمزارز دش به وجود آمد، یک باگ سبب شد که ۱.۹ میلیون دش کوین در دو روز اول استخراج شوند. ۱.۹ میلیون تقریبا برابر با ۱۰٪ کل کوین‌هایی است که شبکه دش حمایت می‌کند.

فورک به معنی انشعاب گرفتن از رمزارزهای دیگر است. مثلا زنجیره بلوکی بیتکوین سبب به وجود آمدن لایت کوین شد، و دش نیز از لایت کوین منشعب شد. بنابراین، فناوری استفاده شده در این سه رمزارز مشابه است، اما هرکدام از آن‌ها ویژگی‌های منحصربه‌فرد خود را دارند.

پس از آن که این مشکل فنی پیش آمد، ایوان دوفیلد این پیشنهاد را مطرح کرد که رمزارز را از نو پایه‌گذاری کند. اما انجمن دش با این تصمیم مخالفت کرد و بدین ترتیب این پروژه راه خود را ادامه داد.

از زمانی که دش در سال ۲۰۱۴ تاسیس شد، قیمت آن تا انتهای سال ۲۰۱۶ به زیر ۱۰ دلار رسیده بود. همانطور که در نمودار زیر مشاهده می‌کنید، قیمت دش از ابتدای سال ۲۰۱۷ شروع به افزایش کرد و در تاریخ ۲۰ام ماه دسامبر سال ۲۰۱۷ به سقف ۱۵۴۰ دلار رسید.

موارد استفاده دش

رمزارز دش دارای ویژگی‌های بسیاری است که سبب برتری آن نسبت به رمزارزهای دیگر مانند لایت کوین و بیتکوین شده است. دش می‌تواند برای انجام تراکنش‌ها به صورت ناشناس و با سرعت بیشتر مورد استفاده قرار گیرد. دلیل وجود این امکان، وجود سه ویژگی مسترنودها، ارسال خصوصی (PrivateSend) و ارسال سریع (InstantSend) است.

مسترنودها

در زنجیره بلوکی بیتکوین، ماینرها صحت تراکنش‌ها را تایید می‌کنند و در عوض به خاطر کاری که انجام داده اند از شبکه پاداش دریافت می‌کنند. به همین ترتیب، به روی زنجیره بلوکی رمزارز دش، ماینرهایی وجود دارند. اما این سیستم به دو بخش تقسیم شده که متشکل از ماینرها و مسترنودها هستند.

مسترنود‌ها همانند سرورهای مخصوص عمل می‌کنند که عملیات مهمی را به روی شبکه دش انجام می‌دهند. این اجزا مسوول انجام تراکنش‌های خصوصی، تراکنش‌های سریع و سیستم مدیریت و خزانه‌داری هستند. همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، شبکه مسترنودهای دش در حال رشد و گسترش است.

این مسترنودها امنیت شبکه را ارتقا می‌بخشند و اطمینان حاصل می‌کنند که تراکنش‌ها با بالاترین سرعت ممکن اجرا شوند. این امر سبب می‌شود که انجام کاری از جانب مسترنودها مورد نیاز باشد، بنابراین به ازای انجام این کار از شبکه پاداش دریافت می‌کنند.

یک مسترنود، ۴۵٪ از پاداش کسب شده برای استخراج دش کوین را دریافت می‌کند. بنابراین، فرض کنید که یک دش کوین توسط ماینر استخراج شود، آنگاه این دش کوین به روش زیر توزیع می‌شود.

• ۴۵٪ از پاداش به ماینرها تعلق می‌گیرد
• ۴۵٪ از پاداش به مسترنودها تعلق می‌گیرد
• ۱۰٪ از پاداش برای ارتقاهای آینده در خزانه ذخیره می‌شود

همانگونه که در تصویر زیر نشان داده شده است، این سیستم یکتا که از مسترنودها تشکیل شده است، چیزی است که به دش کمک می‌کند تا بتواند دو ویژگی بسیار مفید را به کاربران خود ارائه دهد. این دو ویژگی در ادامه معرفی شده اند.

ارسال خصوصی

یکی از معایب زنجیره بلوکی بیتکوین، عمومی بودن آن است. این بدین معنی است که اگر شما یک تراکنش در شبکه بیتکوین انجام دهید، هر شخصی در جهان که به اینترنت متصل باشد، قادر خواهد بود که از جزئیات زیر در رابطه با تراکنش انجام شده باخبر شود:

• آدرس عمومی ارسال‌کننده و دریافت‌کننده هر تراکنش
• حجم کلی تراکنش
• تراکنش‌های قبلی که به روی این کوین‌ها انجام شده است

حالا شاید مشکل زنجیره بلوکی بیتکوین را بهتر درک کنید. انجام تراکنش‌ها در این شبکه همانند انجام تراکنش با پول سنتی نیست. بنابراین اطلاعات تراکنش شما تنها در دست طرفهای تراکنش نیست، بلکه هر شخصی می‌تواند اطلاعات مربوط به آن را استخراج کند.

با این حال، دش خدماتی به نام «ارسال خصوصی» ارائه می‌دهد. با استفاده از این خدمات، می‌توان تراکنش‌ها را به صورت ناشناس انجام داد. به همین سبب، تراکنش‌های انجام شده در شبکه دش را نمی‌توان ردیابی کرد، و از هویت کاربرانی که تراکنشی را انجام داده اند مطلع شد. همانطور که قبلتر نیز اشاره شد، انجام تراکنش‌ها به صورت ناشناس به واسطه وجود مسترنودها ممکن است.

حتی اگر تمام تراکنش‌هایی که انجام می‌دهید کاملا قانونی باشد، مطمئنا تمایل ندارید که دیگران از آن باخبر شوند. بنابراین این ویژگی یکی از مزیت‌های بزرگ رمزارز دش نسبت به بیتکوین است. این ویژگی همچنین می‌تواند سبب شود که رمزارز دش یک رمزارز قابل تعویض (Fungible) باشد.

تمام ارزهای سنتی مانند دلار، یورو و ین، قابل تعویض هستند. این بدین معنی است که دو اسکناس ده دلاری می‌توانند با یکدیگر جایگزین شوند. همانگونه که یک انس از طلا با خلوص مشخص، با یک انس دیگر از طلا با همان خلوص برابر است.

این مفهوم در رابطه با بیتکوین صدق نمی‌کند. از آنجایی که تراکنش‌های بیتکوین قابل ردیابی هستند، یک شخص می‌تواند از قبول کردن بیتکوینی که قبلا در فعالیت‌های شرورانه مورد استفاده قرار گرفته است، خودداری کند. و از آنجایی که تراکنش‌های انجام شده در شبکه دش، قابل ردیابی نیستند، تاریخچه آن‌ها نیز ناشناخته است. این سبب می‌شود که تمام دش کوین‌ها با یکدیگر قابل تعویض باشند.

ارسال سریع

به طور متوسط، انجام تراکنش به روی شبکه بیتکوین، ده دقیقه به طول می‌انجامد. از طرفی دیگر، انجام تراکنش با استفاده از کارت‌های ویزا و مستر تنها چند ثانیه طول می‌کشد. اما علت این تفاوت زیاد چیست؟

این امر سبب شده که سوالهای زیادی در رابطه با مقیاس‌پذیری و گنجایش شبکه بیتکوین مطرح شود. دش این مسئله را با ارائه خدماتی تحت عنوان «ارسال سریع» حل می‌کند. با استفاده از ویژگی ارسال سریع، تراکنش‌های دش در لحظه اجرا می‌شوند و توسط مسترنودهای شبکه به تایید می‌رسند.

در انجام تراکنش‌های عادی در شبکه دش، برای استفاده از این قابلیت باید هزینه‌ای پرداخت شود. یک تراکنش عادی در شبکه دش حدودا در ۲.۵ دقیقه انجام می‌شود، که حتی در این وضعیت نیز نسبت به بیتکوین شرایط بهتری دارد.

اما فرض کنید برای خرید به سوپر مارکت رفته اید. در این صورت نمی‌خواهید که اجرای تراکنش شما ۲.۵ دقیقه به طول انجامد. بنابراین با پرداخت هزینه‌ای اندک، می‌توانید از مسترنودها درخواست کنید تا تراکنش شما را تنها در چند ثانیه تایید و اجرا کنند.

این سه ویژگی پرکاربرد سبب می‌شوند که رمزارز دش مزایای بسیاری نسبت به همنوعان خود مانند بیتکوین یا لایت کوین داشته باشد. علاوه برا این ویژگی‌ها، یک ویژگی دیگر نیز وجود دارد که سبب ایجاد تفاوت میان دش و رمزارزهای مشابه خود می‌شود.

اداره و پشتیبانی مالی خودکار

زمانی که یک بلوک در شبکه بیتکوین استخراج می‌شود، تمام پاداش کسب شده به ماینرها تعلق می‌گیرد. اما در شبکه دش، ۱۰٪ از پاداش کسب شده توسط ماینرها به شبکه برمی‌گردد.

این مقدار اساسا به بودجه‌ای اضافه می‌شود که بعدها برای ایجاد توسعه در این شبکه مورد استفاده قرار خواهد گرفت. این بدین معنی است که رمزارز دش می‌تواند به خودی خود، منابع مالی مورد نیاز برای انجام توسعه‌های شبکه خود را فراهم کند.

اما استفاده از این منابع مالی به تصمیم چه کسی صورت می‌گیرد؟ این کار به صورت دموکراتیک و با رای‌گیری میان شرکت‌کنندگان شبکه دش انجام می‌شود. پیشنهادات گوناگون در وبسایت dash.org ارائه می‌شوند. در زیر، لیستی از پیشنهادات ارائه شده جهت انجام توسعه در شبکه دش ارائه شده اند.

همانگونه که مشاهده می‌کنید، هر شخصی از اعضای انجمن دش، می‌تواند نظرات خود را درج کند و در جهت ارتقای شبکه مشارکت داشته باشد. این ویژگی، ویژگی بسیار مهمی است، چرا که زنجیره بلوکی یک فناوری مدرن است که به تحقیقات و توسعه‌های بسیاری احتیاج دارد تا به یک فناوری مورد قبول تبدیل شود.

همانطور که ذکر کردیم، رمزارز دش توسعه‌های بسیاری از لحاظ فنی و مدل تجارتی پیاده‌سازی کرده است. به همین سبب دش یکی از رمزارزهای برتر در کل بازار به حساب می‌آید. حالا که با ویژگی‌های دش آشنا شدید، در ادامه چگونگی انجام یک تراکنش را در این شبکه به شما توضیح خواهیم داد.

چگونگی تراکنش در دش

فرض کنید در حال حاضر یک دش کوین دارید (فرض کنید آن را از صرافی بایننس خریداری کرده اید)، و آن را در یکی از کیف پول‌های خود ذخیره کرده اید. ابتدا این دو مورد از مهمترین چیزهایی هستند که باید بدانید:

1. آدرس عمومی: این آدرس همانند شماره حساب بانکی شما عمل می‌کند. این عبارت، به صورت تصادفی از کنار هم قرار گرفتن تعدادی حروف و اعداد تشکیل می‌شود، که می‌توانید از آن برای واریز به کیف پولتان استفاده کنید
2. رمز خصوصی: از این رمز نیز همانند رمز کارت بانکی خود یاد کنید. این رمز را با دیگران به اشتراک نگذارید. این عدد نیز به صورت شماری از اعداد یا حروف تصادفی است که برای ارسال دارایی از کیف پول، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بنابراین، فرض کنید که می‌خواهید یک دش کوین را از کیف پول خود، به کیف پول دوستتان انتقال دهید. برای انجام این کار نیاز است که مراحل زیر را به ترتیب طی کنید:

• برای ارسال یک دش کوین به کیف پول دوستتان، ابتدا نیاز است که با استفاده از رمز خصوصی کیف پول خود، وارد کیف پولتان شوید.
• ماینرهای دش، تراکنش شما را به یک بلوک اضافه می‌کنند. یک بلوک، جایی است که شماری از تراکنش‌های انجام شده در شبکه دش در کنار یکدیگر گردآوری می‌شوند.
• اگر از ویژگی ارسال سریع استفاده کنید، تراکنش شما به سرعت توسط مسترنودها به تایید می‌رسد. در غیر این صورت، تایید این تراکنش توسط ماینرهای عادی صورت خواهد گرفت و حدود ۲ الی ۳ دقیقه به طول می‌انجامد.
• زمانی که این کارها به انجام رسیدند، دیگر ماینرهای موجود به روی شبکه از اجرای این تراکنش باخبر می‌شوند. این ماینرها نتایج حاصل شده از انجام این تراکنش را دوباره بررسی می‌کنند، تا مطمئن شوند که اشتباهی شکل نگرفته باشد.
• و در آخر، یک دش کوین به کیف پول دوست شما اضافه خواهد شد.

سرمایه‌گذاری به روی دش

دش یکی از رمزارزهای نسل جدید است که هدف آن برطرف کردن مشکلاتی است که شبکه بیتکوین دارد. دش نیز همانند بیتکوین یک رمزارز متن‌باز است که از لایت کوین منشعب شده است.

دش در حال ایجاد تغییراتی نسبت به بیتکوین است، تا بتواند یکی از بزرگترین مشکلاتی را که در رابطه با بیتکوین وجود دارد را حل کند. این مشکل اساسی سرعت شبکه بیتکوین است. همانطور که در بخش‌های پیشین نیز اشاره شد، دش موفق شده است که مشکل سرعت را برای انجام تراکنش در شبکه دش، حل کند.

با این حال، خرید دش خیلی هم راحت نیست. سرمایه‌گذاری به روی دش، نسبت به سرمایه‌گذاری به روی بیتکوین یا لایت کوین کمی متفاوت‌تر بوده و نیاز به طی مراحل بیشتری دارد. در ادامه مراحل لازم برای سرمایه‌گذاری به روی دش را توضیح خواهیم داد.

چگونگی سرمایه‌گذاری به روی دش

همانطور که قبل‌تر اشاره شد، سرمایه‌گذاری به روی دش کار بسیار ساده‌ای نیست. با این حال، شایعاتی وجود دارد که صرافی کوین بیس (Coinbase) در آینده نزدیک، دش را به لیست رمزارزهای خود اضافه خواهد کرد. اگر این اتفاق بیافتد، می‌توانید انتظار داشته باشید که قیمت دش کوین به صورت بنیادین افزایش پیدا کند، چرا که سرمایه‌گذاران جدید به راحتی می‌توانند به روی این رمزارز سرمایه‌گذاری کنند.

در همین حین، می‌توانید برای سرمایه‌گذاری مستقیم به روی دش، به شماری از صرافی‌ها مراجعه کنید. به عنوان مثال، صرافی آپهولد (Uphold) این رمزارز را به صورت مستقیم پشتیبانی می‌کند. با این حال، اگر می‌خواهید که تجربه بهتری داشته باشید، باید شماری از مراحل سخت‌گیرانه را برای سرمایه‌گذاری به روی دش، طی کنید.

افتتاح حساب در صرافی بایننس

اولین کاری که باید انجام دهید، این است که در صرافی بایننس یک حساب افتتاح کنید. بایننس جایی است که شما در آن، توکن‌های رمزارز خود را نگه‌داری خواهید کرد.

بایننس انتخاب محبوبی است، چرا که این اجازه را به شما می‌دهد تا تراکنش‌های رمزارز در مقابل رمزارز انجام دهید. این نکته نیز حائز اهمیت است که شما نمی‌توانید به بایننس پول واریز کنید. بنابراین، مجبور خواهید بود که ابتدا به کوین بیس مراجعه کرده، سپس به بایننس بروید و رمزارز دش را خریداری کنید. بنابراین شما به دو حساب احتیاج خواهید داشت؛ یکی در بایننس، و دیگری در کوین بیس.

خرید بیتکوین یا اتر در کوین بیس

زمانی که موفق به افتتاح حساب در بایننس شدید، باید در کوین بیس، اتر یا بیتکوین خریداری کنید. خرید بیتکوین یا اتر در حساب کوین بیس، کار بسیار ساده‌ای است. تنها باید به صفحه خرید و فروش مراجعه کنید و اطلاعات خود را وارد کنید. سپس، در کیف پول خود بیتکوین خواهید داشت، و می‌توانید به مرحله بعدی بروید.

بیتکوین خود را به حساب خود در بایننس منتقل کنید

زمانی که اتر یا بیتکوین را در حساب کوین بیس خود خریداری کردید، می‌توانید آن را به حساب خود در صرافی بایننس منتقل کنید. انجام این کار نیز بسیار ساده است.

در حساب بایننس خود، به روی موجودی (Balances) کلیک کنید، سپس به روی کیف پول‌ها (Wallets) کلیک کنید. حال می‌توانید تمام کوین‌هایی که قابلیت نگه‌داری آن‌ها را در حساب خود دارید، مشاهده کنید.

در این مورد، قصد ما انتقال بیتکوین است. بنابراین، به روی بیتکوین کلیک کنید، آنگاه آدرس کیف پول نمایش داده می‌شود. زمانی که این آدرس را در دست داشته باشید، می‌توانید به کوین بیس برگشته، در قسمت حساب‌ها (Accounts) به روی ارسال (Send) کلیک کنید. در این صورت پنجره‌ای باز می‌شود که می‌توانید در آن بیتکوین خریداری شده را به یک آدرس کیف پول دلخواه ارسال کنید.

خرید دش

زمانی که بیتکوین را با موفقیت به حساب بایننس انتقال دادید، می‌توانید رمزارز دش (DASH) را خریداری کنید. در بالای صفحه بایننس، می‌توانید به روی گزینه تبدیل (Exchange) کلیک کنید، سپس دش را از میان گزینه‌های نمایش داده شده انتخاب کنید. زمانی که سفارش خود را ثبت کردید، رمزارز خریداری شده در حساب بایننس شما نمایش داده می‌شود.

مانند هر رمزارز دیگری، سرمایه‌گذاری به روی رمزارز دش نیز حاوی ریسک بسیار بالایی است. با این حال، با توجه به پایین بودن قیمت کنونی، این امکان وجود دارد که از سرمایه‌گذاری به روی این رمزارز بتوانید سود‌های قابل توجهی را به دست آورید.

اگر به خرید رمزارزها و نگه‌داری آن‌ها در کیف پول‌های دیجیتال علاقه چندانی ندارید، هنوز صندوق‌های ETF وجود ندارند که از رمزارز دش پشتیبانی کنند. با این حال، صندوق GBTC صندوق ETF است که از بیتکوین پشتیبانی می‌کند. می‌توانید با استفاده از بروکرهای آنلاین معروف، به روی این صندوق سرمایه‌گذاری کرده و از تغییرات قیمتی بیتکوین سود کسب کنید.

پتانسیل دش

رمزارز دش در سال ۲۰۱۷ بسیار بهینه عمل کرد. اگر در ابتدای سال ۲۰۱۷ تنها ۱۰ دلار به روی دش سرمایه‌گذاری می‌کردید، در ماه دسامبر همان سال، سرمایه شما به حدود ۱۵۰۰ دلار آمریکا می‌رسید. این رشد چیزی حدود ۱۴،۹۰۰٪ در کمتر از یک سال است.

این رمزارز یکی از رمزارزهایی است که توجه بسیاری به آن شده است. راجر ور (Roger Ver) که از او با نام عیسی بازار رمزارزها یاد می‌کنند، نیز از دش حمایت کرده است.

یکی از دلایلی که سبب شده است رمزارز دش تا این حد محبوب شود، این است که این رمزارز دو مشکل اساسی بیتکوین را در شبکه خود حل کرده است؛ عدم حفظ حریم شخصی و تراکنش‌های کند. در ادامه به برخی از ویژگی‌های دش که سبب شده اند این رمزارز یک رمزارز قوی به حساب بیاید اشاره می‌کنیم:

• همانطور که قبلتر ذکر شد، بهبودهای حاصل شده در زمینه حریم شخصی و سرعت در شبکه دش، پیشرفت‌های چشمگیری به حساب می‌آیند.
• به عنوان یک سرمایه‌گذار، برای ما مهم است که یک پروژه در زمینه فناوری رمزارزها پیشرفت‌هایی را به وجود آورد. خوشبختانه، رمزارز دش دارای سیستمی است که به صورت خودکار منابع مالی مورد نیاز برای پیشرفت‌های آینده در شبکه را تامین می‌کند.
• با توجه به آمار منتشر شده در bitinfocharts.com، کارمزد متوسط انجام تراکنش در شبکه دش برابر است با ۰.۲ تا ۰.۳ دلار، در حالی که همین تراکنش در شبکه بیتکوین هزینه‌ای حدود ۲ الی ۵ دلار به دنبال خواهد داشت. بنابراین انجام تراکنش با استفاده از رمزارز دش بسیار ارزان‌تر تمام می‌شود.

البته در کنار عواملی که سبب می‌شوند دش در مقایسه با دیگر رمزارزها مزیت‌هایی داشته باشد، عواملی نیز وجود دارند که باعث جلوگیری از رشد این رمزارز می‌شوند.

• منتقدان رمزارز دش می‌گویند که این رمزارز به طور واقعی غیر متمرکز نیست، به دلیل این که بسیاری از اعمال حیاتی توسط مسترنودها انجام می‌شوند. اگر شخصی بتواند کنترل بخش عمده‌ای از مسترنودها را در دست بگیرد، می‌توانید رمزارز دش را تحت کنترل خود بگیرد.
• این رمزارز همچنین توسط دیگر کوین‌هایی که توجه ویژه‌ای به حفظ حریم شخصی کاربران دارند، تحت فشار است. این کوین‌ها عبارت اند از مونرو (Monero) و زی کش (Zcash). گفته می‌شود که سطحی از حفظ حریم شخصی که کوین مونرو ارائه می‌دهد، بالاتر از آن چیزی است که دش ارائه می‌دهد. بنابراین، اگر قصد سرمایه‌گذاری به روی دش را دارید، بهتر است که در این زمینه بیشتر مطالعه کنید.
• به دلیل طبیعت خصوصی دش، دلیل این که توسط سازمان‌های نظارتی مورد سختگیری واقع شود زیاد است. به این دلیل که ممکن است معامله‌گران غیر قانونی، دش را به دلیل غیر قابل ردیابی بودن تراکنش‌ها، انتخاب می‌کنند.

این‌ها نیز چالش‌هایی هستند که رمزارز دش در حال حاضر با آن‌ها روبه‌رو است. اگر می‌خواهید به روی دش سرمایه‌گذاری کنید باید از این جوانب این رمزارز نیز آگاه باشید.

یکی دیگر از ویژگی‌های پراهمیت یک رمزارز، درجه‌ای از امنیت است که ارائه می‌دهد. در بخش بعدی به بررسی امنیت رمزارز دش می‌پردازیم.

امنیت دش

رمزارز دش، همانند دیگر رمزارزها، راه امنی را برای انجام تراکنش‌ها در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد. این کار بدون نیاز به حضور یک دلال انجام می‌پذیرد.

به عنوان مثال، اگر با استفاده از کارت ویزای (Visa Card) خود یک تراکنش انجام دهید، سپس شرکت ویزا اطمینان حاصل می‌کند که این تراکنش به روش امنی انجام پذیرفته است. ویزا همچنین اطلاعات تمام تراکنش‌ها را آرشیو و نگه‌داری می‌کند.

متاسفانه، اگر امنیت ویزا یا هرگونه سازمان میانجی دیگری در این میان بشکند، آنگاه اطلاعات حیاتی تمام کاربران آن فاش می‌شود و این کاربران در معرض ریسک قرار می‌گیرند. در واقع، اخیرا موارد بسیاری از حملات هکرها به بانک‌ها و موسسات مالی پیش آمده است، و باعث شده است که دارندگان حساب در این بانک‌ها و موسسات، ثروت خود را از دست بدهند.

رمزارز دش که بر پایه فناوری زنجیره بلوکی ساخته شده است، می‌تواند با غیر متمرکز ساختن این روند، امنیت آن را تامین کند. به جای اتکا به یک ارگان مرکزی مانند بانک، تراکنش‌های انجام شده با استفاده از رمزارز دش توسط ۴،۹۴۳ سرور در سراسر جهان تایید می‌شند.

بنابراین، رمزارز دش امن است، مگر آن که باگی در این فناوری ایجاد شود. مانند آن چه که در ابتدای پیدایش دش، اتفاق افتاد. از این رخداد همواره با نام «مشکل استخراج ناگهانی» (Instamine controversy) یاد می‌شود.

زمانی که رمزارز دش تاسیس شد، ۲ میلیون دش کوین، تنها ظرف ۴۸ ساعت استخراج شدند. اگر به یاد داشته باشید، تنها ۱۸ میلیون دش کوین می‌توانند در شبکه دش حضور داشته باشند. یکی از افرادی که سود بسیاری از به وجود آمدن این باگ به دست آورد، سازندگان آن بودند.

از آن زمان تا کنون، رمزارز دش با هیچ مشکل امنیتی دیگری برخورد نکرده است. اما وجود این مشکلات، سوالاتی را در ذهن سرمایه‌گذاران به وجود می‌آورد. با این حال، همچنان می‌توان گفت که رمزارز دش نیز به اندازه دیگر رمزارزهای برتر این بازار، امنیت دارد.

سو استفاده از دش

به دلیل این که تراکنش‌های دش به صورت غیر قابل ردیابی انجام می‌شوند، این رمزارز مورد استقبال کاربران غیر قانونی قرار گرفته است. بسیاری از وبسایت‌های موجود به روی دارک نت (Darkent)، از رمزارزهایی استفاده می‌کنند که مانند دش، غیر قابل ردیابی باشند. همچنین اگر تراکنش‌ها غیر قابل ردیابی باشند، این امکان برای دولت وجود ندارد که بتواند از شخصی که تراکنش را انجام داده است مالیات دریافت کند.

در رابطه با رمزارزهای غیر قابل ردیابی مانند دش، می‌توانید به راحتی درآمدی که از سرمایه‌گذاری خود کسب می‌کنید را پنهان کنید، بنابراین ردیابی شما توسط IRS دشوار می‌شود. بنابراین، افرادی که قصد فرار مالیاتی یا دیگر اعمال غیر قانونی را دارند، از این رمزارز استقبال فراوانی کرده اند.

زمانی که بیتکوین برای اولین بار مورد توجه قرار گرفت، بسیاری از مردم این باور غلط را داشتند، که تراکنش‌ها در این شبکه غیر قابل ردیابی هستند. هرچه زمان گذشت، این موضوع روشن شد که بیتکوین به هیچ عنوان یک رمزارز غیر قابل ردیابی نیست. بنابراین، این توجه اکنون به سمت کوین‌هایی منعطف شده است که به واقع قابل ردیابی نیستند، مانند دش و مونرو.

اگرچه این صحیح است که رمزارز دش می‌تواند مورد سود استفاده قرار گیرد، اما تبهکاران تنها بخش بسیاری کوچکی از کاربران دش را تشکیل می‌دهند. همانگونه که می‌بینید، دش به دلیل مزیت‌های بسیاری که در مقایسه با پول‌های سنتی و دیگر رمزارزها ارائه می‌دهد، مورد توجه قرار گرفته است.

استخراج دش

استخراج دش شامل روندی است که طی آن یک مسئله رمزنگاری مشکل، حل می‌شود تا امنیت بلوکهایی که به روی زنجیره بلوکی قرار می‌گیرند تضمین شود. استخراج همچنین سبب می‌شود که توکن‌های جدید به چرخه اضافه شوند. استخراج دش با استفاده از شماری از سخت‌افزارها امکانپذیر است. دش از الگوریتمی به نام X11 استفاده می‌کند. ماینرها نیز برای دریافت پاداش، باید همین مسئله را حل کنند.

ساده‌ترین و عمومی‌ترین سخت‌افزار موجود برای استخراج عبارت است از واحد پردازش مرکزی موجود در کامپیوترها (CPU). واحد پردازش مرکزی کامپیوتر به شکلی طراحی شده است که بتواند هر کاری را انجام دهد، اما در استخراج رمزارز به اندازه واحد پردازش گرافیکی (GPU) بهینه عمل نمی‌کند. در حالی که استفاده از CPU برای استخراج رمزارزهایی که با روش‌های AVX و AES رمزنگاری شده اند، بسیار کارآمد است، اما به کارآمدی GPU نیست. چون GPU می‌تواند محاسبات مربوط به استخراج رمزارز را به واسطه معماری خاصی که دارد به صورت موازی انجام دهد، و زودتر از یک CPU به جواب نهایی دست پیدا کند. در آخر، مدارهای مجتمع با کاربرد خاص (ASIC) وجود دارند، که هیچگونه انعطافی ارائه نداده و تنها برای استخراج رمزارز مورد استفاده قرار می‌گیرند. اما استفاده از ASIC بسیار بهینه‌تر و سریعتر از CPU یا GPU یک کامپیوتر عادی است. اکنون سخت‌افزارهای ASIC مختص الگوریتم X11 در بازار موجود هستند که عملا استفاده از CPU و GPU را برای کاربران به گزینه‌ای ناکارآمد تبدیل کرده اند، چرا که سختی مسائلی که در این الگوریتم طرح می‌شوند، به دلیل بالا رفتن قدرت محاسباتی کلی شبکه، افزایش پیدا کرده است. در نتیجه، رمزارزی به روی زنجیره بلوکی دش وجود آمده است که در مقابل حملات هکری بسیار مقاومتر است.

درآمد حاصل از استخراج توسط قدرت محاسباتی، یا نرخ هش (Hash rate) سخت‌افزار، سختی مسائل شبکه، هزینه پرداخت شده بابت تجهیزات و هزینه برق مصرفی، تعیین می‌شود.

مسترنودها و استخراج

دش مانند بیتکوین و اکثر رمزارزهای دیگر، به روی یک لژر غیر متمرکز، به نام زنجیره بلوکی، بنا شده است. امنیت این زنجیره بلوکی توسط یک مکانیزم جمعی تامین می‌شود. این مکانیزم جمعی در مورد بیتکوین و دش، مکانیزم اثبات کار (Proof of Work) نام دارد. در استفاده از این رویکرد، ماینرها با بهره‌وری از سخت‌افزار خاص، اقدام به حل مسائلی سختی می‌کنند. زمانی که جوابی برای این مسئله حاصل شود، ماینر برنده این حق را دارد که یک بلوک جدید به زنجیره بلوکی اضافه کند. اگر تمام کاربران دیگری که به روی این زنجیره بلوکی فعالیت دارند، صحت این جواب را تایید کنند، بلوک مورد نظر به زنجیره بلوکی اضافه شده و ماینری که موفق به حل این مسئله شده است، پاداش دریافت می‌کند.

سازوکار دش کمی با بیتکوین متفاوت است، چون شبکه مورد استفاده در رمزارز دش کی شبکه دو طبقه است. طبقه دوم در شبکه دش، توسط مسترنودها اداره می‌شود، که وظیفه آن‌ها تامین امنیت مالی، انجام ارسال سریع، اداره و تامین مالی سیستم است. به دلیل اهمیت بالای طبقه دوم، مسترنودها نیز به هنگام استخراج بلوک جدید، پاداش دریافت می‌کنند. تقسیم‌بندی این پاداش نیز به این شکل است که، به ماینر ۴۵٪، به مسترنود ۴۵٪ پاداش داده می‌شود و ۱۰٪ باقی‌مانده از پاداش نیز برای تامین مالی شبکه ذخیره می‌شود.

سیستم مسترنود با نام اثبات خدمات (Proof of Service) شناخته می‌شود، چرا که مسترنودها خدمات حیاتی را به شبکه ارائه می‌دهند. در واقع، کل شبکه توسط مسترنودهایی نظارت می‌شود، که توانایی این را دارند که استخراج بلوکهای ناصحیح را پذیرش نکنند. اگر ماینری اقدام کند که تمام پاداش دریافتی از استخراج یک بلوک را تصاحب کند، یا سعی کند تا نسخه قدیمی‌تری از نرم‌افزار دش را اجرا کند، شبکه مسترنودها این بلوک را پذیرش نکرده و نمی‌گذارند که به زنجیره بلوکی رمزارز اضافه شود.

به کلامی ساده‌تر، ماینرها اولین طبقه از شبکه را راه‌اندازی می‌کنند، که وظیفه انجام ارسال‌ها و دریافت‌ها و جلوگیری از دوباره خرج کردن (Double spending) را به عهده دارد. مسترنودها نیز طبقه دوم را اداره می‌کنند که مسئول ویژگی‌های جدیدی هستند که رمزارز دش را از دیگر رمزارزها جدا می‌کند. مسترنودها استخراج نمی‌کنند، و ماینرها نیز نمی‌توانند جای مسترنودها را بگیرند. علاوه بر این، هر مسترنود توسط ۱۰۰۰ دش کوین پشتیبانی می‌شود. این دش کوین‌ها در طول زمان تحت تصاحب صاحب خود می‌مانند و همچنان می‌توانند آزادانه خرج شوند، و هیچ دارایی‌ای قفل نمی‌شود. با این حال، اگر دارایی‌های موجود انتقال داده شده یا خرج شوند، مسترنود غیرفعال شده و از دریافت پاداش بازمی‌ماند.

استخرهای استخراج

احتمال کسب پاداش از استخراج دش در استخرهای استخراج، نسبت به استخراج به طور مستقیم، بیشتر است. استخراج دش در استخر P2Pool توصیه می‌شود، چرا که راه مناسبی برای توزیع قدرت محاسباتی بوده و از ایجاد تمرکز جلوگیری می‌کند. سایت زیر، لیستی از استخرهای استخراج P2Pool ارائه می‌دهد. می‌توانید به راحتی یک استخر را انتخاب کرده و آدرس دریافت پاداش خود را وارد کنید تا پاداش شما به آن آدرس واریز شود.

http://www.p2poolmining.us/p2poolnodes/

استخراج با استفاده از CPU

در این بخش، توضیح داده می‌شود که چگونه با استفاده از یک واحد پردازنده مرکزی در سیستم‌عامل ویندوز به استخراج دش بپردازید. لطفا توجه داشته باشید که برتری سیستم‌هایی که از GPU یا ASIC برای استخراج استفاده می‌کنند، سبب می‌شود که شانس شما برای موفقیت در استخراج بسیار اندک باشد.

این روند بسیار ساده بوده و نرم‌افزارهایی معرفی می‌شوند که می‌توان با استفاده از آن‌ها به بیشترین قدرت محاسباتی دست پیدا کرد. البته به خاطر داشته باشید که ماینر‌های بسیار پیشرفته‌تری نیز وجود دارند.

نرم‌افزارهای استخراج

اولین قدم برای شروع این روند، بارگیری نرم‌افزار استخراج است. از لینک زیر می‌توانید یک ماینر مناسب و ساده را برای یک واحد پردازش مرکزی مدرن بارگیری کنید.

https://github.com/elmad/darkcoin-cpuminer-1.3-avx-aes

تنظیمات

کار خود را با انتخاب یک استخر استخراج شروع کنید. تمام فایل‌های مربوط به استخراج خود را در یک پوشه نگه‌داری کنید. در این مثال از نسخه دسکتاپ استفاده می‌کنیم، و همچنین نود استفاده شده مقرر در چین است.

http://118.184.180.43:7903/static/

سپس، نوت‌پد را باز کنید و دستوری را تایپ کنید که برای شروع روند استخراج استفاده می‌کنیم، و در خط بعدی نیز عبارت pause را تایپ کنید.

در این دستور معانی عبارات استفاده شده به شرح زیر است:

• minerd: فایل اجرایی استخراج
• a: الگوریتم مورد استفاده که برای دش، X11 است
• o: آدرس URL استخری که استفاده می‌کنید، شامل پروتوکل و پورت
• u: نام کاربری، آدرس دریافتی دش
• p: رمز عبور
• t: تعداد رشته‌های استفاده شده
• pause: سبب می‌شود که در صورت بروز خطا، پنجره باز بماند

سپس به روی File کلیک کرده و فایل مورد نظر را ذخیره کنید. فرمت ذخیره‌سازی را به All Files تغییر داده و فایل را با نام startminer.bat ذخیره کنید.

آزمایش

هم‌اکنون آماده شروع استخراج هستید. حواستان به میزان استفاده از CPU در پنجره Task Manager باشد. مراقب باشید که دمای CPU نیز از حداکثر مجاز (حدود ۶۴ درجه سلسیوس) عدول نکند. اگر مشکل افزایش دما یا مشکلات ثبات دسکتاپ دارید، شمار رشته‌های استفاده شده را به ۲ تغییر دهید. اگر تعداد را به صورت دستی وارد نکنید، سیستم به صورت خودکار بیشترین تعداد رشته‌های در دسترس را برای استخراج انتخاب می‌کند.

توصیه‌ها و نکات

برای آن که بتوانید از کامپیوتر خود به طور همزمان استفاده کنید، و این که دمای CPU را در بازه مجاز نگه دارید، از تعداد رشته‌های کمتری برای استخراج استفاده کنید. اگر دمای CPU بالا می‌رود، با نصب فن‌های خنک‌کننده اضافی به خنک‌کاری آن کمک کنید. برای بالا بردن کارایی CPU خود، از کنترل‌گرهایی مانند AI Suite استفاده کنید. کاهش ولتاژ هسته‌ی CPU سبب می‌شود که دما کاهش پیدا کرده اما بی‌ثباتی افزایش یابد.

سعی کنید استخری را انتخاب کنید که در آن تاخیر شبکه کمترین حد ممکن باشد. اگر نقطه مورد نظر کند بنظر می‌رسد، آن را تعویض کنید. همچنین سعی کنید قدرت محاسباتی را به طور مساوی بین استخرهای گوناگون پخش کنید تا از پدیده فورکینگ (forking) جلوگیری شود.

استخراج با استفاده از GPU

در این بخش از این راهنما، توضیح داده خواهد شد که چگونه از کارت گرافیکی خود (GPU) برای استخراج دش با استفاده از الگوریتم X11 استفاده کنید. لطفا توجه داشته باشید که گسترش استفاده از ماینرهای ASIC بدین معنی است که استخراج با استفاده از GPU احتمالا سودآور نخواهد بود. همچنین نرم‌افزارهای معرفی شده در این بخش، ممکن است به مدت چندین سال، به‌روزرسانی نشده باشند. بنابراین، این راهنما تنها به منظور اطلاع‌رسانی این اطلاعات را ارائه می‌دهد.

در این راهنما نحوه بارگیری و تنظیم نرم‌افزار استخراج توضیح داده خواهد شد. همچنین توصیه‌هایی در جهت افزایش عملکرد ارائه می‌شوند. این فناوری می‌تواند به سرعت دچار تغییر شود، بنابراین به شما توصیه می‌کنیم که اطلاعات موجود به روی وبسایت‌های استخراج را رصد کنید تا بتوانید خود را با آخرین اطلاعات و تغییرات وفق دهید.

نرم‌افزار استخراج

همانند استخراج با استفاده از CPU، شماری از نرم‎افزارهای خاص برای استخراج با استفاده از GPU نیز وجود دارند. رویکرد مناسب این است که کارت گرافیکی خود را شناسایی کرده، سپس بهترین تنظیمات را برای آن برگزینید. برای شناسایی کارت گرافیکی خود می‎توانید از GPU-Z استفاده کنید.

سپس نرم‌افزار استخراج را بارگیری کنید. بسیاری از نرم‌افزارها با sgminer اصلی مطابقت دارند و برای استخراج با استفاده از الگوریتم X11 مناسب نیستند. در این بخش، استفاده از نرم‌افزارهای کامپایل شده را که توسط توسعه‌دهندگان جدید ارائه شده است آموزش می‌دهیم.

AMD
https://github.com/nicehash/sgminer/releases
NVIDIA
https://github.com/tpruvot/ccminer/releases
https://github.com/sp-hash/ccminer/releases
https://github.com/KlausT/ccminer/releases

نسخه مورد نظر خود را بارگیری کنید و سپس فایل زیپ را در مسیر دلخواه خود باز کنید. پوشه مورد نظر شما باید به صورت زیر باشد.

فایل sgminer یک فایل قابل اجرا می‌باشد، در حالی که فایلهایی با پسوند .cl نشان‌دهنده الگوریتم‌هایی هستند که توسط sgminer پشتیبانی می‌شوند. در این صورت، برای استفاده از الگوریتم X11 دو فایل darkcoin.ck و darkcoin-mod.cl مد نظر هستند. توجه داشته باشید که نام فایل قابل اجرا، ممکن است برای ماینرهایی با ویژگی‎‌های متفاوت، متفاوت باشد.

تنظیمات

کار خود را با انتخاب یک استخر استخراج شروع کنید. یک آدرس دش، به روشی که در بالا توضیح داده شد، تولید کنید. تمام فایل‌هایی که مربوط به استخراج هستند را در یک پوشه نگه‌داری کنید. نقطه‌ای که برای این مثال مورد بررسی قرار گرفته است از لیست p2poolming.us در چین انتخاب شده است.

سپس فایل نوت‌پد را باز کنید و تنظیمات اصلی را اعمال کنید. شکل کلی فایلی که ایجاد می کنید باید به صورت زیر باشد:

{
“pools” : [
{
“url” : “stratum+tcp://pooladdress:7903”,
“user” : “walletaddress”,
“pass” : “x”,
“algorithm”:”darkcoin”
}
]
}

در این فایل، معنی هرکدام از عبارات به شرح زیر است:

• Pools: لیستی از استخرها را تعریف می‌کند که قدرت محاسباتی به آن منتقل شده است
• url: آدرس URL استخری که انتخاب شده است، شامل پروتوکل و پورت
• User: نام کاربری، معمولا آدرس دریافت دش
• Pass: کلمه عبور
• Algorithm: الگوریتمی که برای استخراج استفاده می‌شود که در این مورد darkcoin یا darkcoin-mod است

سپس به روی File کلیک کرده و فایل خود را ذخیره کنید. به هنگام ذخیره‌سازی، فرمت فایل را به All Files تغییر داده و فایل مورد نظر را با نام sgminer.conf ذخیره کنید.

آزمایش

به روی sgminer.exe دوبار کلیک کنید. در این صورت پنجره‌ای باز می‌شود. اگر این پنجره به سرعت بسته شود، تنظیمات خود را دوباره بررسی کنید تا مطمئن شوید که اشتباهی رخ نداده است. در صورتی که اشتباهی در انجام تنظیمات رخ نداده باشد، این برنامه شروع به انجام استخراج می‌کند.

استخراج با استفاده از ASIC

مدارهای مجتمع با کاربرد خاص (Application-Specific Integrated Circuit)، نوعی پردازنده هستند که تنها برای انجام یک کار تولید شده اند. ASICها یک گزینه پرطرفدار برای استخراج رمزارزها به حساب می‌آیند. چون این سخت‌افزارها می‌توانند قدرت محاسباتی بیشتری را نسبت به CPU یا GPU در اختیار ما قرار دهند، بنابراین در صورت استفاده از این سخت‌افزارها، سود حاصله از استخراج نیز بیشتر می‌شود.

لطفا توجه داشته باشید که، به دلیل پیشرفت روزافزون این فناوری، ممکن است که مطالب ذکر شده در این مقاله، به زودی کهنه شوند. در صورتی که روشهای جدیدتری برای استخراج دش به وجود می‌آید.

ابعاد قانونی و مالیاتی دش

هدف Dash DAO این است که از رمزارز دش محافظت کرده و آن را استاندارد سازد. در این بخش به بررسی قوانین موجود حول دش کوین در ایالات متحده می‌پردازیم.

پاداش استخراج بلوک

همانطور که گفته شد، پاداش استخراج هر بلوک به ماینرها و مسترنودها در شبکه تعلق می‌گیرد. IRS به طور مشخص اظهار داشته است که، زمانی که یک شخص موفق به استخراج پول دیجیتال می‌شود، مقدار کسب شده در درآمد خالص شخص در نظر گرفته می‌شود. البته مسترنودها استخراج انجام نمی‌دهند، اما IRS عمل نگه‌داری از زنجیره بلوکی را استخراج تلقی می‌کند. به همین ترتیب، پاداشی که مسترنود دریافت می‌کند نیز همانند پاداش دریافت شده توسط ماینر، در محاسبه مالیات نقش دارد.

وثیقه دش

یک کاربر دش ممکن است 1000 دش کوین را در این شبکه سپرده کند تا بتواند یک مسترنود را تصاحب کند. این توکن‌ها هرگز از کنترل کاربر خارج نمی‌شوند. اگر در طی این مدت، کاربر مورد نظر به هر دلیلی بخشی یا کل توکن‌های خود را برداشت کند یا انتقال دهد، مالکیت مسترنود از او صلب خواهد شد. بر اساس قوانین ایالات متحده، سود یا ضرر تنها زمانی می‌تواند محقق شود که فروش یا تبادل دارایی صورت گیرد. در مورد دش، یک مسترنود دارایی برابر با 1000 دش کوین دارد. بنابراین، نگه‌داری 1000 دش کوین برای اداره یک مسترنود، نباید شامل مالیات شود، چرا که در این صورت مالکیت مسترنود یا مزایای حاصل از آن انتقال داده نشده است.

درآمد از سرمایه

اگر فرض کنیم که 1000 دش کوین فروخته شده اند، با توجه به این که دش کوین یک دارایی است، فروش آن شامل مالیات می‌شود. سهام، اوراق و دیگر ابزارهای سرمایه‌گذاری نیز دارایی محسوب می‌شوند. اگر در نظر بگیریم که اداره‌کننده مسترنود 1000 دش کوین را با هدف سرمایه‌گذاری یا هر هدف دیگری نگه‌داری کرده باشد، IRS درآمد یا ضرر حاصل شده از فروش این رمزارز را با عنوان سرمایه در نظر می‌گیرد.