بانک مرکزی چین (People’s Bank of China) به اختصار PBoC، با تصمیمات خود درباره نرخ بهره، ذخایر ارزی و کنترل نرخ برابری، نقش بسیار مهمی در تعیین جهت «نماد یوان در فارکس» ایفا می‌کند. وقتی این نهاد نرخ مرجع و نحوه مداخله خود در بازار ارز را تغییر میدهد، تأثیرات آن از بازار داخلی چین تا بازارهای بین‌المللی فارکس گسترده می‌شود. در این مقاله به زبانی ساده بررسی خواهیم کرد که سیاست‌های پولی چین چگونه روی ارزش یوان اثر می‌گذارند و چرا معامله‌گران در سراسر جهان به آن چشم دوخته‌اند. پس تا انتهای مقاله همراه ما باشید.
- بانک مرکزی چین در سال 1948 تأسیس شد.
- این بانک نظارت بر سیاست‌های پولی و مالی چین را بر عهده دارد و یکی از قدرتمندترین بانک‌های جهان به شمار می‌آید.
- بانک مرکزی چین شعبات منطقه‌ای در سراسر کشور دارد و توسط هیئت مدیره‌ای نظارت می‌شود.
- در سال 2022، این بانک اقدامات زیادی برای تثبیت اقتصاد چین انجام داد، از جمله کاهش چندباره نسبت ذخایر ضروری.
معرفی بانک مرکزی چین (PBoC) و وظایف اصلی آن
وقتی صحبت از بانک مرکزی چین (PBoC) می‌شود، منظور همان نهادی است که سیاست‌های پولی، نرخ بهره و مدیریت ارزی دومین اقتصاد بزرگ دنیا را هدایت می‌کند. این بانک نقش ستون فقرات مالی چین را دارد و مسئول
- کنترل تورم؛
- حفظ ثبات مالی؛
- و حمایت از رشد اقتصادی است.
با توجه به اینکه چین بیش از ۳.۲ تریلیون دلار ذخایر ارزی دارد، تصمیم‌های این بانک نه تنها بر ارزش یوان، بلکه بر بازار جهانی ارز و حتی بر روند معاملات فارکس اثرگذار است. سیاست‌های بانک مرکزی چین می‌تواند نرخ بهره جهانی را تحت تأثیر قرار دهد و مسیر جفت ارزهایی مانند USD/CNH را تغییر دهد.
به نقل از Investopedia: بانک مرکزی چین در سال 2016 به‌عنوان یک بانک مرکزی دیجیتال پیشرو در جهان شناخته شد و پروژه‌ای برای توسعه ارز دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) را آغاز کرد. این گام نشان‌دهنده تلاش چین برای نوآوری در سیاست‌های پولی و تقویت نفوذ جهانی یوان است.
تاریخچه تأسیس و جایگاه بانک مرکزی چین (PBoC) در ساختار اقتصادی چین
بانک مرکزی چین در سال ۱۹۴۸ تأسیس شد و در ابتدا وظیفه ساده‌ای در توزیع پول و کنترل نظام بانکی داشت. اما از سال ۱۹۹۵ با تصویب قانون بانکداری مرکزی، به نهادی مستقل‌تر تبدیل شد که مستقیماً زیر نظر شورای دولتی چین فعالیت می‌کند. از آن زمان، نقش بانک مرکزی چین (PBoC) در هماهنگی با اقتصاد سوسیالیستی بازار چین پررنگ‌تر شد و به یکی از بازیگران اصلی در رشد تولید ناخالص داخلی و ثبات اقتصادی کشور بدل گشت. این جایگاه باعث شده تصمیم‌های پولی آن در سطح جهانی نیز با دقت رصد شود.مأموریت‌های اصلی بانک مرکزی چین
بانک مرکزی چین (PBoC) به عنوان نهاد پولی و تنظیم‌گر اصلی نظام مالی کشور، وظایف گسترده‌ای در حفظ ثبات اقتصادی و کنترل جریان نقدینگی بر عهده دارد. مأموریت‌های اصلی این بانک را می‌توان در چند محور کلیدی خلاصه کرد:- تدوین و اجرای سیاست‌های پولی: مهم‌ترین وظیفه بانک مرکزی چین، کنترل عرضه پول و نرخ بهره برای دستیابی به ثبات قیمتی و رشد پایدار اقتصادی است. این نهاد از ابزارهایی مانند نرخ ذخیره قانونی، عملیات بازار باز و نرخ بهره بین بانکی برای تنظیم نقدینگی استفاده می‌کند.
- نظارت بر نظام بانکی و مالی: بانک مرکزی چین (PBoC) مسئول حفظ سلامت سیستم بانکی چین است. این بانک بر فعالیت مؤسسات مالی نظارت می‌کند تا از بروز ریسک‌های سیستمی، بحران نقدینگی و تخلفات مالی جلوگیری شود.
- مدیریت ذخایر ارزی و نرخ ارز: یکی از مأموریت‌های استراتژیک بانک مرکزی چین، مدیریت ذخایر ارزی کشور و حفظ ثبات ارزش یوان در بازارهای جهانی است. این بانک در مواقع لزوم با مداخله در بازار ارز، از نوسانات شدید جلوگیری می‌کند.
- انتشار و مدیریت واحد پول ملی (یوان): تنها نهاد دارای اختیار انتشار پول در چین، بانک مرکزی است. این مأموریت شامل طراحی، چاپ، عرضه و کنترل حجم پول در گردش برای حفظ اعتماد عمومی به یوان می‌شود.
- حفظ ثبات مالی و حمایت از رشد اقتصادی: بانک مرکزی چین (PBoC) با سیاست‌های احتیاطی و ابزارهای تنظیم بازار، تلاش می‌کند ثبات مالی کشور را تضمین کرده و در عین حال، شرایط مناسب برای رشد اقتصادی و اشتغال را فراهم آورد.
- توسعه نوآوری‌های مالی و ارز دیجیتال بانک مرکزی (e-CNY): در سال‌های اخیر، یکی از مأموریت‌های نوین بانک مرکزی چین، توسعه و نظارت بر یوان دیجیتال است تا جایگاه این کشور را در اقتصاد دیجیتال جهانی تقویت کند.
بانک مرکزی چین (PBoC) هر روز نرخ مرجع USD/CNY را تعیین می‌کند که این نرخ به عنوان نقطه شروع برای نوسانات روزانه عمل می‌کند. این نرخ می‌تواند تأثیر زیادی بر جهت‌گیری بازار و تصمیمات معاملاتی داشته باشد.
ابزارهای سیاستی بانک مرکزی چین (PBoC)
بانک مرکزی چین برای رسیدن به اهداف خود از مجموعه‌ای از ابزارهای سیاستی استفاده می‌کند که می‌توان آن‌ها را به دو گروه اصلی تقسیم کرد:
- ابزارهای قیمتی؛
- ابزارهای کمی.
ابزارهای قیمتی شامل نرخ بهره و عملیات بازار باز هستند و ابزارهای کمی شامل نسبت ذخایر قانونی بانک‌ها و مدیریت نقدینگی می‌شود. این ابزارها به بانک مرکزی چین کمک می‌کنند تا میزان عرضه پول، نرخ وام‌دهی و در نهایت نرخ برابری یوان را کنترل کند.
نرخ بهره
یکی از ابزارهای کلیدی بانک مرکزی چین (PBoC)، تعیین نرخ‌های کوتاه مدت مانند نرخ بازخرید هفت روزه (repo) و نرخ وام‌دهی مرجع (LPR) است. برای نمونه در سال ۲۰۲۰، با شیوع ویروس کرونا، این بانک برای تحریک اقتصاد نرخ بهره را کاهش داد. چنین اقداماتی معمولاً موجب تضعیف یوان در برابر دلار و تغییر در تأثیر بانک مرکزی چین (PBoC) بر USD/CNH می‌شود.
ذخایر ارزی
بانک مرکزی چین با در اختیار داشتن بیش از سه تریلیون دلار ذخایر ارزی، یکی از بزرگ‌ترین بازیگران بازار جهانی ارز به شمار می‌رود. این ذخایر به بانک مرکزی چین امکان می‌دهند در مواقع نوسان شدید بازار مداخله کرده و نرخ یوان را در محدوده هدف خود حفظ کند. چنین رویکردی ثبات CNY را تضمین و از نوسانات ناگهانی در بازار جلوگیری می‌کند.
کنترل نرخ برابری
بانک مرکزی چین (PBoC) سیستم نرخ برابری مدیریت شده‌ای دارد که در آن نرخ مرجع روزانه یوان تعیین می‌شود و معاملات تنها در محدوده دو درصدی از این نرخ مجاز است. این سیاست به حفظ ثبات بازار و جلوگیری از نوسانات شدید کمک می‌کند.
واحد پول چین؛ تفاوت بین یوان داخلی (CNY) و یوان برون مرزی (CNH) چیست؟
در دنیای مالی چین، CNY و CNH دو نسخه متفاوت از یوان هستند که هر کدام در شرایط خاصی استفاده می‌شوند. این تفاوت‌های اساسی بین CNY و CNH ناشی از کنترل‌های سرمایه و نحوه مدیریت ارز توسط بانک مرکزی چین (PBoC) است.
در حالی که CNY برای معاملات داخلی چین و تحت نظارت بانک مرکزی چین استفاده می‌شود، CNH در بازارهای بین‌المللی مانند هنگ‌کنگ و لندن به طور آزادانه معامله می‌شود. این دوگانگی مهم در تفاوت CNY و CNH به‌ویژه برای معامله‌گران فارکس و کسانی که در حال بررسی نماد یوان در فارکس هستند، اهمیت دارد.
| ویژگی | یوان داخلی (CNY - Onshore Yuan) | یوان برون‌مرزی (CNH - Offshore Yuan) |
|---|---|---|
| محل معامله | فقط در سرزمین اصلی چین | بازارهای جهانی (هنگ کنگ، لندن، سنگاپور) |
| نهاد ناظر | بانک مرکزی چین (PBoC) | نیروهای عرضه و تقاضا در بازار جهانی |
| میزان کنترل | کنترل شدید و تعیین نرخ مرجع روزانه | نوسان آزادانه‌تر و دخالت کمتر |
| میزان نوسان (Volatility) | کمتر و در محدوده مشخص (±۲٪) | بیشتر و تحت تأثیر اخبار و رویدادهای جهانی |
| نقدینگی | محدود و کنترل‌شده | بالا و در دسترس معامله‌گران بین‌المللی |
| کاربرد اصلی | معاملات تجاری و داخلی چین | معاملات فارکس، سفته‌بازی و سرمایه‌گذاری |
| مخاطب اصلی | شرکت‌ها و شهروندان چینی | معامله‌گران فارکس و سرمایه‌گذاران خارجی |
تعریف و کاربرد یوان داخلی (CNY) در سرزمین اصلی چین
CNY یا Chinese Yuan Onshore به یوانی گفته می‌شود که در داخل چین (سرزمین اصلی) مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ارز تحت کنترل شدید بانک مرکزی چین (PBOC) است و نرخ آن به صورت روزانه و در چارچوب یک محدوده مشخص نوسان می‌کند.
کاربرد اصلی CNY در تراکنش‌های داخلی، پرداخت‌های تجاری داخل کشور و مبادلات بین شرکت‌های چینی است. به دلیل کنترل ارزی دولت، شرکت‌ها و سرمایه‌گذاران خارجی نمی‌توانند آزادانه CNY را در بازار بین‌المللی خرید و فروش کنند و برای این منظور از نسخه برون مرزی یعنی CNH استفاده می‌شود.
مفهوم یوان برون مرزی (CNH) و نقش آن در بازار جهانی فارکس
CNH یا Chinese Yuan Offshore نسخه‌ای از یوان است که خارج از مرزهای سرزمین اصلی چین، به ویژه در مراکز مالی بزرگی مانند هنگ‌کنگ، لندن و سنگاپور معامله می‌شود. این نسخه از یوان در سال ۲۰۱۰ معرفی شد تا به چین کمک کند ارزش پول ملی خود را بین‌المللی کند و تجارت جهانی با یوان را تسهیل بخشد.
برخلاف CNY، یوان برون مرزی تحت کنترل مستقیم بانک مرکزی چین نیست و نرخ آن بر اساس عرضه و تقاضا در بازار آزاد تعیین می‌شود. به همین دلیل، CNH یکی از ارزهای مهم در بازار فارکس محسوب می‌شود و ابزار محبوبی برای تریدرهایی است که قصد دارند روی سیاست‌های پولی و داده‌های اقتصادی چین معامله کنند.
برای کسانی که به دنبال تحلیل جفت ارز اگزوتیک مانند USD/CNH هستند، درک این تفاوت‌ها می‌تواند تأثیر زیادی در استراتژی‌های معاملاتی داشته باشد.
چرا چین دو نرخ برای یک ارز دارد؟
چین با ایجاد دو نوع یوان، تلاش کرده بین کنترل داخلی اقتصاد و افزایش نفوذ جهانی پول ملی خود تعادل برقرار کند. از یک سو، دولت می‌خواهد نرخ ارز داخلی (CNY) را مدیریت کند تا صادرات رقابتی باقی بماند و ثبات مالی حفظ شود.
از سوی دیگر، برای توسعه روابط تجاری بین‌المللی، نیاز بود نسخه‌ای از یوان (CNH) در دسترس بازار جهانی قرار گیرد تا سرمایه‌گذاران خارجی بتوانند بدون محدودیت‌های داخلی چین با آن معامله کنند. به عبارتی، CNY ابزاری برای سیاست پولی داخلی و CNH ابزاری برای حضور جهانی یوان است.
تفاوت‌های بین CNY و CNH از لحاظ نقدینگی، نوسان و آزادی معاملات
CNH نقدینگی بالاتری دارد، زیرا آزادانه در بازارهای بین‌المللی معامله می‌شود، در حالی که CNY به شدت تحت کنترل‌های دولت چین است و بیشتر برای بازار داخلی استفاده می‌شود. یکی از اصلی‌ترین تفاوت‌ها در تفاوت CNY و CNH این است که CNH معمولاً نوسان بیشتری دارد. به‌عنوان مثال، در سال ۲۰۱۵، اسپرد بین CNY و CNH حدود ۲٪ بود. این تفاوت‌ها می‌تواند بر نوسانات نماد یوان در فارکس و جفت ارز اگزوتیک تأثیرگذار باشد و در نتیجه استراتژی‌های معاملاتی را شکل دهد.
در عمل، اختلاف نرخ بین CNY و CNH به عنوان شاخصی از انتظارات بازار نسبت به سیاست‌های پولی چین در نظر گرفته می‌شود. زمانی که فشار فروش روی CNH افزایش می‌یابد و فاصله نرخ آن با CNY زیاد می‌شود، می‌تواند نشانه‌ی نگرانی سرمایه‌گذاران از تضعیف ارزش یوان باشد.
نحوه مداخله بانک مرکزی چین در بازار ارز
بانک مرکزی چین (PBoC) برای حفظ ثبات یوان و کنترل نوسانات بازار ارز، روش‌های مختلفی را به کار می‌برد. این مداخلات می‌توانند تأثیر زیادی بر بازار فارکس، به ویژه بر USD/CNH داشته باشند. بانک مرکزی چین با تنظیم نرخ مرجع روزانه یوان، استفاده از ذخایر ارزی و اعمال محدودیت‌های ارزی، به مدیریت عرضه و تقاضای ارز کمک می‌کند. این اقدامات نه تنها بر ارزش یوان بلکه بر جفت ارزهای دیگر نیز اثر می‌گذارد.
تنظیم نرخ مرجع روزانه یوان و تأثیر آن بر بازار
یکی از ابزارهای کلیدی بانک مرکزی چین برای کنترل نرخ ارز، تعیین نرخ مرجع روزانه یوان است. هر روز صبح، بانک مرکزی چین نرخ مبادله رسمی یوان در برابر دلار و سایر ارزهای مهم را اعلام می‌کند. نوسان واقعی بازار معمولاً در محدوده‌ای مشخص (مثلاً ±۲٪) حول این نرخ مجاز است.
با تغییر این نرخ مرجع، بانک مرکزی می‌تواند به طور غیرمستقیم بر ارزش یوان اثر بگذارد. به‌طور مثال، اگر نرخ مرجع بالاتر اعلام شود، ارزش یوان کاهش یافته و صادرات چین تقویت می‌شود. این اقدام پیام‌های واضحی برای سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی دارد و اغلب جهت‌گیری سیاست پولی چین را نشان میدهد.
استفاده از ذخایر ارزی و دخالت مستقیم در عرضه و تقاضا
بانک مرکزی چین دارای یکی از بزرگ‌ترین ذخایر ارزی جهان است و از این ذخایر خود برای مداخله مستقیم در بازار ارز استفاده می‌کند. در شرایطی که فشار برای تقویت یا تضعیف یوان بیش از حد شود، بانک مرکزی چین مستقیماً اقدام به خرید یا فروش ارز خارجی در بازار می‌کند تا نرخ مورد نظر خود را حفظ نماید. برای مثال، در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶، چین میلیاردها دلار از ذخایر خود را برای جلوگیری از کاهش بیشتر ارزش یوان مصرف کرد.
کنترل جریان سرمایه و محدودیت‌های نقل و انتقال ارزی
یکی دیگر از ابزارهای مؤثر دولت چین، کنترل جریان سرمایه و اعمال محدودیت بر نقل و انتقال ارز است. برخلاف بسیاری از اقتصادهای آزاد، چین اجازه خروج یا ورود بی‌محدودیت سرمایه را نمی‌دهد. شرکت‌ها و شهروندان چینی برای انتقال وجوه به خارج از کشور نیاز به مجوز دارند و محدودیت‌های مشخصی بر تبدیل یوان به ارزهای خارجی وجود دارد.
این سیاست‌ها باعث می‌شود بانک مرکزی بتواند بهتر بر ارزش یوان تسلط داشته باشد و از شوک‌های ناگهانی ناشی از ورود یا خروج سرمایه جلوگیری کند. البته، چنین کنترل‌هایی گاهی باعث نگرانی سرمایه‌گذاران خارجی در مورد شفافیت و آزادی بازار چین می‌شود.
تأثیر سیاست‌های پولی چین بر ارزهای منطقه آسیا – اقیانوسیه
سیاست‌های پولی بانک مرکزی چین (PBoC) تأثیر زیادی بر ارزهای کشورهای آسیایی مانند دلار استرالیا (AUD) و ین ژاپن (JPY) دارند. این تأثیرات معمولاً از طریق تغییرات در نرخ بهره یا سیاست‌های نقدینگی اتفاق می‌افتد. به طور مثال، در سال ۲۰۲۵، سیاست‌های پولی چین باعث تقویت دلار استرالیا در برابر دلار آمریکا شدند. این نوع مداخلات بر جفت ارزهایی مانند USD/CNH و دیگر ارزهای منطقه‌ای تأثیر مستقیم می‌گذارند.
برای تحلیل دقیق‌تر تأثیرات بانک مرکزی چین (PBoC) بر USD/CNH، استفاده از شاخص سلامت اقتصادی چین می‌تواند مفید باشد. این شاخص که توسط CFETS منتشر می‌شود، اطلاعاتی درباره وضعیت اقتصادی چین و تأثیر آن بر نرخ برابری یوان ارائه میدهد.
تأثیر اقدامات بانک مرکزی چین (PBoC) بر جفت ارز USD/CNH و سایر ارزهای اصلی
بانک مرکزی چین تأثیر زیادی بر USD/CNH و دیگر ارزهای اصلی دارد. سیاست‌های پولی این بانک می‌تواند ارزش یوان را تحت تأثیر قرار داده و نوسانات آن را کنترل کند. USD/CNH یکی از مهم‌ترین جفت ارزها در بازار فارکس است که به شدت تحت تأثیر تصمیمات PBoC قرار می‌گیرد. این تغییرات در نرخ ارز می‌تواند برای معامله‌گران فرصت‌های زیادی ایجاد کند.
رابطه نرخ بهره چین با نوسانات USD/CNH
نرخ بهره، اصلی‌ترین ابزار سیاست پولی بانک مرکزی چین برای هدایت جریان نقدینگی و کنترل تورم است. کاهش نرخ بهره معمولاً باعث افزایش اعتباردهی در اقتصاد داخلی و رشد نقدینگی می‌شود. این امر فشار نزولی بر یوان وارد می‌کند، زیرا بازدهی دارایی‌های دلاری نسبت به دارایی‌های یوانی افزایش می‌یابد. در چنین شرایطی، سرمایه‌گذاران تمایل دارند سرمایه خود را به دارایی‌های دلاری منتقل کنند و نتیجه آن افزایش نرخ USD/CNH است.
برعکس، زمانی که بانک مرکزی چین نرخ بهره را افزایش میدهد، بازدهی دارایی‌های یوانی جذاب‌تر می‌شود و جریان سرمایه ورودی به چین تقویت می‌گردد. این مسئله موجب تقویت CNH و کاهش نرخ USD/CNH می‌شود.
بنابراین، اختلاف نرخ بهره بین چین و آمریکا یکی از عوامل کلیدی تعیین‌کننده جهت حرکت USD/CNH است.
اثر انتشار داده‌های اقتصادی چین بر جهت‌گیری دلار – یوان
داده‌های اقتصادی چین شاخصی از سلامت اقتصاد این کشور و محرک‌های اصلی ارزش یوان محسوب می‌شوند. شاخص‌هایی نظیر تولید ناخالص داخلی (GDP)، شاخص مدیران خرید (شاخص PMI)، تراز تجاری و سطح تورم مصرف کننده (CPI) به طور مستقیم بر انتظارات بازار از سیاست‌های بانک مرکزی چین و در نتیجه بر مسیر USD/CNH اثر می‌گذارند.
- زمانی که داده‌های اقتصادی چین قوی‌تر از پیش‌بینی‌ها منتشر می‌شوند (مثلاً رشد تولید صنعتی یا صادرات بالاتر از انتظار)، احساسات مثبت نسبت به یوان افزایش یافته و سرمایه‌گذاران به خرید CNH تمایل نشان می‌دهند. در نتیجه، USD/CNH کاهش می‌یابد.
- اما در صورت انتشار داده‌های ضعیف یا نشانه‌های رکود اقتصادی، نگرانی از کاهش رشد اقتصادی و احتمال اجرای سیاست‌های انبساطی توسط بانک مرکزی چین افزایش می‌یابد. در چنین شرایطی، USD/CNH معمولاً صعودی می‌شود.
به همین دلیل، تریدرهای حرفه‌ای معمولاً داده‌های اقتصادی چین را هم‌زمان با گزارش‌های ایالات متحده دنبال می‌کنند تا تصویر جامع‌تری از قدرت نسبی دو ارز به دست آورند.
نقش انتظارات بازار و سیاست‌گذاری PBoC در تعیین ارزش CNH
حرکت‌های قیمتی جفت ارز USD/CNH غالباً پیش از اجرای رسمی سیاست‌های پولی شکل می‌گیرند، زیرا انتظارات بازار نسبت به تصمیمات آتی بانک مرکزی چین (PBoC) نقش کلیدی در جهت بازار دارد.
اگر سرمایه‌گذاران انتظار داشته باشند که بانک مرکزی در آینده نزدیک سیاست‌های تسهیل پولی (مانند کاهش نرخ بهره یا تزریق نقدینگی) را اجرا کند، معمولاً پیشاپیش فشار فروش بر یوان افزایش می‌یابد و USD/CNH رشد می‌کند.
در مقابل، اگر بازار احتمال دهد بانک مرکزی چین به سمت انقباض پولی یا تقویت یوان حرکت می‌کند، سرمایه‌گذاران موقعیت‌های خرید USD/CNH خود را می‌بندند و ارزش CNH تقویت می‌شود.
این رفتار نشان میدهد که رفتار پیش‌نگر بازار اغلب تأثیر بیشتری نسبت به داده‌های فعلی دارد و احساسات سرمایه‌گذاران حول سیاست‌های آتی این بانک می‌تواند جهت جفت ارز را پیش از اعلام رسمی تغییر دهد.
همبستگی جفت ارز USD/CNH با طلا، نفت و مس
چین بزرگ‌ترین مصرف‌کننده کالاهای اساسی در جهان است. بنابراین، ارزش یوان معمولاً با قیمت کالاهای جهانی همبستگی معکوس دارد. افزایش قیمت نفت، طلا و مس هزینه واردات چین را بالا می‌برد، موجب افزایش تقاضا برای دلار آمریکا جهت پرداخت واردات می‌شود و در نتیجه فشار نزولی بر یوان و صعود USD/CNH وارد می‌کند.
در مقابل، زمانی که قیمت کالاها کاهش می‌یابد، تراز تجاری چین بهبود یافته و جریان دلاری ورودی به کشور افزایش می‌یابد که از ارزش یوان حمایت می‌کند.
علاوه بر این، طلا به‌عنوان دارایی امن (Safe Haven) در زمان افزایش ریسک‌های ژئوپلیتیکی یا نوسانات شدید USD/CNH مورد توجه قرار می‌گیرد. در چنین مواقعی، معمولاً طلا و USD/CNH رفتار هم‌جهت ندارند؛ یعنی افزایش طلا اغلب با کاهش USD/CNH همراه است.
در مجموع، بررسی هم‌زمان روند قیمت کالاهای پایه و جفت ارز USD/CNH می‌تواند دید عمیق‌تری از شرایط اقتصاد چین و جریان سرمایه در بازار جهانی ارائه دهد.
دیدگاه معامله‌گران فارکس نسبت به سیاست‌های بانک مرکزی چین
معامله‌گران حرفه‌ای معمولاً تصمیمات بانک مرکزی چین را به عنوان نشانه‌ای از جهت‌گیری رشد اقتصادی چین و میزان اشتهای ریسک جهانی (risk appetite) تفسیر می‌کنند. زمانی که بانک مرکزی چین سیاست‌های انبساطی مانند کاهش نرخ بهره یا تزریق نقدینگی از طریق عملیات بازار باز را در پیش می‌گیرد، تریدرها این اقدام را به عنوان نشانه‌ای از تلاش دولت برای تحریک رشد اقتصادی تعبیر می‌کنند. در چنین شرایطی معمولاً شاهد افزایش تقاضا برای دارایی‌های پرریسک مانند دلار نیوزیلند (NZD)، دلار استرالیا (AUD) و سهام آسیا هستیم.
اما، زمانیکه، بانک مرکزی چین سیاست‌های انقباضی را اجرا می‌کند یا نرخ بهره را بالا می‌برد، معامله‌گران تمایل دارند به سمت دارایی‌های امن مانند دلار آمریکا یا ین ژاپن حرکت کنند. به همین دلیل، جهت‌گیری بانک مرکزی چین برای بسیاری از تریدرهای بین‌المللی، به ویژه در جفت‌هایی مانند USD/CNH، AUD/USD و NZD/USD، اهمیت بالایی دارد.
چگونه تریدرها تصمیمات بانک مرکزی چین را در تحلیل بنیادی لحاظ می‌کنند؟
تریدرها برای پیش‌بینی USD/CNH و سایر جفت ارزهای مهم، به تصمیمات بانک مرکزی چین توجه دارند. به ویژه نرخ تثبیت روزانه یوان که توسط این بانک تنظیم می‌شود، عامل مهمی در تحلیل بازار است. برای مثال، زمانی که این بانک نرخ مرجع USD/CNH را تغییر میدهد، این تغییر می‌تواند باعث نوسانات شدید در بازار فارکس شود. تریدرها با تحلیل دقیق این تغییرات و ترکیب آن با تحلیل فاندامنتال می‌توانند به بهترین استراتژی معاملاتی دست پیدا کنند.
به عنوان یک مثال بارز، در سال 2023، هنگامی که بانک مرکزی چین (PBoC) نرخ بهره وام یک‌ساله (Loan Prime Rate) را 10 واحد پایه کاهش داد، بازار انتظار داشت رشد اقتصادی چین تقویت شود. در نتیجه، جفت‌ارز AUD/USD (که به‌شدت به تقاضای چین برای کالاها وابسته است) طی چند روز بیش از 1.5٪ افزایش یافت. بسیاری از تریدرها با مشاهده این تغییر، وارد پوزیشن‌های خرید در AUD شدند، چون کاهش نرخ بهره چین به معنی رشد تقاضای آتی برای مواد اولیه بود.
تأثیر سیاست‌های ارزی چین بر استراتژی‌های کری ترید و ریسک‌پذیری
سیاست‌های ارزی چین، به‌ویژه در کنترل دامنه نوسان یوان، تأثیر مهمی بر جریان سرمایه جهانی و جذابیت استراتژی‌های کری ترید دارد. در کری ترید، تریدرها ارزهایی با نرخ بهره پایین را می‌فروشند و در مقابل ارزهایی با نرخ بهره بالا را می‌خرند تا از اختلاف نرخ بهره سود ببرند.
وقتی بانک مرکزی چین سیاست‌هایی اجرا می‌کند که موجب ثبات یا تقویت ارزش یوان می‌شود، بازار این اقدام را نشانه‌ای از اعتماد و اطمینان به وضعیت اقتصاد چین تلقی می‌کند. در چنین شرایطی، سرمایه‌گذاران تمایل بیشتری پیدا می‌کنند تا وارد معاملات کری ترید شده و ارزهای با ریسک بالاتر مانند دلار استرالیا (AUD)، دلار نیوزیلند (NZD) یا حتی ارزهای بازارهای نوظهور را خریداری کنند.
اما، در شرایطی که بانک مرکزی چین نرخ مبادله یوان را ضعیف‌تر تعیین می‌کند یا مداخله‌هایی انجام میدهد که نشانگر نگرانی نسبت به رشد اقتصادی است، ریسک‌گریزی افزایش می‌یابد و سرمایه‌ها از بازارهای نوظهور به سمت دارایی‌های امن مانند دلار آمریکا یا ین ژاپن حرکت می‌کنند.
به عنوان مثال کاربردی:
در آگوست 2015، زمانی که بانک مرکزی چین ارزش یوان را به طور غیرمنتظره‌ای کاهش داد، موجی از ریسک‌گریزی جهانی ایجاد شد. در نتیجه، جفت‌ارز AUD/JPY که یکی از شناخته‌شده‌ترین کری‌تریدها است، در عرض چند روز بیش از 500 پیپ سقوط کرد. این رویداد نشان داد که حتی تغییرات جزئی در سیاست ارزی چین می‌تواند مستقیماً بر تمایل تریدرها برای ریسک‌پذیری تأثیر بگذارد.
تغییرات در نرخ بهره بین‌بانکی شانگهای (SHIBOR) یکی از سیگنال‌های زودهنگام جهت‌گیری پولی بانک مرکزی چین است که بسیاری از تریدرهای حرفه‌ای آن را برای پیش‌بینی حرکت USD/CNH دنبال می‌کنند.
نتیجه‌گیری
سیاست‌های بانک مرکزی چین (PBoC) تأثیرات زیادی بر USD/CNH و سایر جفت ارزها دارند. تفاوت بین CNY و CNH به ویژه در کنترل‌های ارزی و نحوه معامله‌ی این ارزها در داخل و خارج از چین اهمیت زیادی دارد. با توجه به سیاست‌های این بانک، مانند تنظیم نرخ مرجع روزانه یوان و تغییرات نرخ بهره، تریدرها می‌توانند پیش‌بینی کنند که چگونه این اقدامات بر بازار فارکس تأثیر می‌گذارد.
چشم‌انداز آینده به ویژه با توجه به فرایند بین‌المللی‌سازی RMB، نشان میدهد که این روند می‌تواند تأثیر بیشتری بر نوسانات CNY و CNH بگذارد. بنابراین، توصیه می‌شود که تریدرها همواره بر تصمیمات بانک مرکزی چین نظارت داشته باشند تا بتوانند استراتژی‌های معاملاتی خود را به‌روزرسانی کنند و از فرصت‌های بازار بهره ببرند.
